Η Οκσάνα Μάστερς, το "παιδί του Τσερνόμπιλ", που όχι μόνο επέζησε αλλά κατέκτησε την κορυφή, είναι σήμερα στα 35 της χρόνια, ένα αληθινό σύμβολο δύναμης και θάρρους. Από την τραγική της αρχή σε ορφανοτροφεία στην Ουκρανία, όπου υπέστη κακοποίηση, μέχρι τη στιγμή που η μοίρα την έφερε στις ΗΠΑ, η ιστορία της είναι η απόλυτη ενσάρκωση του θριάμβου πάνω στις αντιξοότητες. Με δύο χρυσά μετάλλια στην παρα-ποδηλασία στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024 και συνολικά 19 μετάλλια σε τέσσερα αθλήματα, η Οκσάνα έχει χαράξει το όνομά της στην ιστορία των Παραολυμπιακών Αγώνων.
Η αρχή της τραγωδίας και η σωτηρία στην Αμερική
Γεννημένη με σοβαρές δυσμορφίες που πιθανώς συνδέονται με τη ραδιενέργεια από το Τσερνόμπιλ, η Οκσάνα πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της σε ορφανοτροφεία, αντιμετωπίζοντας όχι μόνο τις σωματικές της προκλήσεις αλλά και την ψυχική και σεξουαλική κακοποίηση. Εγκαταλελειμμένη από τους γονείς της, ήταν μόλις 8 ετών όταν βρήκε τη σωτηρία της στις ΗΠΑ, καθώς υιοθετήθηκε από την Γκέι Μάστερς, μια Αμερικανίδα δασκάλα.
Με την επέμβαση στα κάτω άκρα της να γίνεται αναγκαία λόγω του ανυπόφορου πόνου, η Οκσάνα έπρεπε να ξαναχτίσει τη ζωή της από το μηδέν. Και το έκανε. Ο αθλητισμός έγινε η διέξοδός της. "Στο νερό ένιωσα την ελευθερία που είχα στερηθεί ως παιδί", εξηγεί. Το 2011 ξεκίνησε την καριέρα της στην κωπηλασία, κερδίζοντας χάλκινο στους Παραολυμπιακούς του Λονδίνου το 2012. Από εκεί και πέρα, τίποτα δεν μπορούσε να τη σταματήσει.
Το ανεξάντλητο πάθος
Μεταπηδώντας στο σκι και το ποδήλατο, η Οκσάνα κατάφερε να συμμετέχει και να διαπρέψει σε διάφορα αθλήματα, από τους Χειμερινούς έως τους Θερινούς Αγώνες, συγκεντρώνοντας χρυσά μετάλλια και διακρίσεις. Από το Σότσι μέχρι το Τόκιο και το Πεκίνο, η 35χρονη αθλήτρια δεν δείχνει σημάδια κόπωσης. Κάθε νέα πρόκληση την κάνει πιο δυνατή, πιο αποφασιστική.
Περήφανη για τις ρίζες της, η Οκσάνα παρακολουθεί με πόνο ψυχής τις εξελίξεις στην Ουκρανία, αφιερώνοντας τα μετάλλια της στους Ουκρανούς στρατιώτες και υποστηρίζοντας έμπρακτα τα θύματα του πολέμου. "Είμαι περήφανη που είμαι Ουκρανή", δηλώνει. "Η ανθεκτικότητα και η δύναμη που έχω, πηγάζουν από εκεί".
Μια δεύτερη ευκαιρία
Παρά τις δυσκολίες και τα σκοτεινά κεφάλαια της ζωής της, η Οκσάνα βρίσκει τη λύτρωση στην αγάπη της μητέρας της, της γυναίκας που της έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. "Το μόνο που ήθελα ήταν μια μητέρα, και αυτό ακριβώς πήρα", λέει. Για την Οκσάνα, καμία νίκη, καμία διάκριση, δεν συγκρίνεται με την αγάπη που της χάρισε η Γκέι. "Κανένα χρυσό μετάλλιο δεν πρόκειται να το πλησιάσει αυτό".
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.