Το 2018 πέρασε χωρίς ίχνος Rick & Morty. To animated show έκανε διάλειμμα ενός ολόκληρου χρόνου, οι φανατικοί οπαδοί της σειράς τρελάθηκαν από την αγωνία, το hype εκτινάχθηκε στα ύψη κι έτσι οι δημιουργοί Justin Roiland και Dan Harmon είχαν μία πολύ δύσκολη αποστολή να φέρουν εις πέρας: Έπρεπε με την τέταρτη σεζόν να διατηρήσουν και να ξεπεράσουν τον μύθο που έχτισε το ίδιο το show, ήδη από τα πρώτα επεισόδια της πρώτης σεζόν τον Δεκέμβρη του 2013, γύρω από το όνομά του.

Στην τρίτη σεζόν έφτασαν σε κομβικό σημείο. Το Rick & Morty άγγιξε μάλλον την δημιουργική του κορυφή -γεμάτο αστεία που ξεπέρασαν κατά πολύ την υπερβολή, εκατοντάδες πανέξυπνες αναφορές σε κάθε πιθανή κι απίθανη εκδοχή της pop κουλτούρας, ιστορίες που αδυνατείς ακόμα να πιστέψεις ότι της έχει συλλάβει ανθρώπινος νους κι έναν υπαινικτικό νιχιλισμό που αποδόμησε κάθε ιερό και όσιο- ενώ παράλληλα κατάφερε από ένα καλά κρυμμένο μυστικό να γίνει prime time υλικό. Το Rick & Morty δεν ήταν πια ένα ωραίο μείγμα ανάμεσα στο Doctor Who και το Futurama, ούτε απλά μία τραβηγμένη από τα μαλλιά παρωδία του Back to the Future. Αντίθετα, είχε πια τον δικό του (εξωφρενικό) χαρακτήρα. Η συνέχεια, προφανώς, και θα ήταν δύσκολη.

Τι, όμως, παρακολουθήσαμε μέχρι στιγμής στον τέταρτο κύκλο; Με λίγα λόγια είδαμε ένα Rick & Morty σε αναβολικά: Πολύ πυκνά επεισόδια που σε κάνουν να ξεχνάς ότι διαρκούν μόλις 22 λεπτά, υπερβολική δράση, υπερβολικά αστεία, υπερβολικές εικόνες, υπερβολικοί sci-fi κόσμοι (όπου ακόμα και διαστημικά φίδια παίζουν τον ρόλο εξωγήινων), υπερβολικά stories. Κι όμως όσο υπέροχα υπερβολικά και αν δείχνουν τα πέντε επεισόδια της τέταρτης σεζόν, παράλληλα μοιάζουν να κινούνται σε πολύ βολικά πλαίσια – σε ένα comfort zone που δεν κατάφεραν να αφήσουν πίσω τους οι δημιουργοί.


Η προβληματική συμβίωση της οικογένειας του Morty μοιάζει να έχει περάσει (κατά πολύ) σε δεύτερο πλάνο.


Ναζί, δράκοι, μαγεία, νεκραναστάσεις, διαστημόπλοια, συνεχείς αναφορές στην pop και τη nerd κουλτούρα σε τόσο μεγάλες δόσεις όπου ο κίνδυνος overdose είναι πανταχού παρών. Ό,τι δηλαδή έφερε το Rick & Morty στην κορυφή των animated -κι όχι μόνο- shows. Τι λείπει από τη συνταγή; Η 4η σεζόν δείχνει περισσότερο επιφανειακή, σαν οι σχέσεις των χαρακτήρων να παραμένουν στάσιμες ενώ εκείνο που απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό, είναι το στοιχείο που γείωνε τη σειρά στην πραγματικότητα δίνοντάς της και δεύτερες αναγνώσεις: Η προβληματική συμβίωση της οικογένειας του Morty μοιάζει να έχει περάσει (κατά πολύ) σε δεύτερο πλάνο.

Δυστυχώς, η συνταγή είναι η ίδια. Ναι, είναι επιτυχημένη αλλά δείχνει σαν να της λείπει το αλατοπίπερο – εκείνο το μαγικό άγγιγμα του "κάτι παραπάνω", αφού ακόμα και πετυχημένα subplots (βλέπε Evil Morty) φτάνουν μέχρι ένα σημείο χωρίς να κάνουν το υπερηχητικά άλματα που η σειρά μας έχει συνηθίσει. Το Rick & Morty δεν κατάκτησε νέα ύψη, δεν ανακάλυψε νέους δημιουργικούς πλανήτες ούτε έσπασε το φράγμα του διαστημικού χιούμορ. Ο τέταρτος κύκλος, όμως, δεν έχει τελειώσει ακόμη. Έτσι, ευτυχώς, υπάρχουν κι άλλα επεισόδια για να μας διαψεύσει.

Από: Esquire IT