Τι είναι αυτό που κάνει το ποδόσφαιρο τόσο αγαπητό; Γιατί μας πορώνει σε υπερθετικό βαθμό; Ποιος είναι ο λόγος που ο γάλλος ανθρωπολόγος και κοινωνιολόγος Μαρσέλ Μως το αποκάλεσε "ολικό κοινωνικό γεγονός";
Ο καθηγήτης του ΕΚΠΑ και συγγραφέας Παναγής Παναγιωτόπουλος έκανε μια μοναδικά υπέροχη ανάρτηση για τη δύναμη του ποδοσφαίρου, με αφορμή τον θρίαμβο της Εθνικής Ελλάδας στον αγώνα με την Αγγλία.
Σε αυτό το μικρό αλλά εξόχως ουσιαστικό και βαθύ κείμενο ο Παναγιωτόπουλος καταφέρνει με λίγες λέξεις να αποτυπώσει τα αίτια της δύναμης του πιο αγαπητού και ευρέως διαδεδομένου αθλήματος στον πλανήτη.
Η ανάρτηση του Παναγή Παναγιωτόπουλου
"Το ποδόσφαιρο είναι μια έμπρακτη προσομοίωση μιας πολύ ιδιαίτερης σύνθεσης της αρχέγονης αγωνιστικότητας των αδύναμων, μιας μοντέρνα ουτοπίας στην οποία το άτομο κρίνεται μόνον για την δράση του και όχι για την καταγωγή του και όλα αυτά πάνω στον καμβά ενός γιγάντιου καπιταλισμού του ελεύθερου χρόνου.
Η μετουσίωση του πολέμου σε ειρηνικό παίγνιο, η ανάδειξη κοινωνικών ηρώων και η μεταμοντέρνα οικονομία του συμβολικού, συναντώνται και συλλειτουργούν με τρόπο σπάνιο. Αυτός είναι και ο λόγος που μπορεί κανείς να μιλήσει για "ολικό κοινωνικό γεγονός" όπως το περιγράφει ο Μαρσέλ Μως.
Είναι δε τόσο ισχυρό που μόνο αυτό μοιάζει σήμερα να συνέχει κοινωνικές σχέσεις, να συμπληρώνει ψυχικά χάσματα, να προσωποποιεί την εμπειρία της απώλειας ταυτότητας, να συνδέει το ατομικό με το συλλογικό και το εθνικό και, έστω ως κοινωνικό τεχνούργημα, να νοηματοδοτεί την ρευστότητα της ζωής.
Όποιος είδε το ματς χτες σίγουρα το ένιωσε λίγο. Όποιος άκουσε μετά αθλητικό ραδιόφωνο, μπορεί να το καταλάβει ακόμα περισσότερο.
Αντίο στον Ζωρζ Μπάλντοκ και μπράβο στους συμπαίκτες του που αναβίωσαν, όπως τόσο ουσιαστικά το έθεσε ο Μπακασέτας στα αποδυτήρια πριν τον αγώνα, το παραγνωρισμένο πνεύμα της αυτοθυσίας- μιας αυτοθυσίας που δεν ήταν λεβέντικα γιούργια, ταμπούρια και κούγκια αλλά εφαρμογή μιας τέχνης που κατέχουν σε υψηλό βαθμό".
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.