Η παταγώδης αποτυχία του Joker: Folie à Deux, τόσο από εμπορική σκοπιά, όσο και από τη μεριά των fans είναι το κινηματογραφικό θέμα των ημερών. Δεν τυχαίνει συχνά μια τόσο καλή ταινία, όπως ήταν η πρώτη, το Joker του 2019, να πέφτει εντελώς έξω σε αυτό που... θα έπρεπε να κάνει ως sequel.
Με αφορμή τη συγκεκριμένη ταινία, αποφασίσαμε να θυμηθούμε ποιες άλλες ταινίες - sequels στην ιστορία απέτυχαν εντελώς να συλλάβουν την ουσία αυτού που έκαναν επιτυχημένα οι προηγούμενες ταινίες της εκάστοτε σειράς και στόχευσαν "στον γάμο του Καραγκιόζη".
Αν μη τι άλλο, το Joker: Folie à Deux πήρε μεγάλα δημιουργικά ρίσκα, τα οποία δυστυχώς δεν απέδωσαν. Επειδή όμως ακόμη είναι φρέσκο, θα του δώσουμε μια ευκαιρία, και δεν θα το βάλουμε στην παρακάτω λίστα, μπας και γίνει cult hit στο μέλλον. Αυτές οι ταινίες που θα βρείτε παρακάτω όμως δεν κατάφεραν να κερδίσουν το κοινό "ούτε με σφαίρες".
Exorcist II: The Heretic (1977)
Η συνέχεια του The Exorcist ήταν χαοτική αποτυχία. Σύγχυση στην πλοκή και υπερβολική μεταφυσική φιλοσοφία, η ταινία έχασε το αυθεντικό τρόμο της πρώτης, αφήνοντας το κοινό αμήχανο και απογοητευμένο.
Jaws 2 (1978)
Αν και η πρώτη ταινία Jaws έφερε τον τρόμο στους θεατές, το sequel δεν κατάφερε να κρατήσει την ίδια ένταση. Αντί να προσφέρει νέες ιδέες, ανακυκλώνει την αρχική συνταγή, χωρίς όμως το σασπένς ή την πρωτοτυπία του πρώτου.
Superman IV: The Quest for Peace (1987)
Μια άνοστη και φθηνή συνέχεια, στην οποία τα ειδικά εφέ και το σενάριο έδειχναν ξεπερασμένα και αδέξια. Αντί να εξελίξει τον ήρωα, το τέταρτο Superman θύμισε περισσότερο παρωδία, καταστρέφοντας την εικόνα του Man of Steel. Και ήδη η τρίτη ταινία δεν ήταν πολύ καλή. Εδώ όμως πήγαμε σε νέο επίπεδο.
Rocky V (1990)
Μετά από τέσσερις επιτυχημένες ταινίες, το Rocky V έφερε τον αγαπημένο ήρωα πίσω στη... φτώχεια, αλλά χωρίς τη δύναμη και την ελπίδα που είχαν κάνει τις προηγούμενες ταινίες τόσο αγαπητές. Οι φαν δεν συγχώρεσαν ποτέ αυτή την πτώση. Δεν είναι δυνατόν μετά τις μάχες με τον Ivan Drago να παίρνουμε το "Rocky εναντίον κακομαθημένου". Πολλές λανθασμένες επιλογές. Ευτυχώς η σειρά επανήλθε με τα Rocky Balboa και Creed.
Batman & Robin (1997)
Κανονικά, θα έπρεπε απλά να αναφέρουμε ότι η στολή του Batman στο Batman & Robin είχε σχηματισμένες θηλές και να κλείσει εκεί το θέμα. Η πιο κιτς εκδοχή του Σκοτεινού Ιππότη (ακόμα κι απ' τη σειρά του '66), με γυαλιστερά κοστούμια, ανούσιες ατάκες και καρικατούρες ήρωες. Το Batman & Robin πήρε την κληρονομιά των δύο ταινιών του Burton (και τη μία του Schumacher) και την ποδοπάτησε. Αργήσαμε πολύ να δούμε ξανά αξιόλογη εκδοχή. Παρ' όλα αυτά, ο Mr. Freeze του Schwarzenegger και η Poison Ivy της Uma Thurman μνημονεύονται ακόμη, ίσως όχι για τους σωστούς λόγους, βέβαια.
Speed 2: Cruise Control (1997)
Πρόσφατα μάθαμε ότι είναι η μοναδική ταινία, την οποία έχει μετανιώσει η Sandra Bullock. Και δεν την αδικούμε. Χωρίς τον Keanu Reeves και με μια πλοκή που εξελισσόταν σε... κρουαζιερόπλοιο, το Speed 2 ήταν καταδικασμένο. Έλειπε η ένταση και η ταχύτητα που έκανε την πρώτη ταινία επιτυχία, αφήνοντας τους θεατές αδιάφορους.
Book of Shadows: Blair Witch 2 (2000)
H πρώτη ταινία ακόμη μνημονεύεται ως μία από τις καλύτερες horror εμπειρίες, αλλά παράλληλα όρισε και το είδος των ταινιών "found footage". Το sequel του Blair Witch Project εγκατέλειψε το πρωτότυπο αυτό στυλ, χάνοντας έτσι την αυθεντικότητα και τον τρόμο που χαρακτήριζε την πρώτη ταινία. Το αποτέλεσμα ήταν ένα αχρείαστο και παράταιρο θρίλερ. Εντελώς αδιάφορο.
Terminator 3: Rise of the Machines (2003)
Ένα από τα πιο απογοητευτικά sequels όλων των εποχών δίχως αμφιβολία. Το Terminator 3: Rise of the Machines, που πλέον δεν είχε στο τιμόνι τον James Cameron των αριστουργηματικών πρώτων δύο ταινιών (που θεωρούνται από τις κορυφαίες sci-fi όλων των εποχών), έφερε αταίριαστα στοιχεία, επανάληψη χωρίς ουσία και το Terminator του Schwarzenegger με... αστεράτα γυαλιά ως αυτο-αναφορά κάποιου είδους. Οι fans έχασαν το ανεπανάληπτο και σκοτεινό ύφος για κάτι πιο "χαβαλεδιάρικο". Κανείς δεν το ήθελε αυτό από το Terminator.
Η σειρά έχει προσπαθήσει πολύ να βρει ξανά τη συνταγή της επιτυχίας, μάταια όμως. Ούτε το Terminator: Salvation, ούτε το Terminator Genisys, αλλά ούτε καν και το Terminator: Dark Fate, με την επιστροφή της Linda Hamilton δεν κατάφερε να "ισιώσει" την πορεία. Αν θέλετε να δείτε "καλό" Terminator, μετά τα πρώτα δύο, ρίξτε μια ματιά στη σειρά Terminator: The Sarah Connor Chronicles, αλλά και στο πρόσφατο anime, Terminator Zero, που είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, ακόμη κι αν δεν έχει μέσα John Connor.
Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008)
Οι φαν του Indiana περίμεναν με ανυπομονησία την επιστροφή του ήρωα, αλλά αντί γι' αυτό, έλαβαν μια γελοία πλοκή και κατάχρηση CGI, που τους έκανε να αναπολούν τις χρυσές μέρες του franchise. Δεν είναι δυνατόν μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του σινεμά να αποκτά τέτοιο sequel. H πέμπτη ταινία είναι εξίσου κακή, αν όχι χειρότερη.
A Good Day to Die Hard (2013)
Αντίστοιχη πορεία με την ακριβώς από πάνω σειρά. Τα Die Hard ήταν συνώνυμα της δράσης, αλλά η πέμπτη ταινία έχασε κάθε σύνδεση με τον αυθεντικό ήρωα. Το A Good Day to Die Hard έμοιαζε περισσότερο με μια γενική ταινία δράσης παρά με την κλασική σειρά που όλοι αγαπήσαμε. Η μόνη διαφορά με τα Indiana Jones είναι ότι η τέταρτη ταινία Die Hard "βλέπεται" και η πέμπτη (ετούτη, δηλαδή) είναι απίστευτα κακή.
Dumb and Dumber To (2014)
Μια επιστροφή που δεν έπρεπε να συμβεί. Παρά το γεγονός ότι οι fans περιμέναμε τον Jim Carrey και τους αδελφούς Farrelly να επιστρέψουν σε αυτό που έκαναν καλύτερα, το Dumb and Dumber Το αποδείχθηκε αδύναμη προσπάθεια να επαναληφθεί η επιτυχία της πρώτης ταινίας, με ανούσια αστεία και έλλειψη φρεσκάδας. Ίσως άλλαξαν απλά οι εποχές. Δεν είναι απαίσιο, αλλά είναι τρομακτική απογοήτευση.
Wonder Woman: 1984 (2020)
Παρά την εντυπωσιακή πρώτη ταινία, η Wonder Woman: 1984 απέτυχε να συνεχίσει την επιτυχία. Με αδύναμη πλοκή και υπερβολικά κλισέ, η δεύτερη ταινία, πέρα από τον Pedro Pascal, δεν είχε να προσφέρει τίποτα. Κι η Gal Gadot σε ακόμη χειρότερη φόρμα (αν είναι δυνατόν).
Thor: Love and Thunder (2022)
Το τελευταίο Thor επιχείρησε να ενσωματώσει το χιούμορ και το δράμα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν μια ασυνάρτητη ταινία που δεν κατάφερε να βρει ισορροπία. Η επιστροφή της Natalie Portman δυστυχώς συνέπεσε με την προσπάθεια του Waititi να περάσει το "χιούμορ" του στο επόμενο στάδιο.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.