Η δημοφιλής ομάδα Ελλήνων ακροβατών και χορευτών "κι όμΩς κινείται" μετρά ήδη 20 χρόνια πορείας, με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό της και η ιδρύτριά της, Χριστίνα Σουγιουλτζή, μιλά στο TheTOC για το μαγικό αυτό ταξίδι, αλλά και για τις "Βάκχες", που επιστρέφουν για δύο τελευταία βράδια στο Θέατρο Ροές, μετά τον επιτυχημένο πρώτο κύκλο παραστάσεων. Η ομάδα "κι όμΩς κινείται" καταπιάνεται για πρώτη φορά με το αρχαίο δράμα και δημιουργεί μια σύγχρονη performance διονυσιακής τελετουργίας με βάση τις "Βάκχες" του Ευριπίδη και τον "Σπαραγμό" της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, συντηρώντας επί σκηνής έναν κόσμο από χαρτί.
Το έργο αποτυπώνεται στη μεταμόρφωση του σκηνικού χώρου. Ο μυστικισμός, το άφατο μπορεί να αποκαλυφθεί και να βιωθεί μέσα από την πιο δεδομένη πράξη. Η έκσταση μπορεί να αποκαλυφθεί και να βιωθεί μέσα στην πιο βαθειά σιωπή. Ένα πανηγύρι. Η γιορτή της ελαφρότητας, της νίκης απέναντι στο βάρος, του παιγνιδιού με τους κανόνες της πιο αμείλικτης δύναμης. Αιώρηση, ισορροπία μεγάλες πράξεις επανάστασης απέναντι στο βάρος.
Πώς προσεγγίζεται όμως το αρχαίο δράμα μέσα από την τέχνη του χορού; Η ψυχή της ομάδας "κι όμΩς κινείται", χορογράφος και χορεύτρια, Χριστίνα Σουγιουλτζή, μιλά στο TheTOC με αφορμή την παράσταση.
Η συνέντευξη της Χριστίνας Σουγιουλτζή στο TheTOC
Πείτε μας μερικά λόγια για την ομάδα "κι όμΩς κινείται”, που μετρά ήδη 20 χρόνια πορείας. Πώς γεννήθηκε η ιδέα και ξεκίνησε αυτό το ταξίδι; Η ομάδα "κι όμΩς κινείται" συστάθηκε το 2003, στον Κρατήρα. Δεν είναι ένα δομημένο καλλιτεχνικό σχήμα, σύμφωνα με τα ισχύοντα πρότυπα της διανομής ρόλων, της διαδικασίας δημιουργίας, ανάπτυξης και προώθησης. Αυτό είναι και καλό και κακό.
Καλό, γιατί είμαστε αλήθεια μια παρέα. Καλό, γιατί στις παραστάσεις και στην καθημερινότητα υπάρχει ειλικρίνεια και γνησιότητα. Κακό, γιατί στα διάφορα dead lines των παραστάσεων, μένουν ατελείς περιοχές. Καλό, γιατί αυτές οι ατελείς περιοχές, γεννούν την ανάγκη για συνέχεια. Κακό, γιατί ως τώρα, πότε δεν είπαμε με βεβαιότητα, ότι θα υπάρχουμε και του χρόνου, αν θα έχουμε τη δυνατότητα και τις δυνάμεις. Καλό, γιατί η ύπαρξη της ομάδας οφείλεται στην ανάγκη των ανθρώπων της, να φτιάξουν μια ουτοπική κοινότητα, της ομάδας και των συγγενών της προσώπων, αυτών που της δίνουν ζωή από μέσα και απ’ έξω. Καλό, γιατί το βασικότερο συστατικό της δημιουργίας είναι η ελευθερία και αυτή η ομάδα, με τον τρόπο της, είναι μια άσκηση ελευθερίας.
> Ποια είναι η σημασία του χορού για εσάς; Θα λέγατε ότι ο χορός εξαγνίζει; Είναι η γλώσσα που αναγνωρίζω και εμπιστεύομαι. Τί είναι χορός; Αν μπορούσα να απαντήσω! Είναι η ερώτηση της ζωής μου. Δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να ορίσω τον χρόνο μου και τον ρυθμό, τη ροή της καθημερινότητας, έξω από την πραγματικότητα, τους κανόνες, που επιβάλλει αυτό το επίμονο παιγνίδι.
Η συνέχεια στο TheToc.gr