Τρίχες, τρίχες και πάλι τρίχες. Είναι παντού. Στο σώμα μας και στα σώματα των αντρών γύρω μας. Αν δεν τις έχεις, βέβαια, δεν θα σου πει κανείς να πας να βάλεις εμφυτεύματα στην πλάτη σου για να δείχνεις σαν "αρκούδος". Τα πράγματα, δεν ήταν όμως πάντοτε έτσι. Όσοι τριχωτοί ζήσαμε τα νιάτα μας από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 μέχρι τις αρχές αυτής του 2010, με πρότυπα τα μοντέλα της Abercrombie & Fitch με τα τέλεια αποτριχωμένα στέρνα ή τους άντρες που πόζαραν για τον φακό του Bruce Weber, έχουμε περάσει δύσκολα.
It's human nature
Το τι έχουμε ακούσει δεν περιγράφεται. Από το "τι ήρθες με το πουλοβεράκι στην παραλία" μέχρι το "μα καλά, δεν ζεσταίνεσαι;". Λες και, αντίστοιχα, οι άτριχοι ή οι ξυρισμένοι τον χειμώνα ξεπαγιάζουν. Λες και έδωσε κανείς το δικαίωμα σε κάποιον να σχολιάσει την πυκνότητα (ή το μήκος) των τριχών μας.
Για να μη μιλήσω για τα επικριτικά βλέμματα σε περίπτωση που ξεπρόβαλαν τίποτα τρίχες στους ώμους και την άνω πλάτη μας, φαινόντουσαν μέσα από ένα αραιής ύφανσης λευκό T-shirt ή, φευ, κυκλοφορούσαμε με βερμούδες. Μέχρι και ο Jon Bon Jovi κάποια στιγμή, αν θυμάμαι καλά για να διαφημίσει ένα άρωμα, είχε χρειαστεί να ξυρίσει το στέρνο του. Ναι, του το είχαν ζητήσει από την εταιρεία του, θυμάμαι ακόμη τη συνέντευξή του σε ένα τεύχος του περιοδικού Ποπ Κορν που το είχε αναφέρει.
Ευτυχώς, δεν ήμασταν όλοι στρατιωτάκια του grooming συρμού. Κάποιοι από εμάς μείναμε πάντα τριχωτοί (it's human nature, που τραγουδούσε και η Madonna), κάποιοι άλλοι απλώς τριμάραμε ό,τι νιώθαμε πως μας περίσσευε (και πολύ καλά κάναμε), κάποιοι άλλοι, ίσως οι περισσότεροι, περάσαμε περιόδους που ήμασταν από full hairy έως full shaved (και όλα τα ενδιάμεσα στάδια).
Ένα δώρο του προτάγματος για συμπερίληψη
Τα τριχωτά πρότυπα που βασιλεύουν αυτό το καλοκαίρι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αποτέλεσμα του κοινωνικού προτάγματος για συμπερίληψη όλων των σωμάτων, τριχωτών και άτριχων.
Παλαιότερα, οι τριχωτοί άντρες που θεωρούνταν θελκτικοί (ναι, υπήρχαν και αυτοί, δεν ήταν τα πράγματα άσπρο-μαύρο) ήταν εκτός mainstream, αντιμετωπίζονταν, στο περίπου, ως αντικείμενα φετίχ, παρέπεμπαν αυτόματα στη θεωρούμενη ως τάχαμου ντεκαντάνς αισθητική των χαρισματικών πορνοστάρ της δεκαετίας του 1970.
Όσες γυναίκες, δε, όπως η Patti Smith ή η Madonna άφηναν αξύριστες τις μασχάλες τους θεωρείτο είτε ότι ήταν "άπλυτες" είτε ότι το έκαναν για να "προκαλέσουν". Δηλαδή, έλεος.
Τελευταία οι fully haired, όμορφοι άντρες, αφού κυκλοφόρησαν για μερικά χρόνια στα clean φαγάδικα των hipsters, τις γκαλερί και την Πειραιώς 260, βρέθηκαν μέχρι και στα βιντεοκλίπ του The Weeknd. Κι αυτό, είναι cool. Όπως και οι χρυσές καδένες. Really.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.