Η ταινία μικρού μήκους του Θανάση Νεοφώτιστου "Airhostess- 737" πρόκειται να κάνει πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο, συμμετέχοντας στο διαγωνιστικό του πρόγραμμα. Πρόκειται για το φινάλε μιας τριλογίας του σκηνοθέτη με κεντρικούς ήρωες που βρίσκονται εν κινήσει είτε στον δρόμο, είτε στο τραμ είτε τώρα σ΄ ένα Airbus 737.
Η πρώτη του ταινία ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ έκανε πρεμιέρα στο 75ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, απέσπασε 3 βραβεία στο Κλερμόν- Φεράν 2019 (Κριτικής Επιτροπής, Canal+, EFA), ενώ έχει προβληθεί σε περισσότερες από 60 κορυφαίες κινηματογραφικές διοργανώσεις, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία.
Η δεύτερη ταινία του ROUTE-3 έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της το 2019 στο 44ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο και συνέχισε στο 42ο Κλερμόντ-Φεράν 2019. Τώρα τη σκυτάλη παίρνει η Βανίνα να διηγηθεί τη δική της ιστορία στον… αέρα. Την ηρωίδα υποδύεται η ηθοποιός Λένα Παπαληγούρα, η οποία έχει δηλώσει ενθουσιασμένη με τον ρόλο από την πρώτη κιόλας στιγμή που διάβασε το σενάριο.
Ποια ήταν λοιπόν η έμπνευση για τη νέα του ταινία με πρωταγωνίστρια μια αεροσυνοδό με σιδεράκια που συνέχεια γκρινιάζει για αυτά; "Την είδα αυτούσια την ταινία στην ύπνο μου. Ήταν μια περίοδος που έβλεπα έντονα όνειρα και συνήθιζα να τα σημειώνω μόλις ξυπνούσα στο κινητό μου. Όλα τα βασικά στοιχεία της ήταν εκεί. Η αεροσυνοδός, το πτώμα της μητέρας της στο αμπάρι του αεροπλάνου. Στο όνειρό μου ο πιλότος απειλούσε να το πετάξει στον αέρα" λέει ο σκηνοθέτης. Τα τραύματα από τις οικογενειακές σχέσεις, οι ανοιχτοί λογαριασμοί και η δίψα για ουσιαστική επικοινωνία και κατανόηση αποτελούν βασικούς θεματικούς άξονες του Νεοφώτιστου.
Η Βανίνα διαμαρτύρεται που πρέπει να φορέσει σιδεράκια σε αυτή την ηλικία, γιατί η μαμά της δεν της έβαλε τότε που έπρεπε. Παραείναι όμως συναισθηματικά φορτισμένη. Μέχρι που να καταλάβουμε πως δεν είναι τα σιδεράκια, αλλά μια συμφιλίωση που εκκρεμεί. Μήπως είναι πολύ αργά; Ή μήπως δεν είναι;
Ο δρόμος του κινηματογράφου
"Η αγάπη μου με το σινεμά γεννήθηκε τη στιγμή που ως παιδί ακόμα αισθανόμουν την ανάγκη να φτιάχνω δικούς μου κόσμους, ώστε να μην ζω σε αυτόν τον κόσμο" εξηγεί ο Θανάσης Νεοφώτιστος. Ο πατέρας του, αρχιτέκτονας στο επάγγελμα τον επηρέασε και του άνοιξε τους ορίζοντες. Αφενός γιατί αρχικά σπούδασε και ο ίδιος αρχιτεκτονική, αφετέρου -και κυρίως- γιατί ήταν σινεφίλ. Συνήθιζε να προβάλει ταινίες στον τοίχο, στον υπόγειο του σπιτιού. Μία από τις αγαπημένες πρώτες αναφορές του Θανάση, δεν ήταν ο Ταρκόφσκι, προφανώς, αλλά το Jurassic Park που τον κινητοποίησε να γυρίσει ο ίδιος με τους φίλους του μια ταινία για δεινόσαυρους. Πήραν κάμερες και ξεκίνησαν.
Η συνέχεια στο WomanToc.gr