Στις 18 Μαΐου 1980, σαν σήμερα δηλαδή πριν από 44 χρόνια, ο Ian Curtis, ο τραγουδιστής και στιχουργός του θρυλικού βρετανικού συγκροτήματος Joy Division, βρέθηκε νεκρός από απαγχονισμό στην κουζίνα του, στο Cheshire. Ήταν μόλις 23 ετών.
Οι Joy Division ανέπτυξαν έναν μοναδικό και μελαγχολικό ήχο, επηρεάζοντας βαθιά τη μουσική της εποχής τους. Η προσθήκη του Curtis ως τραγουδιστή, η χρήση συνθεσάιζερ και οι εκφραστικοί στίχοι του, οδήγησαν το συγκρότημα σε νέα μουσικά μονοπάτια και καθιέρωσαν τον Curtis ως εμβληματική φιγούρα. Παρά την επιτυχία τους όμως, ο Curtis αντιμετώπιζε σοβαρά προσωπικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της επιληψίας και της κατάθλιψης. Η αυτοκτονία του Curtis, δύο μέρες πριν από την προγραμματισμένη περιοδεία του συγκροτήματος στις ΗΠΑ, σημάδεψε το τέλος των Joy Division και την αρχή των New Order, με τα επιζώντα μέλη να συνεχίζουν την μουσική τους πορεία τιμώντας την υπόσχεση που είχαν δώσει στον εαυτό τους.
Οι Joy Division ωστόσο, είχαν ήδη προλάβει να σημαδέψουν με το στυλ τους τη δεκαετία του 1970.
Συγκεκριμένα, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η Βρετανία κατακλυζόταν από έντονα καθορισμένες νεανικές κουλτούρες, οι οποίες διέτρεχαν το φάσμα από τους σκληροπυρηνικούς πανκ μέχρι τους casuals, τους mods, τους teds, τους skinheads και τους υπόλοιπους. Κάποιες ήταν ειλικρινά νοσταλγικές, προσκολλημένες σε ένα σταθερό παρελθόν, ενώ άλλες ήταν σύγχρονες, όπως η μόδα που έκαναν δημοφιλή οι Joy Division.
Αντλώντας έμπνευση από την εμφάνιση των Sex Pistols, τα βασικά μέλη των Joy Division σχηματίστηκαν ως Warsaw την άνοιξη του 1977. Η αρχική τους σκηνική φθορά ήταν τόσο αδιαμόρφωτη όσο και το πρώτο τους υλικό. "Παγιδευμένοι" κάπου ανάμεσα στο punk, το metal και τους post-Bowie/post-Roxy στιλίστες που συνέρρεαν στο τότε αγαπημένο τους club, το Pips στο Μάντσεστερ. Για τις πρώτες συναυλίες στους χώρους του Μάντσεστερ, το Electric Circus και το Rafters, οι Warsaw φορούσαν ακατέργαστα πανκ ρούχα και στρατιωτική περιβολή.
Μετά όμως την ένταξη του ντράμερ Stephen Morris στα τέλη του φθινοπώρου του 1977, οι Warsaw έγιναν Joy Division και τα ρούχα άλλαξαν μαζί με το όνομα. Την κατεύθυνση έδινε πλέον ο Ian Curtis, ο οποίος γοητευόταν από την κλασική εποχή και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως παρατήρησε τότε ο στενός του φίλος Iain Grey: "Ο Ian είχε πάντα μεγάλη αίσθηση της μόδας, είχε αυτά τα πραγματικά έξυπνα παντελόνια tonik και συνήθιζε να φοράει αυτό το παλτό της RAF όλη την ώρα - ήταν χρηστικό, Βερολίνο 1935, αυτού του είδους το στυλ".
"Ήταν πολύ καθαροί για την εποχή", θυμάται ο πρώην τραγουδιστής των Crispy Ambulance, Alan Hempsall, ο οποίος είδε το συγκρότημα εκείνη την εποχή. "Υπήρχαν πολλά κοντομάνικα πουκάμισα και γραβάτες, κάτι που ήταν αρκετά ασυνήθιστο, υποθέτω ότι θα σκεφτόσουν κάποιον σαν τον Bowie στο εξώφυλλο του Low. Κοίταζες τα παπούτσια που έμοιαζαν πολύ με τα oxfords της στολής δημοσίας υπηρεσίας. Ήταν όλα πολύ σιδερωμένα, μια καθαρά κομμένη εικόνα που ήταν πολύ ασυνήθιστη. Ήταν πολύ, πολύ εντυπωσιακό, και στη συνέχεια, όταν το συνδύαζες αυτό με τη μουσική, το όλο πακέτο τους ξεχώριζε."
Μάλιστα, σύμφωνα με τον Peter Hook, "Η εμφάνιση προέκυψε ως συνδυασμός από τον Ian και τον Bernard. Ανακαλύψαμε εκείνο το κατάστημα προσκόπων δίπλα στο ταχυδρομείο στο πίσω μέρος του Piccadilly και αγοράζαμε πουκάμισα για 50 πένες. Και μετά υπήρχε ένα μαγαζί στην Tib Street όπου αγόραζες στρατιωτικό εξοπλισμό γιατί ήταν φτηνό. Δεν είχαμε χρήματα, ήταν πραγματικά ανάγκη, και απλά ασχοληθήκαμε με αυτό. Ο Bernard προσκολλήθηκε στην εμφάνιση, ο Ian είχε την εμφάνιση ούτως ή άλλως. Ο Stephen είχε ένα πολύ ξεχωριστό στυλ που ήταν σαν δάσκαλος γεωγραφίας".
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.