Το στοιχειωτικό αριστούργημα του Ari Aster, Hereditary, συγκλόνισε το κοινό με ένα ισορροπημένο μείγμα ψυχολογικού και υπερφυσικού τρόμου. Η ταινία αυτή, που κυκλοφόρησε το 2018, εμβαθύνει στις οδυνηρές εμπειρίες της οικογένειας Graham, η οποία συνταράσσεται από την απώλεια της αινιγματικής γιαγιάς τους.
Καθώς αντιμετωπίζουν το πένθος τους, βυθίζονται σε έναν εφιάλτη δαιμονικών διαστάσεων, εγείροντας ερωτήματα στους θεατές σχετικά με την έμπνευση της ταινίας. Τελικά, το Hereditary βασίζεται σε αληθινή ιστορία;
Θλίψη, τραύμα και απόγνωση
Στην πραγματικότητα, ο Aster δημιούργησε το Hereditary ως έργο μυθοπλασίας, υφαίνοντας μια αφήγηση που καθηλώνει τον ψυχισμό με την εξερεύνηση της θλίψης, του τραύματος και της απόγνωσης. Ωστόσο, όπως πολλές "μεγάλες" ιστορίες τρόμου, ο Aster εμπλούτισε τη δική του με στοιχεία που έχουν τις ρίζες τους στην πραγματική ιστορία και την απόκρυφη παράδοση.
Ακολουθούν spoilers για την ταινία Hereditary.
Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκεται μια σατανική οντότητα, γνωστή ως Paimon, μια σκοτεινή δύναμη που λατρεύεται από μια μυστική σέκτα. Ενώ οι ρίζες του Paimon φτάνουν πολλούς αιώνες πίσω, σε παλιές γραφές, όπως την "Κλείδα του Σολομώντα", ο Aster προσδίδει στην οντότητα μια διαχρονικότητα, η οποία ξεπερνά τα όρια της ιστορίας. Αντλώντας στοιχεία από την αποκρυφιστική μυθολογία, ο Aster προσθέτει ένα ανατριχιαστικό στρώμα αυθεντικότητας στο Hereditary, αυξάνοντας τον αντίκτυπό του στο κοινό.
Όσο για την ηλικία του Paimon μέσα στην ταινία, ο Aster την αφήνει σκόπιμα διφορούμενη, ενισχύοντας την αίσθηση τρόμου που περιβάλλει την οντότητα. Ενώ τα ιστορικά κείμενα δίνουν μια ματιά στην αρχαία καταγωγή του Paimon, το Hereditary τον παρουσιάζει ως μια διαχρονική δύναμη, που στοιχειώνει την οικογένεια Graham από γενιά σε γενιά.
Στην ουσία, ενώ το Hereditary μπορεί να μη βασίζεται στην πραγματικότητα, οι ρίζες του στην αποκρυφιστική παράδοση τού προσδίδουν μια ανατριχιαστική αυθεντικότητα. Μέσα από την αριστοτεχνική του αφήγηση, ο Aster φτιάχνει μια κινηματογραφική εμπειρία που μένει στο μυαλό, αφήνοντας τους θεατές στοιχειωμένους.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.