Το φινάλε του Parts Unknown και το γοητευτικά σκοτεινό παρελθόν του Anthony Bourdain

Έναν μήνα μετά την αυτοκτονία του Anthony Bourdain το καλοκαίρι, ο street artist Bradley Theodore προσέφερε τον δικό του φόρο τιμής στον θρυλικό ταξιδιώτη/ σεφ, με μια τοιχογραφία στη διασταύρωση των οδών Delancey και Ludlow, στο Lower East Side της Νέας Υόρκης. Ο Theodore φρόντισε να ανεβάσει το έργο του και στο Instagram με την λεζάντα: "In a city full of villains we all need heroes".

Στη συγκεκριμένη γωνία βρίσκονται πλέον ένα φαρμακείο και ένα υποκατάστημα τράπεζας, ακριβώς απέναντι από το Hotel Chantelle, το τριώροφο club restaurant. Από εκείνη τη γωνία, ο Bourdain παρακολουθούσε κάποτε τους τουρίστες και τα πλουσιόπαιδα να βολτάρουν, προκειμένου να ανακαλύψουν τα σκοτεινά μυστικά της γειτονιάς. Τότε, τον καιρό που ο Bourdain έχτιζε τη σχέση του με την πόλη, το Lower East Side ήταν σπίτι των παιδιών της πανκ κουλτούρας, των πραγματικά γενναίων καλλιτεχνών, αλλά και των τοξικομανών και των μικροεγκληματιών.

Εκείνη η περίοδος ήταν το αντικείμενο του τελευταίου επεισοδίου του Parts Unknown. Μία τηλεοπτική ώρα που αφιερώθηκε στην ιστορία του Anthony Bourdain, στους φίλους και στους ήρωές του. Το ανεκπλήρωτο ταξιδιωτικό του story που, σχεδόν ποιητικά, έχει να κάνει με τον ίδιο τον άνθρωπο Bourdain. Γυρνά πίσω στις ημέρες που ο Τοny τριγυρνούσε όχι σαν καταξιωμένος σεφ, συγγραφέας και παρουσιαστής σε εκείνους τους δρόμους, αλλά σαν εθισμένος στα ναρκωτικά μάγειρας, στα πρώτα του βήματα. Μία αυθεντική ιστορία, που μόνο σε εκείνον θα ταίριαζε: Ούτε όμορφη, ούτε τέλεια. Αλλά πραγματικά αξέχαστη.

Το επεισόδιο ξεκινά με τον Bourdain να υποδεικνύει τα σημεία και τις γειτονιές όπου αγόραζε ναρκωτικά, τους τοίχους με τις τρύπες που γινόταν το νταραβέρι και τα σκοτεινά σοκάκια που κανείς δεν πλησίαζε. Αυτό που ακολουθεί είναι μια μοναδική περιήγηση στους δρόμους που καθόρισαν τον τρόπο ζωής του. Ένα αφιέρωμα στους καλλιτέχνες και τους rockers που τον επηρέασαν και τον ενέπνευσαν.

Ακούγεται η φωνή του Bourdain που εξηγεί τη σημασία της παλιάς γειτονιάς, που ακόμη τον στοιχειώνει: "Είναι μια εκπομπή για ένα πολύ ξεχωριστό σημείο, σε μια πολύ ξεχωριστή εποχή. Το Lower East Side θα μπορούσε να είναι με πολλούς τρόπους το λίκνο της ίδιας της Νέας Υόρκης. Εδώ εγκαταστάθηκε κόσμος που ήρθε από αλλού, έχτισε κοινότητες και προχώρησε, μόνο και μόνο για να αντικατασταθεί από άλλους".

Αυτή είναι η ιστορία των άλλων, η ιστορία αυτών που διαμόρφωσαν τον Bourdain από το 2000 και έπειτα, όταν έγραψε το Kitchen Confidential. Με πολλούς τρόπους, ο συγχωρεμένος σεφ και συγγραφέας αντικατοπτρίζει ακόμη τον άνθρωπο που ήταν τότε, που πάλεψε σε εκείνους τους δρόμους πριν τελικά γίνει ο executive chef στο Les Halles, εκεί που σέρβιρε φανταχτερά πιάτα τους κοστουμάτους της Financial District.

Σε κάποιο σημείο κι ενώ χαζεύει μια vintage βιτρίνα σημειώνει ότι ποτέ δεν έζησε στο Lower East Side, πήγαινε εκεί μόνο για την μουσική και για να βρει ναρκωτικά. Κι άλλες θρυλικές φιγούρες που επέζησαν από εκείνη την εποχή κάνουν την εμφάνισή τους σε αυτό το επεισόδιο. Ο Danny Fields, ο Richard Hell, ο Joe Coleman, ο Fab Five Freddy, οι Debbie Harry και Chris Stein των Blondie.

Όποιος έχει δει περισσότερα από 2-3 επεισόδια του Parts Unknown θα γνωρίζει την αγάπη του Bourdain για το punk: Από τα μουσικά ανοίγματα κάποιων εκπομπών μέχρι και συνεντεύξεις με μορφές όπως οι Iggy Pop, Alice Cooper, Josh Homme, The Black Keys, Questlove, Alison Mosshart και τόσοι άλλοι, η μουσική ήταν μια από τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από την τέχνη του Bourdain. Λειτουργούσε συχνά για να ρυθμίζει τα voice over και το τέμπο της φωνής του.

Ταξιδεύοντας σε μέρη άγνωστα -όπως άλλωστε λεγόταν και η εκπομπή του- στο αμερικάνικο κοινό, ο Bourdain συναντούσε experts και συνομιλούσε μαζί τους. Σε αυτό το επεισόδιο, expert είναι ο ίδιος ο Bourdain, παρότι συνομιλεί με καλλιτέχνες κάθε είδους, βγαλμένους από το παρελθόν του. Είναι τόσο συνδεδεμένος με την ίδια τη γειτονιά, που μοιάζει να χάνεται μέσα στον χώρο και τον χρόνο. Είναι ταυτόχρονα ο τύπος που σνίφαρε κοκαΐνη πάνω από την μπάρα, εκείνος που έγραφε ασταμάτητα, η παγκοσμίου φήμης τηλεπερσόνα και ο πατέρας Bourdain.

Σε κάποιο σημείο της συνέντευξης με τους Harry και Stein, ο Bourdain κάνει τη σύνδεση ανάμεσα στις δεκαετίες του '70 και του '80 με τις δημοφιλείς μουσικές του σήμερα. Τότε που οι Blondie συνεργάζονταν με τον Fab Five Freddy για να δημιουργήσουν το πρώτο rap video clip που θα προβάλλονταν ποτέ από το MTV. Σε ένα άλλο σημείο, ο Bourdain αναφέρει με νοσταλγία, φορώντας μάλιστα τα γυαλιά του, τις εποχές που "ήξερα ότι έκανα κάτι πολύ άσχημο, όταν αγόραζα ένα προϊόν που λεγόταν Toilet (τουαλέτα) και το έχωνα με σύριγγα μέσα μου. Ω φίλε, αναμνήσεις".

Στη συνέχεια, συνομιλεί με τον φωτογράφο Clayton Patterson, αναλύοντας το gentrification της περιοχής, μετά τις εξεγέρσεις του Tompkins Square Park. Ο Patterson, που αυτοσυστήνεται και σαν folk historian, εξηγεί πως ο εξευγενισμός της γειτονιάς ουσιαστικά αναστέλλει ολόκληρη την έννοια του αμερικάνικου ονείρου: "Έχουν φτιάξει τεράστιους ουρανοξύστες στο κέντρο της πόλης. Πωλούνται διαμερίσματα με εκατομμύρια δολάρια, αλλά ουσιαστικά κανείς δεν ζει σε αυτά".

"Μένω εγώ σε έναν από αυτούς τους ουρανοξύστες" του απαντά ο Bourdain, πριν τον ρωτήσει αν θα μείνει τίποτα από την παλιά Νέα Υόρκη σε λίγα χρόνια. Αυτή ακριβώς η διχοτόμηση των γεγονότων -μέσω των ερωτήσεων- του Bourdain στον Patterson είναι στην πραγματικότητα το προσωπικό του success story. Ο Bourdain, ενώ απέκτησε παγκόσμια φήμη, δεν ξέχασε ποτέ τα μέρη στα οποία είδε το πραγματικό πρόσωπο της ζωής. Έγινε τόσο σπουδαίος και όμως όταν οι foodies του Lower East Side τον έβλεπαν στο δρόμο, του ζητούσαν να μην αποκαλύψει ποτέ εκείνα τα μυστικά μέρη στα οποία τρώνε, γιατί σύντομα θα γίνουν τουριστικά αξιοθέατα. Και αυτός το σεβόταν. Στην πορεία του, αυτή που τον έφερε να είναι ένας σπουδαίος σεφ, συγγραφέας και παρουσιαστής, έμαθε να ξεχωρίζει πού σταματούν οι ιστορίες των εκπομπών του και πού ξεκινά ο πραγματικός του χαρακτήρας. Όπως ακριβώς εκείνο το σημείο, που κατά τη διάρκεια του φαγητού με τον Fab Five Freddy αναφέρει ότι το πιάτο που έχει επιλέξει παραμένει το ίδιο εδώ και 45 χρόνια.

Ο Bourdain από την μία υπερασπιζόταν την κουλτούρα της κάθε γειτονιάς που πραγματικά γούσταρε και ήταν συνδεδεμένος και από την άλλη, δεν δίσταζε στιγμή να ακολουθεί τις εξελίξεις και την πρόοδο. Ήξερε πως αυτά πάνε χέρι-χέρι, ακόμη κι αν στην πορεία υπάρχει δυσαρέσκεια ή ακόμη και συγκρούσεις.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr