"Τον Οκτώβριο του 1999, τρεις φοιτητές κινηματογράφου εξαφανίστηκαν σε ένα δάσος κοντά στο Burkittsville του Maryland, ενώ γύριζαν ένα ντοκιμαντέρ. Ένα χρόνο αργότερα, βρέθηκε το υλικό τους". Αν δεν σου λέει κάτι αυτή η φράση, μάλλον ήσουν πολύ μικρός – ή αγέννητος – στα τέλη των 90s. Για όλους τους υπόλοιπους, ήταν το πρώτο πράγμα που διάβασαν πριν ξεκινήσει το The Blair Witch Project, μια ταινία-ορόσημο στο είδος του τρόμου, αλλά και ένα από τα πιο πετυχημένα ανεξάρτητα κινηματογραφικά πειράματα όλων των εποχών.
Με budget μόλις κάτι παραπάνω από €30.000 (συν λοιπά έξοδα για προώθηση) και γυρίσματα που διήρκεσαν οκτώ ημέρες, κατάφερε να μαζέψει περίπου €250 εκατομμύρια παγκοσμίως.
Λίγα λόγια για την ταινία
Η ιδέα ξεκίνησε από τους Daniel Myrick και Eduardo Sanchez, οι οποίοι είχαν βαρεθεί τη γυαλισμένη αισθητική του τρόμου των 90s – όλα φωτισμένα σωστά, με ηθοποιούς από σειρές τύπου Buffy. Ήθελαν κάτι πιο αληθινό, πιο τρομακτικό. Εμπνεύστηκαν από ψευδο-ντοκιμαντέρ της παιδικής τους ηλικίας, όπως το The Legend of Boggy Creek και το Chariots of the Gods, και σκέφτηκαν μια ιστορία γύρω από έναν τοπικό θρύλο και τρεις εξαφανισμένους κινηματογραφιστές. Στην αρχή, το σχέδιο ήταν να φτιάξουν ένα "ψεύτικο" ντοκιμαντέρ με συνεντεύξεις. Το found footage θα ήταν απλώς ένα μέρος της ταινίας.
Μετά από auditions όπου η αυτοσχεδιαστική ικανότητα ήταν το Α και το Ω, επιλέχθηκαν οι Heather Donahue, Joshua Leonard και Michael C. Williams. Τα γυρίσματα έγιναν μέσα στο δάσος, κάτω από σκληρές συνθήκες. Όταν οι σκηνοθέτες είδαν το υλικό, κατάλαβαν ότι αυτό ήταν η ταινία. Ένα μοντάζ-μαραθώνιος και μερικές δοκιμαστικές προβολές αργότερα, το The Blair Witch Project έκανε πρεμιέρα στο Sundance, πουλήθηκε στην Artisan Entertainment και ταξίδεψε μέχρι τις Κάννες. Το καλοκαίρι του ’99 έγινε φαινόμενο.
Ατμόσφαιρα πάνω απ' όλα
Το μυστικό της επιτυχίας του; Δεν έδειξε ποτέ το "τέρας". Αντί για jump scares, βασίστηκε στην ατμόσφαιρα, την ψευδαίσθηση του ρεαλισμού και το μυστήριο. Έτσι γεννήθηκε ένα νέο υποείδος τρόμου: το found footage. Από εκεί και πέρα ήρθαν ταινίες όπως τα Rec, Paranormal Activity και Cloverfield.
Το άλλο του όπλο ήταν το μάρκετινγκ. Οι δημιουργοί έφτιαξαν ένα site, προτού το ίντερνετ γίνει αυτό που ξέρουμε σήμερα, όπου παρουσίαζαν την υπόθεση ως πραγματική. Υλικό από το "έγκλημα", φωτογραφίες, ψεύτικο backstory – όλα. "Είμαστε εξερευνητές, αγαπάμε τα μυστήρια”, είχαν πει οι δημιουργοί. "Δώσαμε στους ανθρώπους αρκετές πληροφορίες για να μπουν σε αυτό, και αυτοί συμπλήρωσαν τα κενά”.
Ένα καλάθι με φρούτα
Και οι ηθοποιοί; Η Artisan τους είπε να εξαφανιστούν και να προσποιούνται ότι είναι νεκροί. Το IMDb έγραφε "Αγνοούμενος: πιθανολογείται νεκρός". Δεν τους άφηναν να δώσουν συνεντεύξεις και όταν τελικά αποκαλύφθηκε ότι δεν ήταν πραγματικό, πολλοί τους είπαν τσαρλατάνους. Η ταινία ξεπέρασε γρήγορα τα $100 εκατ. και η ανταμοιβή τους; Ένα καλάθι με φρούτα. "Τότε ήταν που έγινε ξεκάθαρο ότι, ουάου, δεν πρόκειται να πάρουμε τίποτα”, είπε η Donahue.
Πλέον, οι τρεις τους ζήτησαν επίσημα από τη Lionsgate να τους συμπεριλάβει σε οποιοδήποτε reboot, να τους αποδώσει δικαιώματα και να τους συμβουλεύεται.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.