Κάτι που έγινε εμφανές όταν ο Guillermo del Toro κέρδισε δύο βραβεία στα 90ά Όσκαρ ήταν το ότι δεν είναι ένας σκηνοθέτης που απλώς αγαπάει τις ταινίες, αλλά κάποιος που ζει, κυριολεκτικά, γι' αυτές. Η χαρά του ήταν αυτή ενός κινηματογραφιστή που, ως παιδί, κυριολεκτικά ζούσε ως εναλλακτική πραγματικότητα τα φιλμ τρόμου και στη συνέχεια, όταν μεγάλωσε, βρέθηκε στην άλλη πλευρά του φεγγαριού, εκείνη του δημιουργού τους. Σήμερα, με αφορμή τα 58α γενέθλιά του, αποφασίσαμε να πούμε δυο λόγια για κάθε μια από τις δικές μας πέντε αγαπημένες ταινίες του.
Hellboy II: Η χρυσή στρατιά
Το Hellboy II: Η χρυσή στρατιά του 2008 υπήρξε κάτι σαν δώρο σε όλους τους fans του del Toro που αγάπησαν το πρώτο Hellboy, αλλά και μια ευκαιρία για να αφηγηθεί ο ίδιος την ιστορία του με τον τρόπο που επιθυμεί. Γι' αυτό και είναι πολλοί όσοι θεωρούν το sequel ανώτερο του αρχικού φιλμ.
Cronos
Στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του Guillermo del Toro, που στην εποχή του, το 1993, υπήρξε η πιο ακριβή μεξικανική παραγωγή, υπάρχουν όλα τα στοιχεία του φιλμικού σύμπαντος που τον έκαναν αρκετά αργότερα αγαπητό σε ένα τεράστιο κοινό. Το story της ταινίας έχει να κάνει με ένα σκαθαρόσχημο μαραφέτι που χαρίζει την αιώνια ζωή, κάτι που ίσως να μην είναι και τόσο ωραίο όσο ακούγεται.
Στη ράχη του διαβόλου
Μια ισπανόφωνη ταινία του 2001 που έχει να κάνει την ίδια στιγμή με τα φαντάσματα και με τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Το story της θέλει τον 10χρονο Carlos να αποτελεί "νέα άφιξη" σε ένα ορφανοτροφείο για παιδιά που έχουν χάσει τους γονείς τους στον πόλεμο και να έρχεται σε επαφή με το πνεύμα ενός χαμένου παιδιού που κάποτε έμενε εκεί.
> Διάβασε ακόμα: Πρώτη ματιά στο Guillermo del Toro's Cabinet of Curiosities του Netflix
Η μορφή του νερού
Το παρανόρμαλ ρομάντζο του 2017 που κέρδισε Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρωτότυπης μουσικής και σχεδιασμού παραγωγής, έχει στη ραχοκοκαλιά της αφήγησής του τον έρωτα μιας μουγκής καθαρίστριας με ένα ανθρωποειδές αμφίβιο ον. Κι όλα αυτά, με φόντο τον Ψυχρό Πόλεμο.
> Διάβασε ακόμα: Nightmare Alley, το νέο neo-noir θρίλερ του Guillermo del Toro
Ο λαβύρινθος του Πάνα
Το 2006 ο del Toro κυκλοφόρησε το πιο σκοτεινό, διεστραμμένο και όμορφο ενήλικο παραμύθι του με φόντο την πρώιμη φρανκική περίοδο. Ηρωίδα του είναι ένα κορίτσι, η Ofelia, που ακροβατεί με ασάφεια ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.