"Αν αναζητείτε μια γαστρονομική ιδιοφυΐα για να σας οδηγήσει στη Γη της Επαγγελίας μιας πρωτόγνωρης δημιουργικότητας, ψάξτε αλλού" γράφει ο Anthony Bourdain στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο Αγαπημένα (εκδ. Πεδίο) που μόλις κυκλοφόρησε. Απλός, απέριττος, κυνικός και με βιτριολικό χιούμορ. Όπως ακριβώς γνωρίσαμε κι αγαπήσαμε τον άνθρωπο που έφερε την κουζίνα και τα ταξίδια στην prime time της τηλεόρασης.
Με τι ασχολείται όμως αυτή η έκδοση που υπογράφει ο Bourdain; "Αυτό είναι το οικογενειακό μας βιβλίο συνταγών. Αυτά είναι τα πιάτα που μου αρέσει να τρώω και να ταΐζω την οικογένειά μου και τους φίλους μου. Αυτές είναι οι "επιτυχημένες" συνταγές, που έχουν δηλαδή εξελιχθεί με τον καιρό και έχουν διαμορφωθεί με την επανάληψη και τη μακρά –και συχνά επώδυνη– εμπειρία" αναφέρει χαρακτηριστικά.
Αυτές τις συνταγές τις ξεσήκωσα από ξεθωριασμένες αναμνήσεις των αγαπημένων της παιδικής ηλικίας μου
Το Αγαπημένα είναι το τελευταίο και το πιο προσωπικό βιβλίο του διάσημου Αμερικανού σεφ και μύστη των γεύσεων που συγκλόνισε την υφήλιο με την αυτοκτονία του στις 8 Ιουνίου 2018, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Κανείς ποτέ μέχρι να εμφανιστεί εκείνος στο προσκήνιο δεν είχε καταφέρει να κάτι τόσο σπουδαία τηλεόραση μιλώντας για "ταπεινά" θέματα όπως το street food ή μία βόλτα σε μία σκοτεινή pub. Αν ο Bourdain δεν ήταν κάτι, αυτό είναι βαρετός. Μιλάμε για έναν rock star της διεθνούς γαστρονομίας, πρώτα ως σεφ και αργότερα ως ταξιδιώτη των γεύσεων, που μέσα από τις τηλεοπτικές εκπομπές για το φαγητό έγινε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα της γης, φτάνοντας να συνομιλεί ακόμα και με τον πρώην Πρόεδρο των Η.Π.Α, Barack Obama.
Τα Αγαπημένα ρίχνουν μία περισσότερο προσωπική ματιά στον κόσμο του. "Ως επί το πλείστον, αυτές τις συνταγές τις έχω ξεσηκώσει από ξεθωριασμένες αναμνήσεις των αγαπημένων της παιδικής ηλικίας μου: πράγματα που με τάιζε η μαμά μου, πράγματα που λάτρευα να τρώω στις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου –το είδος των διατροφικών αναμνήσεων που μου αρέσει να μοιράζομαι με την κόρη μου– μαζί με μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες από τα ταξίδια μου, καθώς και κάμποσες σοφίες που έχω αποκομίσει για θέματα όπως το πρωινό ή το τραπέζι της Ημέρας των Ευχαριστιών, παρουσιασμένες με οργανωμένο και αποτελεσματικό τρόπο χωρίς στρες".
Έτσι, ο Bourdain επιλέγει αγαπημένες συνταγές από κάθε κατηγορία φαγητού (Πρωινό, Σαλάτες, Σούπες, Σάντουιτς, Τα βασικά τού πάρτι, Οι κανόνες των χάμπουργκερ, Ζυμαρικά, Ψάρια και θαλασσινά, Πουλερικά, Ημέρα των Ευχαριστιών, Κρέας, Συνοδευτικά, Επιδόρπια, Ζωμοί, Σάλτσες και ντρέσινγκ), με μια σύντομη εισαγωγή ή ιστορία σε κάθε κεφάλαιο και σε κάθε συνταγή. Εξηγεί αναλυτικά, βήμα προς βήμα, τις συνταγές και τις τεχνικές πάντα με το γνωστό ανεπιτήδευτο, αθυρόστομο και ιδιαίτερα χιουμοριστικό ύφος του.
Μεταξύ άλλων, μιλάει για το πόσο μη "φυσιολογική" είναι η ζωή ενός σεφ, ο οποίος καλείται να εξυπηρετήσει "φυσιολογικούς" ανθρώπους. "Από τα δεκαεπτά μου και μετά, οι φυσιολογικοί άνθρωποι ήταν οι πελάτες μου (…) Τους κοιτούσα με τη ματιά του επαγγελματία μάγειρα και σεφ – κάποιου, δηλαδή, που δεν είχε οικογενειακή ζωή, που γνώριζε και συναναστρεφόταν μόνο άλλους επαγγελματίες…" Συγκινητικά σχεδόν, αναφέρεται στο πόσο άλλαξε η ζωή του όταν έγινε στα πενήντα του πατέρας και πόσο η πατρότητα τον απάλλαξε από αυτό το "τέρας εγωκεντρισμού" που ήταν, όπως γράφει, πριν.
Πάντως για εκείνον "η καρδιά ενός ανθρώπου ήταν –και παραμένει– μυστήριο", όπως αναφέρει. Το ίδιο μυστήριο, βέβαια, παραμένει και η απόφασή του να θέσει ο ίδιος τέρμα στη ζωή του.