Συνήθως οι πατεράδες που έχουν εντυπωθεί εντονότερα στο συλλογικό ασυνείδητο εξαιτίας του σινεμά, είναι εκείνοι οι οποίοι δεν υπήρξαν και οι καλύτεροι γονείς, για να το θέσουμε ευγενικά. Θυμηθείτε, για παράδειγμα, εκείνον του Jack Nicholson στη "Λάμψη" ή ακόμα και τον Darth Vader στον "Πόλεμο των Άστρων". Ημέρα του Πατέρα σήμερα, ωστόσο και αναπολούμε εκείνους τους κινηματογραφικούς μπαμπάδες που γέμισαν με θαλπωρή τη μεγάλη οθόνη.
"Ψάχνοντας το Νέμο" (Andrew Stanton, 2003)
Το αξιολάτρευτο ψάρι κλόουν, ο Μέρλιν, είναι σίγουρα μία από τις πιο γλυκές πατρικές φιγούρες που έχει σκαρφιστεί το σινεμά. Αφού μεγάλωσε μόνος το γιο του, Νέμο, ετοιμάζεται για την περιπέτεια της ζωής του όταν το ψαράκι εξαφανίζεται, σε ένα αριστουργηματικό και γεμάτο καρδιά animation.
"Να με Φωνάζεις με το Όνομά σου" (Λούκα Γκουαντανίνο, 2017)
Εμφανίζεται λίγο στην ταινία, ωστόσο, ο Michael Stuhlbarg που ενσαρκώνει τον πατέρα του χαρακτήρα του Timothée Chalamet, παραδίδει ένα μονόλογο που μένει αξέχαστος. Σε μια συναισθηματικά φορτισμένη σκηνή, ο Stuhlbarg μετατρέπεται στον προστάτη και τον έμπιστο φίλο που όλοι θα θέλαμε να έχουμε, εάν βρισκόμασταν σε μια εκτεθειμένη όσο και εύθραυστη θέση, όπως ο κινηματογραφικός γιος του.
Η συνέχεια στο Athinorama