Πόσο (πάρα πολύ) άδικο είναι ένας καλλιτέχνης του βεληνεκούς του Chris Rea, να αντιμετωπίζεται από μεγάλη μερίδα του κόσμου ως ο "κύριος Χριστούγεννος"; Η ερώτηση είναι ρητορική, διότι όταν το κοινό εκπαιδεύεται σε μεγάλο βαθμό από την επανάληψη, είναι απόλυτα κατανοητό να τον συνδυάσει κατά βάση με το Driving Home For Christmas. Αν και πρόκειται για μεγάλη επιτυχία, παρότι το γρέζι του Rea είναι τέτοιο που αυτομάτως μεταδίδει ζεστασιά, ο μουσικός που πέρασε πλέον στη σφαίρα της αιωνιότητας μας έχει κληροδοτήσει κι άλλα, υπέροχα τραγούδια, χωρίς γιορτινή θεματική.
Θα μου πεις, δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος· και ο Terry Callier για κάποιους είναι μόνο ο τύπος του Candyman, ενώ έχει κυκλοφορήσει μερικά αριστουργήματα όπως το Ordinary Joe και το C'est La Vie. Ο παραλληλισμός των δύο δεν έχει να κάνει με τα Χριστούγεννα, αλλά με το συγγενές ηχόχρωμά τους.
Παρότι, ο Chris δε μένει πια εδώ για να αντλήσει μια κάποια ευχαρίστηση που αποδίδεται σύντομη δικαιοσύνη με χρονοκαθυστέρηση, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να θυμηθούμε μερικές από τις παραμυθένιες μελωδίες τους που θα μας συνοδεύουν μια ζωή.
Υ.Γ. Josephine λέγεται μία από τις δύο κόρες του, ενώ το sports car δε μπορεί να είναι τυχαίο, αφού λάτρευε τους αγώνες και την ταχύτητα.
Girl In A Sports Car
Josephine
On the Beach
Looking for the Summer
Driving Home For Christmas
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.