Frida, εσύ, σούπερ σταρ. Η παθιασμένη με τη ζωή Μεξικανή ζωγράφος που όσο ζούσε ήταν κυρίως γνωστή ως μια εκκεντρική φιγούρα της παγκόσμιας καλλιτεχνικής κοινότητας -ή, απλώς, ως η σύζυγος του συζύγου της- είδε το φως το αληθινό μια μέρα σαν σήμερα, στις 6 Ιουλίου του 1907, και πέθανε στα 47 της χρόνια, από πνευμονία. Η τρέλα για τους πίνακες και τη ζωή της, τα περίφημα αυτοπορτρέτα της, που διαπραγματεύονται ζητήματα πόνου, σωματικής και ψυχικής οδύνης, ταυτότητας και θανάτου, ξεκίνησε αργότερα, στα 70s, χάρη στις φωτισμένες φεμινίστριες που την κατέστησαν επίκαιρη. Τις δεκαετίες που ακολούθησαν, το ενδιαφέρον για τη Frida Kahlo έλαβε διαστάσεις μανίας.
Η εικόνα της έγινε σύμβολο της pop κουλτούρας
Το εκφραστικό της πρόσωπο, που συνήθως απεικονίζεται στεφανωμένο με λουλούδια, με το unibrow σήμα-κατατεθέν της και το αραιό μουστάκι πάνω από το άνω χείλος της, τυπώθηκε πάνω σε παιδικές κασετίνες για μολύβια, μπλουζάκια, μαξιλαροθήκες και σκουλαρίκια, έγινε τμήμα της παγκόσμιας pop κουλτούρας, αναγνωρίσιμο σαν εκείνο του Che Guevara ή του Bob Marley, ενώ η ταινία για τη ζωή της, που κυκλοφόρησε πριν από είκοσι χρόνια, με τη Salma Hayek στον ρόλο που την καθιέρωσε, σήκωσε ένα νέο κύμα fridamania.
Πώς τα κατάφερε όμως να συνεχίζει να θεωρείται πηγή έμπνευσης τόσα χρόνια μετά από τον θάνατό της και να συσχετίζεται με καλλιτέχνιδες τόσο διαφορετικές ως προς το κοινό στο οποίο απευθύνονται όπως η Cindy Sherman και η Madonna;
> Διάβασε ακόμα: Τι μάθαμε από το The Andy Warhol Diaries στο Netflix
Γιατί παραμένει επίκαιρη
Οι απαντήσεις που μπορούν να δοθούν σε ένα τέτοιο ερώτημα δεν μπορεί παρά να είναι πολλές, άλλες προφανείς και αυταπόδεικτες, άλλες χαμένες μέσα σε μεγάλες πλάνες, άλλες τελείως χαζές κι άλλες προϊόν ακαδημαϊκής μελέτης. Icon θεωρείται, λοιπόν, η Frida Kahlo επειδή δεν συμμορφώθηκε με τα στάνταρ ομορφιάς της εποχής της όταν αναπαριστούσε τον εαυτό της, επειδή δεν άφησε το ατύχημα που της προκάλεσε κινητικά προβλήματα και φρικτούς πόνους να ανακόψει την πορεία της, επειδή ήταν ειλικρινής και πιστή στις απόψεις της.
Οι γεμάτοι χρώμα, τολμηροί πίνακές της έστρεψαν την προσοχή στον πολιτισμό του Μεξικού αλλά και των ιθαγενών πληθυσμών της Κεντρικής Αμερικής, με τους οποίους ταυτιζόταν όχι μόνο ενδυματολογικά αλλά και σε πολιτικό επίπεδο. Τέλος, απεικόνισαν αναπολογητικά τη γυναικεία εμπειρία με την ίδια την Kahlo -από τους 143 της πίνακες, οι 55 είναι αυτοπορτρέτα- να ανάγεται σε εμβληματική μορφή της εσωτερικής δύναμης και σύμβολο ψυχικού σθένους.
Προσωπικά, καθώς σκεφτόμουν την περιπτωσάρα της, μου ήρθαν στο μυαλό οι στίχοι της Λένας Πλάτωνος: "Έβαψα τη βεράντα μ' αυτό που μετατρέπεται σε λαδομπογιά / από αίμα σε λαδομπογιά / σπασμένη φλέβα προς το στερέωμα / μαρκαδόρος δορυφόρος / ανυπότακτος στην επιτήρηση / μάρτυρας ειλικρινής. / Τι νέα ψιψίνα;". Ναι, αυτό ήταν η Frida Kahlo, ανυπότακτη στην επιτήρηση, μάρτυρας ειλικρινής. Νιάου.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.