Αν σε ενδιαφέρει ο τρόπος που ντύνεσαι, αν παρατηρείς τι φορούν οι άλλοι άντρες στον δρόμο, τότε το πιο πιθανό είναι, κάποια στιγμή, να έχεις βρεθεί μπροστά σε έναν ά-χρονα στιλάτο άντρα, ντυμένο από την κορυφή μέχρι τα νύχια με ρούχα, υποδήματα και αξεσουάρ που εσύ δεν μπορείς να βρεις στα καταστήματα, τουλάχιστον όχι σε αυτά που πηγαίνεις. Τα περισσότερα από αυτά μπορεί να μην είναι καινούργια, να έχουν πάνω τους εμφανή φθορά ή να είναι επιδιορθωμένα. Αλλά είναι "μπαμπάτσικα".
Ένα παντελόνι με ασυνήθιστο πατρόν ενδέχεται να έχει "κλαπεί" από έναν πιο μεγάλο σε ηλικία φίλο ή συγγενή, ένας vintage χαρτοφύλακας με την υπογραφή του οίκου Gucci να έχει αγοραστεί σε πλειστηριασμό, ένα πλεκτό σε απόχρωση που έχεις καιρό να δεις γύρω σου μπορεί να έχει βαφτεί στο σπίτι. Ο συγκεκριμένος τύπος δεν ακολουθεί τη μόδα, αλλά η ντουλάπα του είναι γεμάτη θησαυρούς και, όταν περάσει δίπλα σου, γυρίζεις να τον κοιτάξεις.
Προσωπική έκφραση και βιομηχανία της μόδας
Κάποιοι λένε πως ντυνόμαστε για να εκφραστούμε. Ναι, συμβαίνει αυτό, το βλέπουμε, κοιτάμε ένα ρούχο σε ένα κατάστημα και λέμε "ωραίο, αλλά δεν είναι εγώ". Δεν ντυνόμαστε όμως μόνο για να προβάλλουμε τον εαυτό που έχουμε επιλέξει στους άλλους. Φοράμε ρούχα τα οποία έχουν σχεδιαστεί και επενδυθεί με συγκεκριμένα νοήματα, μέσω π.χ. του marketing, για να μας επιτρέψουν να νιώσουμε ότι ανήκουμε κάπου, στην ομάδα των σημαντικών για μας άλλων ανθρώπων.
Αυτός είναι και ο λόγος που βλέπεις π.χ. τους trappers να ντύνονται όλοι από συγκεκριμένους οίκους υψηλής ραπτικής και hype brands αλλά και για το ότι, πιθανώς, συναντάς τους συναδέλφους σου όταν πηγαίνεις για ψώνια. Μέσω διαφόρων διεργασιών, επίσης, οι μόδες κάνουν έναν κύκλο, κάποια αντικείμενα, όπως ένα ζευγάρι εσπαντρίγιες συγκεκριμένης εταιρείας, "ζουν τη στιγμή τους" κι έπειτα πέφτουν σε δυσμένεια, παροδικά ή για πάντα.
> Διάβασε ακόμα: Χτίζοντας στιλάτη γκαρνταρόμπα στις εκπτώσεις
Στυλ, αντιμόδα, αυθεντικότητα και ενδυματολογικό κεφάλαιο
Άλλο μόδα, όμως, και άλλο στυλ, μην τα συγχέουμε. Οι άντρες που περνούν από δίπλα μας ντυμένοι με ρούχα που δεν είναι της μόδας -που είναι άχρονα, παλιακά ή αντιμοντέρνα- και μας κάνουν να προσέξουμε με θετικό τρόπο το ιδιοσυγκρασιακό, σαγηνευτικό στυλ τους, δεν ζουν "εκτός κοινωνίας". Ίσως να αποτελούν, για κάποιους, μια ανάδελφη ελίτ με παλιό χρήμα και αστικό background. Σίγουρα διαθέτουν κάτι που θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ως "ενδυματολογικό κεφάλαιο", αλλά και πρόσβαση σε items που δεν είναι εύκολα προσβάσιμα, λόγω σπανιότητας ή τιμής.
> Διάβασε ακόμα: Ποιος αποφασίζει τι ρούχα φοράμε; Εμείς, οι σχεδιαστές ή κάποιος αλγόριθμος;
Το σημαντικότερο; Το φοβερό στυλ που καταφέρνουν κάποια άντρες που δεν ακολουθούν τη μόδα δεν αντιγράφεται, είναι αυθεντικό. Πρέπει να το έχεις. Τόσο απλά. Αν επιχειρήσεις να ντυθείς π.χ. σαν τον Bryan Ferry ή τον Lenny Kravitz, δύο άντρες με αναγνωρίσιμο στυλ, αν σου δώσουν πρόσβαση στην ντουλάπα τους και το ελεύθερο να βάλεις πάνω σου ό,τι θέλεις, χωρίς να διαθέτεις το "ενδυματολογικό κεφάλαιο", δεν θα δείχνεις στιλάτος. Θα δείχνεις μασκαρεμένος. Κάτι που έχει και αυτό τη γοητεία του.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.