Συζητάμε με τον ανερχόμενο ταλαντούχο σκηνοθέτη Γιώργο Γούση, που βάζει την υπογραφή του στα "Μαγνητικά Πεδία", την ελληνική ταινία-έκπληξη της χρονιάς. Ένα μελαγχολικό road movie με πρωταγωνιστές τους Έλενα Τοπαλίδου, Αντώνη Τσιοτσιόπουλο και ένα… κουτί με μυστηριώδες περιεχόμενο.
Η συνέντευξη
>Παρότι έχεις ολοκληρώσει μόλις δύο ταινίες, ένα ντοκιμαντέρ ("Ο Χειροπαλαιστής") και μία μυθοπλασία, είναι ευδιάκριτα κάποια κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους. Όπως ότι οι ήρωές σου αναζητούν έξω από τις πόλεις την αληθινή ταυτότητά τους, παρόλο που στην προσωπική ζωή τους δείχνουν επιτυχημένοι.
Σαφώς, υπάρχει επιπλέον η έννοια του νόστου, του ταξιδιού. Επίσης, το γεγονός πως οι συγκεκριμένοι χαρακτήρες βρίσκονται σε ένα μεταίχμιο, νιώθουν ότι στις ζωές τους κάτι πρόκειται ν’ αλλάξει, γι’ αυτό και πραγματοποιούν αυτές τις φυγές, οι οποίες έχουν ένα σισύφειο χαρακτήρα, ουσιαστικά είναι άσκοπες. Διότι και ο αδερφός μου στον "Χειροπαλαιστή", αλλά και η ηρωίδα της Έλενας, εδώ, εγκαταλείπουν κάτι ωφέλιμο για εκείνους ώστε να δοκιμάσουν κάτι άγνωστο. Δεν αντέχουν άλλο τη ζωή τους όπως έχει τακτοποιηθεί.
Αλήθεια, ποια ήταν η αφετηρία για τα "Μαγνητικά Πεδία";
Υπήρξαν διάφορες σκόρπιες στιγμές οι οποίες οδήγησαν στη δημιουργία αυτής της ταινίας. Χρονικά, πρώτη έρχεται η παραγωγή του βίντεο κλιπ "Στοπ" για το Παιδί Τραύμα, όπου χρησιμοποιήθηκε η ίδια κάμερα [σ.σ.: τύπου MiniDV] με τα "Μαγνητικά Πεδία" για λόγους εξοικονόμησης. Σε αυτά τα γυρίσματα γνωριστήκαμε με την Έλενα και δέθηκα ακόμα περισσότερο με το διευθυντή φωτογραφίας Γιώργο Κουτσαλιάρη.
Όταν είδαμε τα πλάνα του κλιπ, ερωτευτήκαμε το ύφος τους και την ταξιδιάρικη αίσθηση που απέπνεαν, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύει η Έλενα. Νιώσαμε, τότε, την ανάγκη να γυρίσουμε ξανά κάτι μαζί. Μερικούς μήνες μετά μαζί με τον Γιώργο κάναμε ένα ταξίδι στην Κεφαλονιά, όπου οδηγήσαμε σχεδόν σε όλο το νησί. Χωρίς συγκεκριμένη αφορμή, εντοπίζαμε σημεία που μας ενέπνεαν και φανταζόμασταν τι θα μπορούσε να γυριστεί σε αυτά.
Κάπως έτσι, έχοντας ταυτόχρονα υπόψη τις ιδιότητες μιας miniDV κάμερας, γεννήθηκε η ιδέα ενός road movie. Παράλληλα, εκείνη την περίοδο, συνομιλώντας με την Έλενα, είχε αρχίσει να μου μοιράζεται ιστορίες από τη ζωή της. Σε μία από αυτές τις συζητήσεις ανέφερε ότι μία φορά που είδε τον εαυτό της σε αντανάκλαση δεν τον αναγνώρισε. Η συγκεκριμένη ατάκα, η οποία μπήκε και στην ταινία, έφερε την ιδέα μιας γυναίκας σε φυγή γύρω από την οποία μπορούσε να στηθεί το road movie που θέλαμε.
Η συνέχεια στο Athinorama.gr