Η κυκλοφορία του πυρετώδους ντοκιμαντέρ "Moonage Daydream", με θέμα την περσόνα του σπουδαίου David Bowie, προσφέρει την ιδανική αφορμή να επισκεφθούμε ξανά μερικούς από τους πιο αξιομνημόνευτους ρόλους του Thin White Duke.
Σήμερα μοιάζει συνηθισμένο να βλέπουμε ποπ σταρ όπως η Lady Gaga ή πιο πρόσφατα ο Harry Styles σε κινηματογραφικούς ρόλους, ωστόσο πενήντα χρόνια πριν η μετάβαση από τη σκηνή στο πλατό δεν ήταν αυτονόητη ή εύκολη. Στο Χόλιγουντ υπήρχαν, φυσικά, οι περιπτώσεις των Frank Sinatra και Elvis Presley, οι οποίοι στα 50s και 60s είχαν σταθερή παρουσία στις κινηματογραφικές παραγωγές, ωστόσο το παράδειγμά τους δεν ακολουθήθηκε από πολλούς ομοτέχνους τους.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ήταν ο Rolling Stone Mick Jagger εκείνος που πήρε τη σκυτάλη και τόλμησε να δοκιμαστεί στο σινεμά, πρωταγωνιστώντας στο "Performance" (1968) του Nicolas Roeg. Πρόκειται, καθόλου συμπτωματικά, για τον ίδιο σκηνοθέτη ο οποίος λίγα χρόνια μετά θα πείσει ακόμη ένα ροκ εν ρολ ίνδαλμα να εμφανιστεί στη μεγάλη οθόνη για χάρη του: τον David Bowie.
Ένας οικείος εξωγήινος
Στ’ αλήθεια, η κίνηση του Roeg να επιλέξει τον Άγγλο καλλιτέχνη στο ρόλο του εξωγήινου στον αριστουργηματικό "Άνθρωπο που Έπεσε στη Γη" (1976) ήταν μάλλον αυτονόητη, παρά το γεγονός ότι αυτή θα ήταν η πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή του. Ο 28χρονος τότε Bowie βρισκόταν σε φάση παρατεταμένης ακμής, έχοντας κυκλοφορήσει μια σειρά αψεγάδιαστων δίσκων, ενώ παράλληλα είχε αποδείξει πως κατέχει πηγαία την ικανότητα να υποδύεται διαφορετικούς ρόλους.
Η θεατρικότητα και η εναλλαγή ταυτοτήτων, εξάλλου, αποτελούν βασικό στοιχείο στο έργο του Μπόουι, ο οποίος στα 70s έγινε θρύλος υποδυόμενος εναλλάξ την περσόνα του Ziggy Stardust και του Thin White Duke. Έτσι, ο ίδιος "έμοιαζε" με έναν εξωγήινο ανάμεσα στους ανθρώπους, μια αύρα που ήρθε κι έδεσε με το χαρακτήρα στην ταινία του Ρεγκ. Η εξαιρετική αρχή στη φιλμογραφία του Bowie, βέβαια, δεν είχε την αντίστοιχη συνέχεια. Το αμέσως επόμενο πρότζεκτ του ήταν το λουσάτο αλλά άνοστο "Ζιγκολό" (1978) του David Hemmings, ενδεικτικό της άνισης υποκριτικής καριέρας του εμβληματικού μουσικού στο μέλλον.
Η συνέχεια στο Athinorama.gr