Υπάρχουν ταινίες που προκαλούν χαρά, υπάρχουν άλλες που προκαλούν θλίψη ή θυμό και υπάρχουν και οι ταινίες του Lars von Trier, οι οποίες αποτελούν μία κατηγορία από μόνες τους. Ένα μοναδικό είδος απαισιοδοξίας, ζοφερής πραγματικότητας και σκοταδιού που μόνο εκείνος μπορεί να αποτυπώσει στον κινηματογραφικό φακό με τέτοια ακρίβεια. Έχοντας δημιουργήσει απίστευτα σκοτεινά έργα όπως τα Melancholia, Dogville και Αντίχριστος, το σκεπτικό του σκηνοθέτη για την ανθρωπότητα είναι προφανώς ζοφερό.
Και ενώ η κατάθλιψη και η ανθρώπινη δυστυχία αποτελούν συχνά επίκεντρο των ταινιών του, μία εξ αυτών ξεχωρίζει, καθώς η ιδέα πίσω από αυτή "γεννήθηκε" βιωματικά, μέσα από ένα καταθλιπτικό επεισόδιο του ίδιου του Δανού σκηνοθέτη. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια μίας συνεδρίας ψυχοθεραπείας, όταν συζητούσε για την συμπεριφορά που επιδεικνύουν οι άνθρωποι όταν υποφέρουν από κατάθλιψη.
Η εξήγηση
Έτσι πήρε μορφή το φιλμ-διαμάντι του 2011, Melancholia. Μια προ-αποκαλυπτική ταινία με πρωταγωνίστρια την Kirsten Dunst στο ρόλο μιας νεαρής γυναίκας ονόματι Justine, η οποία είναι απλά ανίκανη να βιώσει την ευτυχία ακόμα και την ημέρα του γάμου της. Καθώς η νύχτα εξελίσσεται, γλιστράει όλο και πιο βαθιά στην τρύπα του μυαλού της, ενόσω η απεριόριστη θλίψη της την κατατρώει.
"Ο ψυχαναλυτής μου μου είπε ότι οι μελαγχολικοί θα είναι συνήθως πιο ψύχραιμοι από τους συνηθισμένους ανθρώπους σε μια καταστροφική κατάσταση, εν μέρει επειδή μπορούν να πουν: "Τι σου είπα;". Αλλά και επειδή δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Και αυτό ήταν το μικρόβιο της Melancholia. Από εκεί και πέρα, τα πράγματα επιταχύνθηκαν. Λιγότερο από έναν χρόνο αργότερα, το σενάριο είχε γραφτεί, οι ηθοποιοί είχαν βρεθεί και το συνεργείο βρισκόταν στη διαδικασία των γυρισμάτων".
Στην ταινία, το τέλος του κόσμου έρχεται από έναν πλανήτη που πέφτει κατευθείαν πάνω μας. Ωστόσο, οι αντιδράσεις της πρωταγωνίστριας και της αδερφής της Claire, την οποία υποδύεται η Charlotte Gainsbourg, διαφέρουν κατά πολύ. Η Justine από την πλευρά της αποδέχεται με περίσσια ευκολία το επερχόμενο τέλος, ενώ η Claire -και όλος ο υπόλοιπος κόσμος- καταβάλλεται από τον πανικό.
Στη συνέντευξή του, ο von Trier παραδέχτηκε: "Νομίζω ότι η Justine είναι σε μεγάλο βαθμό εγώ. Βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο πρόσωπό μου και στις εμπειρίες μου με τις προφητείες της καταστροφής και την κατάθλιψη".
Θυμήσου trailer του Melancholia:
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.