Ίσως να είμαι από τους λίγους, τους ελάχιστους 'προπονημένους θεατές' που όταν θέλω πολύ να δω τη νέα παράσταση ενός μεγάλου δημιουργού, όπως τον Εγκάρσιο Προσανατολισμό του Δημήτρη Παπαϊωάννου, δεν διαβάζω τίποτα από τα πριν γι' αυτή παρά, λόγω επαγγέλματος, το Δελτίο Τύπου κι αυτό μόνο όταν πρέπει να γράψω κάτι για εκείνη χωρίς να την έχω παρακολουθήσει.
Αρνούμαι να ρίξω την παραμικρή ματιά στις 'προωθητικές' συνεντεύξεις του καλλιτέχνη ή να ξεψαχνίσω κείμενα συναδέλφων μου που έχουν ήδη δει το έργο. Θέλω η ομορφιά του να με βρει κατακούτελα, να πέσω πάνω της ντουγρού. Αλλά και να καταλάβω, στα ψαχτά, μόνο όσα οι δικές μου προσλαμβάνουσες μου επιτρέπουν, να μη στερηθώ τη μαγεία της εν σκηνή δράσης προσπαθώντας να κατανοήσω πράγματα.
Εγκάρσιος Προσανατολισμός
Κατηφορίζοντας προς τη Στέγη χθες το βράδυ, λοιπόν, το μόνο που κράτησα από το Δελτίο Τύπου, αυτό που τριγυρνούσε στο μυαλό μου στη διαδρομή από τη γεμάτη κίνηση Κηφισίας μέχρι να φτάσω στη Συγγρού στο τσακ για να μη μείνω απ' έξω, ήταν ότι 'εγκάρσιος προσανατολισμός ονομάζεται η μέθοδος που χρησιμοποιούν τα έντομα για να διατηρούν μία σταθερή γωνία προς μία μακρινή πηγή φωτός για προσανατολισμό, ο λόγος για τον οποίο πετούν προς ό,τι λάμπει'. Με αυτή την 'οδηγία' πήγα να δω την παράσταση και, ευτυχώς, στη συνέχεια την ξέχασα, βλέποντας άλλα πράγματα, πιο μαγικά.
> Διάβασε ακόμα: Η αιώνια πρωτοπορία της Anna Halprin
Το παίγνιο της παραστασιακής σαγήνης και της σκηνικής αποπλάνησης
Σαγηνεύτηκα από την άλλοτε άψογη, άλλοτε παράδοξη και άλλοτε ατυπική ομορφιά των επί σκηνής μορφών και σχηματισμών που με παρέπεμψαν στα γλυπτά του Giacometti (με ολίγα τρικ αλά Momix), σε έργα τέχνης που έχω δει σε μουσεία ή σε βιβλία Ιστορίας Τέχνης, σε κόμικ, σε καρτούν, στη μυθολογία.
Φυσικά, το συνεκτικό παραστασιακό σύμπαν του Δημήτρη Παπαϊωάννου, η δική του τράπεζα αισθητικών σταθερών από την οποία αντλεί για τα έργα του ήταν εκεί: Μία πόρτα άνοιξε, ένα παιχνίδι με τα νερά έγινε, δύο σώματα μπερδεύτηκαν, οι άντρες ήταν πολλοί, κάποτε κοστουμαρισμένοι, κάποτε γυμνοί, οι γυναίκες δύο.
> Διάβασε ακόμα: Τι θα θυμόμαστε από τον κόσμο της μόδας και της τέχνης για το 2021
Θα σταθώ ιδιαίτερα στην ολιγόλεπτη παρουσία της Τίνας Παπανικολάου. Ο τρόπος που υπάρχει και διασχίζει τη σκηνή, προς το τέλος του έργου, ενώ η σκηνική δράση έχει προχωρήσει, με απόλυτη συνείδηση, είναι η εικόνα που πήρα μαζί μου φεύγοντας από τη Στέγη, αυτή που θα με στοιχειώσει, αυτή που θα θυμάμαι περισσότερο.
Info: Ο 'Εγκάρσιος Προσανατολισμός' του Δημήτρη Παπαϊωάννου παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση έως τις 16 Ιανουαρίου.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.