H δεύτερη σεζόν του Mindhunter αποζημίωσε τους θεατές, πραγματοποιώντας πολλές και διαφορετικές καταδύσεις: στα υπόγεια του FBI, στις φτωχογειτονιές της Ατλάντα, στα μυστικά των πρωταγωνιστών και κυρίως στο μυαλό μερικών από των πιο διαβόητων serial killers όλων των εποχών. Οι πράκτορες Holden Ford (Jonathan Groff) και Bill Tench (Holt McCallany) κι η Dr Wendy Carr (Anna Torv) συνέχισαν τις συνεντεύξεις με τους πιο εγκληματικούς εγκέφαλους των Η.Π.Α, όσο την ίδια στιγμή οι προσωπικές τους ζωές πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο.
Ποια όμως ήταν τα αληθινά εγκλήματα που ενέπνευσαν τον δεύτερο κύκλο της πολύ επιτυχημένης σειράς του Netflix; Ακολουθούν οι πραγματικές ιστορίες πίσω από τους τηλεοπτικούς δολοφόνους που στοίχειωσαν τα εννέα επεισόδια της S02 του Mindhunter.
The Atlanta Child Murders
Ανάμεσα στο 1979 και το 1981, περισσότερα από 20 παιδιά δολοφονήθηκαν στην Ατλάντα
Στο τρίτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν, το Mindhunter έρχεται αντιμέτωπο με την πιο πολύπλοκη και μεγάλη σε διάρκεια έρευνα που έχει αντιμετωπίζει μέχρι στιγμής. Ο Ford ταξιδεύει μέχρι την Ατλάντα με σκοπό να πάρει συνέντευξη από δύο serial killers (William Pierce Jr και William Henry Hance) για να βρεθεί μπλεγμένος σε μία τελείως διαφορετική υπόθεση. Στη μητρόπολη του νότου, όπου η αφροαμερικανική κοινότητα είχε πάντα ισχυρή παρουσία, μία σειρά από δολοφονίες μαύρων παιδιών έχουν δημιουργήσει τρομερό αναβρασμό. Η υπόθεση που έμεινε γνωστή ως "Τhe Atlanta Child Murders", είχε λάβει αρχικά ελάχιστη έως καθόλου προσοχή από τον Τύπο και τις ομοσπονδιακές αρχές.
Ανάμεσα στο 1979 και το 1981, περισσότερα από 20 παιδιά -όλα μαύρου χρώματος και τα περισσότερα αγόρια- καθώς και 6 ενήλικες δολοφονήθηκαν στην Ατλάντα. Το 1982, ο Wayne Williams καταδικάστηκε για τον φόνο δύο ενήλικων θυμάτων ενώ παραμένει μέχρι σήμερα στη φυλακή. Παρ΄όλο που ούτε ο Williams ούτε ο οποιοσδήποτε άλλος δεν βρέθηκε ένοχος για τις δολοφονίες των ανήλικων θυμάτων, η αστυνομία της Ατλάντα θεώρησε ότι δεν χρειάζεται να "σκαλίσει" περισσότερο τις δολοφονίες των 20 και πλέον παιδιών, αφού είχε βρει στο πρόσωπο του τελευταίου τον αποδιοπομπαίο τράγο που χρειαζόταν.
Στην πραγματικότητα, ο πράκτορας του FBI John Douglas (πάνω στον οποίο βασίζεται χαλαρά ο χαρακτήρας του Ford) δέχθηκε πυρά για τον τρόπο που χειρίστηκε την εμπλοκή του στην υπόθεση. Μετά τη σύλληψη του Williams, ο Douglas έκανε μερικές δηλώσεις σε έναν ρεπόρτερ, όπου φαινόταν να συνδέει τον κατηγορούμενο με πολλούς ακόμα από τους φόνους. Ας δούμε πώς περιγράφει αυτήν την στιγμή ο Douglas στο βιβλίο του Mindhunter: Inside The FBI's Elite Serial Crime Unit: "Έδωσα κάποιες πληροφορίες για το υπόβαθρο της υπόθεσης, της δικής μας εμπλοκή αλλά και το πώς είχαμε καταλήξει στο πιθανό προφίλ του δολοφόνου που αναζητούσαμε. Είπα ότι [σ.σ: o Williams] ταίριαζε, προσθέτοντας με προσοχή ότι έδειχνε ικανός να έχει διαπράξει μεγάλο ποσοστό από τους φόνους".
Ένας πράκτορας του FBI είχε καταδικάσει τον Wayne Williams χωρίς ο κατηγορούμενος να περάσει πρώτα από δίκη.
Ο Douglas στη συνέχεια θυμάται τον τρόπο με τον οποίο οι δηλώσεις του παραφράστηκαν από πολλούς, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση της εφημερίδας The Atlanta Journal-Constitution που κυκλοφόρησε τότε με τίτλο: "Πράκτορας του FBI: O Williams έχει δολοφονήσει πολλούς περισσότερους". Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δεχθεί ισχυρή κριτική και τελικά επίπληξη από την υπηρεσία του. Λογικό, αν αναλογιστεί κανείς το πως φαινόταν αυτό στους απ' έξω· ένας πράκτορας του FBI είχε καταδικάσει τον Wayne Williams χωρίς ο κατηγορούμενος να περάσει πρώτα από δίκη.
Έτσι, παρ' ότι οι πρωταγωνιστές του Mindhunter βασίζονται χαλαρά (κι όχι σε απόλυτο βαθμό) με τους αληθινούς πράκτορες, ο Holden Ford -που παρουσιάζεται ως ένας τρομερά ταλαντούχος αλλά ματαιόδοξος και ασταθής άνθρωπος- είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ότι θα έκανε ακριβώς το ίδιο λάθος.
Charles Manson
Είχε ένα άγριο, μονίμως σε επιφυλακή βλέμμα κι ο τρόπος που κινούταν σε έκανε να νιώθεις άβολα
Ο συγκεκριμένος εγκληματίας δεν χρειάζεται καμία εισαγωγή, κι αυτό όχι επειδή ο ηθοποιός που τον υποδύεται (Damon Herriman), υποδύεται ακριβώς τον ίδιο ρόλο και στην τελευταία ταινία του Quentin Tarantino, Once Upon A Time in Hollywood. O Ford, που έχει παραδεχθεί πως είναι fanboy του ανθρώπου που συντάραξε συθέμελα ολόκληρη την Αμερική, προσπαθεί ήδη από τον πρώτο κύκλο να βρει έναν τρόπο για να πάρει συνέντευξη από τον Manson. Στον δεύτερο, επιτέλους, τα καταφέρνει. Πώς όμως περιγράφει ο Douglas την πραγματική συνάντηση με τον Charles Manson;
"Η πρώτη μου εντύπωση από τον Manson ήταν διαμετρικά αντίθετη από την εντύπωση που μου άφησε ο Ed Kemper. Είχε ένα άγριο, μονίμως σε επιφυλακή βλέμμα κι ο τρόπος που κινούταν από το ένα σημείο στο άλλο σε έκανε να νιώθεις άβολα. Ήταν πολύ πιο μικρόσωμος από ό,τι είχα φανταστεί· δεν ήταν πάνω από 1,60 μ. Πώς αυτός ο ασθενικός τύπος ασκούσε τόσο μεγάλη επιρροή στην περιβόητη "οικογένειά" του; Η απάντηση ήρθε όταν σκαρφάλωσε στο κεφάλι μίας καρέκλας, έτσι ώστε όταν μας απευθύνει τον λόγο να μας κοιτά από ψηλά" γράφει χαρακτηριστικά ο πρώην πράκτορας.
Το μεγάλο κυνήγι για τον BTK Killer
Σχεδόν κάθε επεισόδιο της πρώτης σεζόν περιέχει μία σύντομη σεκάνς όπου ένας μυστακοφόρος άντρας από το Κάνσας παρουσιάζεται να κάνει από καθημερινά πράγματα (να πηγαίνει στη δουλειά του) και κινήσεις που δείχνουν απειλητικές (να φτιάχνει κόμπους με σκοινιά) μέχρι πραγματικά διαβολικές πράξεις (να πετά στη φωτιά φωτογραφίες από γυμνές και δεμένες πισθάγκωνα γυναίκες). Παρ' ότι ο χαρακτήρας -τον οποίο υποδύεται ο Sonny Valicenti- δεν ονοματίζεται ποτέ είναι εύκολο να συμπεράνει κανείς ότι πρόκειται για τον Dennis Rader, πιο γνωστό ως BTK Killer.
Το απειλητικό ακρωνύμιο του περιβόητου serial killer έχει πολύ συγκεκριμένη εξήγηση. Τα τρία γράμματα σημαίνουν "(b)lind, (t)orture, (k)ill" ή "τύφλωσε, βασάνισε, σκότωσε" σε ελεύθερη ελληνική μετάφραση. Ο Rader έδρασε για πολλές δεκαετίες, σκοτώνοντας περισσότερους από δέκα ανθρώπους ανάμεσα στο 1974 και το 1991. Οι αρχές όμως δεν κατάφεραν να τον πιάσουν παρά μόνο το 2005, περισσότερο από δέκα χρόνια ύστερα από την τελευταία δολοφονία που είχε διαπράξει.
O Son of Sam κι ο BTK Killer παρουσιάζουν κάποιες επικίνδυνες εκλεκτικές συγγένειες στον τρόπο που δρούσαν.
Στη δεύτερη σεζόν, ο BTK εμφανίζεται ξανά με τον ίδιο τρόπο στην οθόνη ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η συνέντευξη που παίρνουν οι πρωταγωνιστές μας από τον David Berkowitz, πιο γνωστό ως "Son of Sam", τον δολοφόνο δηλαδή που είχε τρομοκρατήσει τη Νέα Υόρκη το καλοκαίρι του 1977. Γιατί, λοιπόν, παρουσιάζει τόσο ενδιαφέρον η συνέντευξη του τελευταίου; Διότι οι Son of Sam κι BTK είχαν κάποιες επικίνδυνες εκλεκτικές συγγένειες στον τρόπο δράσης τους.
David "Son of Sam” Berkowitz
O Berkowitz είχε ως στόχο νεαρά ζευγάρια και συνήθιζε να πυροβολεί μέσα από τα ανοιχτά παράθυρα των αυτοκινήτων τους
Στο δεύτερο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν βρίσκουμε τους Ford και Tench να παίρνουν συνέντευξη από τον Berkowitz σε φυλακή υψίστης ασφαλείας της Νέας Υόρκης. Ο πρώτος κύκλος ξεκινά χρονικά λίγο μετά την σύλληψη του τελευταίου, τον Αύγουστο του 1977, κι αφού πρώτα το Μεγάλο Μήλο είχε ζήσει έξι εβδομάδες πανικού που είχαν σημαδευτεί από τις ένοπλες επιθέσεις του Son of Sam (6 νεκροί, 7 βαριά τραυματισμένοι). O Berkowitz, ο οποίος είχε ως πρώτο στόχο νεαρά ζευγάρια και συνήθιζε να πυροβολεί μέσα από τα ανοιχτά παράθυρα των αυτοκινήτων τους, αρχικά υποστήριζε ότι ο μόνος λόγος για τις πράξεις του ήταν οι εντολές που του έδινε ένα σκυλί που είχε καταληφθεί από κάποιον αρχαίο δαίμονα.
Ο Douglas περιγράφει στο βιβλίο του πως εκείνος κι ο συνεργάτης του Robert Ressler κατάφεραν να ξεσκεπάσουν τις αληθινές αιτίες πίσω από τη δολοφονική δράση του Berkowitz: "Ο λόγος για τον οποίο μας ανοίχτηκε τόσο πολύ ήταν διότι είχαμε πάει πάρα πολύ καλά διαβασμένοι σχετικά με την υπόθεση. Πολύ νωρίς, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, αναφερθήκαμε στο τριών χιλιάδων ετών σκυλί που τον ανάγκαζε να κάνει ό,τι έκανε. Οι ψυχίατροι είχαν δεχθεί αυτήν την εξήγηση ως κίνητρο. Εγώ, όμως, γνώριζα πως αυτή η ιστορία δεν προέκυψε παρά μόνο όταν έγινε η σύλληψή του. Ήταν ο τρόπος του να ξεφύγει. Έτσι, όταν άρχισε να λέει διάφορα για το σκυλί, του είπα πολύ απλά "David, κόψε τις μαλακίες. Ο σκύλος δεν είχε καμία σχέση με αυτό". Γέλασε κι έγνευσε καταφατικά, επιβεβαιώνοντας ότι είχα δίκιο".
Οι Douglas και Ressler συζήτησαν επίσης και την περίπτωση του BTK Killer μαζί του και συγκεκριμένα το γεγονός πως ο τελευταίος έμοιαζε να μιμείται τον Berkowitz. Ας δούμε πώς ακριβώς περιγράφει την σκηνή ο Douglas:
"Κρατούσα την New York Daily News, κι ύστερα του την έδωσαν πάνω από το τραπέζι, λέγοντάς του: "David, σε 100 χρόνια από τώρα κανείς δεν πρόκειται να θυμάται τον Bob Ressler ή τον Jon Douglas, θα θυμούνται όμως τον Son of Sam. Μάλιστα, αυτήν την στιγμή που μιλάμε, υπάρχει μία περίπτωση ενός τύπου στο Κάνσας που έχει σκοτώσει πάνω από πέντε γυναίκες αποκαλώντας τον εαυτό του BTK Strangler. Και ξέρεις γράφει γράμματα και σε αυτά τα γράμματα αναφέρεται και σε σένα... Θέλει να γίνει σαν κι εσένα γιατί εσύ έχεις τη δύναμη. Δεν θα μου φαινόταν περίεργο αν γράψει ένα γράμμα και στο στείλει εδώ στη φυλακή".
Τι ρόλο παίζει ο Berkowitz στη σειρά; Μεγάλο, αν σκεφτούμε ότι πρόκειται για μία από τις πλέον διαβόητες περιπτώσεις μανιακού δολοφόνου - σε τέτοιον βαθμό ώστε το έργο του να αποτελεί έμπνευση για άλλος serial killers.
Από: Esquire US