6 νέα βιβλία για τον Απρίλιο

Κλεισμένοι καθώς είμαστε μέσα στο σπίτι, αναρρωτήθηκα για το πού θα θέλαμε να διαβάσουμε τις νέες κυκλοφορίες αυτής της άνοιξης. Κι έτσι θυμήθηκα ότι μία Κυριακή πρωί, το 2019, όταν η Αθήνα ήταν ένας παράδεισος του Airbnb και, εκτός από υψηλά ενοίκια, είχε και έναν, πώς να το κάνουμε, πιο multi-culti αέρα, είχα βρεθεί σε έναν γεμάτο ήσυχους τουρίστες λόφο του Φιλοπάππου. Εκεί, απολαμβάνοντας τον καλό καιρό, το δυνατό φως και τον ίσκιο των δέντρων, είχα σκεφτεί ότι δεν υπάρχει καλύτερο μέρος στην Αθήνα για να διαβάσει κανείς ένα βιβλίο.

Δεν ξαναπήγα έκτοτε αλλά φέτος, μιας και ευτυχώς μένω στο κέντρο και ο λόφος του Φιλοπάππου είναι walking distance από το σπίτι μου, έχοντας βαρεθεί το σπίτι-σπίτι-σπίτι, αποφάσισα να παίρνω το βιβλίο μου και να πηγαίνω για διάβασμα en plein air και en plein soleil. Το ίδιο θα συμβούλευα και εσάς, έχοντάς σας ετοιμάσει ήδη τις προτάσεις μου με τα 5+1 καλύτερα βιβλία από την πιο πρόσφατη εκδοτική παραγωγή.

Όλοι θέλουν να χορεύουν – Alberto Garlini (Εκδόσεις Πόλις)

Στο Όλοι θέλουν να χορεύουν, ο συγγραφέας μάς μεταφέρει στη δεκαετία του 1980, με τους νέους του ήρωες να ζουν τον έρωτα με ακραίο πάθος. Όπως έγραψε η Le Figaro, ζουν τα καλύτερά τους χρόνια, κουβαλώντας μαζί τους τις προσδοκίες και την αγωνία των τραγουδιών της εποχής, που τα ακούν με ένα ποτήρι ουίσκι στο χέρι, τρέχοντας με μεγάλη ταχύτητα στον αυτοκινη­τόδρομο Μπολόνια-Ρώμη. 

Στην Εμίλια-Ρομάνια της Ιταλίας, ο Ρομπέρτο, οκτώ χρονών, παρακολουθεί το τρομακτικό έθιμο της τελετουργικής σφαγής του χοίρου. Εκείνη τη μέρα, αποκτά έναν καινούργιο φίλο, τον Ρικάρντο, και μαζί συναντούν τυχαία έναν νεαρό συγγραφέα, τον Πιερ, ο οποίος τους προστατεύει από τους ναρκομανείς της περιοχής. Ο Παζολίνι έχει δολοφονηθεί την προηγούμενη νύχτα, μία εποχή τελειώνει και μία νέα εποχή ανατέλλει: Η δε­καετία του 1980 διαφαίνεται στον ορίζοντα. Τα δύο αγόρια μπαίνουν στην εφηβεία, στην εποχή του έρωτα: Ο Ρικάρντο έχει την Κιάρα, τον έρωτα της ζωής του, και ο Ρομπέρτο ξαναβρίσκει τον Πιερ, που τον αγαπάει κι ύστερα τον εγκαταλείπει.

Δια­σχίζουν αυτά τα χρόνια συνεχώς μεθυσμένοι, τρέχοντας με μεγάλη ταχύτητα στους δρόμους της Ευρώπης, από τα πάρτι της Ιμπίθας στη Ρώμη των πρώτων πολιτιστικών φεστιβάλ, από την Οδησσό στη Βαρκελώνη, ως την αναπόφευκτη κατα­στροφή. Το Όλοι θέλουν να χορεύουν παρακολουθεί τη διαδρομή και των τεσσάρων –του Πιερ, του Ρομπέρτο, του Ρικάρντο και της Κιάρας–, που αυτή η βίαιη και σκοτεινή περίοδος θα τους ενώσει και έπειτα θα τους χωρίσει, κάποιους θυσιάζο­ντας και κάποιους ως εκ θαύματος διασώζοντάς τους. Ένα μυθιστόρημα δρόμου, που προσφέρεται για ταξίδια στον χώρο και τον χρόνο.

Pop. 1280 – Jim Thompson (Εκδόσεις Οξύ)

Για τον μεγάλο Αμερικανό Jim Thompson, που κυριάρχησε στην αγορά της pulp fiction λογοτεχνίας τη δεκαετία του 1950, ο Stephen King έγραψε κάποτε ότι αποτελεί τον αγαπημένο του συγγραφέα αστυνομικής λογοτεχνίας. Έναν συγγραφέα που πολλοί συχνά τον μιμούνται, χωρίς να έχουν καταφέρει ποτέ να τον αντιγράψουν πλήρως. Το κλασικό του αριστούργημα Pop. 1280, που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Οξύ, έχει περιγραφεί, μάλιστα, ως ένα κατάμαυρο "western noir" εκδίκησης, λαγνείας και προδοσίας.

Το story θέλει τον σερίφη Νικ Κόρεϊ να είναι άθλιος στη δουλειά του (και να το ξέρει). Δεν έχει καμία διάθεση να επιβάλει την τάξη, να λύσει τα προβλήματα ή να συλλάβει παραβάτες και εγκληματίες, αφού γνωρίζει καλά πως κανείς στη μικρή κομητεία του Ποτς δεν καίγεται να τηρήσει τον νόμο. Κι όμως, πολύ σύντομα, θα έρθει αντιμέτωπος με μία μάλλον δυσάρεστη κατάσταση: Δύο μαστροποί απειλούν να χαλάσουν την ήδη κατεστραμμένη φήμη του, η φιλενάδα του η Ροζ κακοποιείται από τον άντρα της και, το χειρότερο απ’ όλα, η γυναίκα του δεν λέει να τον αφήσει σε ησυχία.

Με τις εκλογές για την ανάδειξη σερίφη να πλησιάζουν, ο Νικ, συνεπώς, καλά θα κάνει να λύσει τα προβλήματά του αν θέλει να διατηρήσει το αξίωμά του. Γιατί, όπως και να το κάνεις, η δουλειά του σερίφη είναι μία δουλειά με πλεονεκτήματα για κάποιον που ξέρει να τα εκμεταλλευτεί.

Μισώ τους άντρες – Pauline Harmange (Εκδόσεις Οξύ)

Η Γαλλίδα Pauline Harmange είναι 26 ετών, μαχητική φεμινίστρια, ακτιβίστρια και blogger. Το Μισώ τους άντρες, το πρώτο της βιβλίο, την έκανε παγκόσμια star εν μία νυκτί, όταν ένας σύμβουλος του γαλλικού Υπουργείου για την Ισότητα Ανάμεσα σε Άντρες και Γυναίκες, την Πολιτισμική Ποικιλομορφία και την Ισότητα των Ευκαιριών, δρώντας αυτοβούλως, ζήτησε την απόσυρσή του, μιας και θεώρησε ότι προωθεί τη ρητορική μίσους. Ο σάλος που προκλήθηκε, οδήδησε στο να εξαντλήθηκαν τρεις ανατυπώσεις του μέσα σε δύο εβδομάδες, ενώ το βιβλίο, σε λιγότερο από έναν χρόνο από την κυκλοφορία του, έχει ήδη μεταφραστεί σε 12 γλώσσες.

Το φεμινιστικό μανιφέστο με τον προβοκατόρικο τίτλο αποτελεί μία ωδή στη μισανδρία και στην έκφρασή της ως μέσο για τη γυναικεία χειραφέτηση. Υπάρχουν, όμως, σοβαροί λόγοι για να μισεί κανείς τους άντρες; Σύμφωνα με τη συγγραφέα, η βία, ο εγωισμός, η οκνηρία και η δειλία αποτελούν γνήσια τέκνα της πατριαρχίας. Και εκείνη διεκδικεί το δικαίωμα στο καθολικό μίσος προς τους άντρες και τη δημιουργία εξαιρέσεων μόνο για εκείνους που τις αξίζουν. Έτσι, υπερασπίζεται τη μισανδρία ως μέσο ώστε να δημιουργηθεί χώρος για την αλληλεγγύη μεταξύ των γυναικών.

Στα καθ' ημάς, το βιβλίο της έρχεται να δυναμιτίσει τη σκέψη μας και να την οδηγήσει σε νέα μονοπάτια, κάνοντάς μας να λάβουμε στα σοβαρά υπόψη την ανάγκη της απελευθέρωσης από τα δεσμά της πατριαρχίας, καθώς η κυκλοφορία του συμπίπτει με τις καταγγελίες που γίνονται στο πλαίσιο του κινήματος #MeToo. 

Ανάσες – Gerorge Orwell (Εκδόσεις Αίολος)

Ένας Orwell με λεπτό ειρωνικό χιούμορ, διασκεδαστικός και αναζωογονητικός, σε ένα μυθιστόρημα εξίσου απολαυστικό και προφητικό με τα διάσημα μυθιστορήματά του 1984 και Η Φάρμα των Ζώων. Η ιστορία του, θέλει τον Τζορτζ Μπόουλινγκ, έναν σαρανταπεντάρη ασφαλιστή, παντρεμένο, με παιδιά, δάνειο, ψεύτικη οδοντοστοιχία και κοιλιά, να τρέφει μία τρομερή επιθυμία να ξεφύγει από την ανιαρή καθημερινότητά του και τους φόβους που τον κατατρύχουν και έχουν να κάνουν με τον επικείμενο πόλεμο και όσα θα επακολουθήσουν: Την πείνα, την ανεργία, την καταστολή, την τυραννία.

Έτσι, σκέφτεται να δραπετεύσει για λίγο επιστρέφοντας στον τόπο του, έναν παράδεισο με εξοχές, λιμνούλες, ψαρέματα και μνήμες από εφηβικούς έρωτες, για να πάρει τις ανάσες του και να αντιμετωπίσει όλα τα παραπάνω. Παραθέτω αυτούσιο ένα του απόσπασμα: "Ξέρετε πώς ένιωθα. Σαν να 'βγαινα στην επιφάνεια του νερού για να πάρω ανάσα! Όπως οι μεγάλες θαλάσσιες χελώνες, όταν ανεβαίνουν με τα πτερύγιά τους στην επιφάνεια, βγάζουν έξω το ρύγχος τους και γεμίζουν τα πνευμόνια τους με μπόλικο αέρα προτού βουτήξουν πάλι προς τα κάτω, ανάμεσα στα φύκια και τα χταπόδια…".

Μήπως σας ξύπνησε κάποια ευαίσθητη χορδή; Μάλλον ναι, γιατί όλοι έχουμε ανάγκη από ανάσες και όσο δεν μπορούμε να τις πάρουμε βγάζοντας τις μάσκες μας, ας καταφύγουμε στη συντροφιά των καλών βιβλίων.

Αληθινή ζωή – Brandon Taylor (Εκδόσεις Κάκτος)

Ένα μυθιστόρημα που το 2020 ήταν υποψήφιο για Booker "με τη μία", καθώς πρόκειται για το πρώτο του συγγραφέα Brandon Taylor (γενν. 1989). Σε αυτό, βλέπουμε να διαπραγματεύονται έννοιες όπως αυτή της οικειότητας, της βίας και της συγχώρεσης μεταξύ φίλων, σε μία πανεπιστημιούπολη των μεσοδυτικών πολιτειών των ΗΠΑ.

Το story θέλει τον Γουάλας να αισθάνεται ότι δεν χωράει στην πανεπιστημιούπολη όπου δουλεύει ασταμάτητα για να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στη βιοχημεία. Ο ίδιος, είναι ένας εσωστρεφής νεαρός από την Αλαμπάμα, μαύρος και γκέι, που έχει αφήσει πίσω του την οικογένειά του χωρίς να καταφέρει να αποδράσει από τις βαριές σκιές της παιδικής του ηλικίας. Για λόγους αυτοσυντήρησης, διατηρεί απόσταση από όλους, ακόμα και από τον στενό κύκλο των φίλων του – όπου κάποιοι βγαίνουν μεταξύ τους, άλλοι βγαίνουν με γυναίκες και κάποιοι άλλοι υποκρίνονται τους στρέιτ.

> Διάβασε ακόμα: Tι βιβλία διαβάζουμε μετά από έναν χρόνο πανδημίας

Στη διάρκεια ενός σαββατοκύριακου στα τέλη του καλοκαιριού, μία σειρά από αντιπαραθέσεις με τις συνεργάτιδές του και μία απροσδόκητη επαφή με έναν δήθεν στρέιτ φίλο του, συνωμοτούν για να κάμψουν τις αντιστάσεις του και φέρνουν στο φως καλά κρυμμένα ρεύματα εχθρότητας και πόθου μέσα στην κοινότητά τους. Μία νουβέλα σχεδόν οδυνηρής έντασης, μία ιστορία που θέτει το ερώτημα αν είναι δυνατόν να ξεπεράσουμε τις προσωπικές πληγές μας και με ποιο κόστος.

Βαβέλ: Ο γύρος του κόσμου σε 20 γλώσσες – Gaston Dorren (Εκδόσεις Μεταίχμιο)

Ο Gaston Dorren αποτελεί έναν χαρισματικό γλωσσολόγο και πειστικό συγγραφέα που, σύμφωνα με τον Guardian, μας καταθέτει με αυτό το βιβλίο έναν συναρπαστικό οδηγό-ύμνο στη γλωσσική ποικιλία και την πολυγλωσσία. Παρόλα αυτά, δεν απευθύνεται στους "ειδικούς", αλλά σε όλους εμάς που μας ενδιαφέρει το θέμα της γλώσσας, αλλά και των πολιτισμών. Άλλωστε, το συγκεκριμένο ανάγνωσμα είναι την ίδια στιγμή μία ιστορία ηπείρων και αυτοκρατοριών.

Στις σελίδες του, θα έρθεις αντιμέτωπος με μία συναρπαστική περιπλάνηση στην ακαταμάχητη γοητεία των 20 γλωσσών που μιλιούνται περισσότερο στον κόσμο. Θα βρεις απαντήσεις σε ερωτήματα όπως το γιατί η μικροσκοπική Πορτογαλία γέννησε μία παγκόσμια γλώσσα, ενώ δεν συνέβη το ίδιο με την επίσης αποικιοκρατική Ολλανδία, αλλά και στο γιατί οι γυναίκες της Ιαπωνίας μιλούν διαφορετικά από τους άντρες.

Με χιούμορ και ζωηρή αφήγηση, ο συγγραφέας ερευνά σε βάθος τις ιδιορρυθμίες των γλωσσών, καταρρίπτοντας ταυτόχρονα διαδεδομένες παρανοήσεις. Εντοπίζει την καταγωγή τους και, σε κάποιες περιπτώσεις, την αιματοβαμμένη τους πορεία, αποκρυπτογραφεί τα χαώδη συστήματα γραφής, ενώ παρουσιάζει τα διαμάντια και τα κενά στο λεξιλόγιό τους. Ένα ταξίδι που αποκαλύπτει όχι μόνο τους λόγους της κυριαρχίας τους, αλλά κυρίως τον πλούτο και την ποικιλομορφία τους.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr