Η νύχτα που ο Mauro Icardi έγινε πραγματικός αρχηγός

Πολλά μπορεί να πει (και να γράψει) κάποιος για τον Mauro Icardi, με βασικότερο κάτι που δεν αφορά τις αγωνιστικές του δυνατότητες αλλά -ξέρεις τι. Ο 25χρονος επιθετικός της Ίντερ όμως, δεν είναι εκείνος που συνήθιζε να είναι μερικά χρόνια πριν.

Όταν ο διαιτητής σφυρίζει για τελευταία φορά το βράδυ της περασμένης Τρίτης στο Μεάτσα, ο Mauro Icardi ενώνει τα χέρια του και κοιτά προς τον ουρανό. Είναι το μοναδικό σημάδι παράδοσης που θα δείξει εκείνο το βράδυ: Στο Καμπ Νου, το Μπαρτσελόνα- Τότεναμ έχει λήξει 1-1, αποτέλεσμα που σε συνδυασμό με το ίδιο σκορ στην έδρα των Νερατζούρι με την Αϊντχόφεν, στέλνει την Ίντερ στην 3η θέση του Β' Ομίλου του Champions League και ως εκ τούτου εκτός συνέχεια του θεσμού. Όλοι οι υπόλοιποι παίκτες της Ίντερ είχαν ήδη σκύψει το κεφάλι και απογοητευμένοι έφευγαν για τα αποδυτήρια. 

Ο Icardi κατευθυνόμενος προς το κέντρο του γηπέδου φωνάζει σε όλους να επιστρέψουν πίσω, για ένα τελευταίο χειροκρότημα προς τους οπαδούς, παρότι η πλειοψηφία αυτών αποδοκιμάζει τους παίκτες του Luciano Spalletti. Οι Ιταλοί δημοσιογράφοι στον χώρο του press, απογοητευμένοι και αυτοί. Είχαν όμως την παρατηρητικότητα να τονίσουν το γεγονός. Κάποιοι από αυτούς έκαναν λόγο για τον "αρχηγό που αξίζει στην Ίντερ, τον ηγέτη που όλοι θα ήθελαν να έχουν". Ήταν όντως ρίσκο από πλευράς του Αργεντινού επιθετικού, που μόλις δύο χρόνια πριν είχε έρθει σε κάτι παραπάνω από ανοιχτή ρήξη με τους οργανωμένους οπαδούς της ομάδας, οι οποίοι είχαν πάει μερικές βόλτες από το σπίτι του. Τα καλόπαιδα της Curva Nord μάλιστα είχαν πει αρκετά στον τότε 23χρονο Icardi.

Κατά τη διάρκεια του 90λεπτου με την ολλανδική ομάδα, ο Icardi έκανε τα πάντα για την ομάδα του μέσα στο γήπεδο, αγωνιστικά αλλά και στο κομμάτι της πνευματικής στήριξης των συμπαικτών του. Λίγες ημέρες νωρίτερα είχε δεχθεί τρομερή κριτική από τον ιταλικό τύπο γιατί παραβρέθηκε στο πάρτι γενεθλίων της συντρόφου του. Ακόμη και το γεγονός ότι έφυγε στις 23.00 και όχι τα ξημερώματα δεν αποτελούσε ελαφρυντικό.

Τα πράγματα έγιναν χειρότερα, όταν την περασμένη Κυριακή έδωσε το παρών στις εξέδρες του Σαντιάγκο Μπερναμπέου για να παρακολουθήσει τον τελικό του Copa Libertadores. Ακόμη μία φορά που τα media της γείτονος χώρας αλλά και μερικά των οπαδών τον έκραξαν. Φυσικά και δεν του ζήτησαν συγγνώμη όμως όταν έγινε γνωστό πως βρέθηκε εκεί κατόπιν αιτήματος της ίδιας της Ίντερ, μαζί με τον αντιπρόεδρο πια της ομάδας, Javier Zanetti.

Το παρελθόν του Icardi δυστυχώς μπορεί ακόμη και "δικαιολογεί" οποιαδήποτε επίθεση γίνεται εναντίον του. Ο ίδιος όμως φαίνεται να πατά καλύτερα από ποτέ στα πόδια του, τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Ο ίδιος προτίμησε να παραμείνει σιωπηλός, συνεχίζοντας τις εξαιρετικές εμφανίσεις των δύο τελευταίων ετών, επιβεβαιώνοντας πως είναι κάτι περισσότερο από έτοιμος για να τιμήσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού της Ίντερ.

Τα 119 γκολ του σε 200 παιχνίδια έχουν ουσιαστικά στρώσει το δρόμο για μία μεταγραφή που ίσως και να είναι η κορυφαία του επόμενου καλοκαιριού. Όταν και εάν φτάσει η στιγμή να αποχαιρετήσει την Ίντερ, τότε όλοι θα καταλάβουν πως αυτός ήταν ο μόνος αρχηγός που χρειαζόταν η ομάδα.