Δύο μήνες αφότου ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν ζήτησε από το υπουργείο Εξωτερικών να λάβει "σοβαρές, μακροπρόθεσμες εγγυήσεις ασφάλειας” από τη Δύση, έχει γίνει προφανές ότι δεν θα υπάρξει σημαντική επιτυχία. Έχοντας υποσχεθεί μια "στρατιωτικό-τεχνική” απάντηση εάν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν, η Ρωσία συγκεντρώνει επί του παρόντος τον στρατό της στα ουκρανικά σύνορα.
Εάν συμβεί μια στρατιωτική σύγκρουση, οι επιπτώσεις της δεν θα ήταν λιγότερο σημαντικές για την εσωτερική ρωσική πολιτική από ό,τι για τις εξωτερικές σχέσεις. Η καταστολή θα αυξανόταν και οι δυνάμεις του συντηρητισμού θα κέρδιζαν το πάνω χέρι.
Αλλαγές και συγκρούσεις
Ορισμένοι πιστεύουν ότι ένας πόλεμος θα οδηγούσε σε εσωτερική αναταραχή στη Ρωσία. Υποστηρίζουν ότι οι σκληρές νέες δυτικές κυρώσεις και η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών θα επιδείνωνε την οικονομικό-κοινωνική κατάσταση και θα αύξανε τον κίνδυνο οι αρχές να χάσουν τον έλεγχο. Αυτό θα κατέληγε σε αύξηση της υποστήριξης για τις διαδηλώσεις, στη ριζοσπαστικοποίηση της αντιπολίτευσης (τα κόμματα που είναι γενικώς επιφυλακτικά πολιτικά), και σε σύγκρουση εντός της κυβερνώσας ελίτ.
Αν και αυτό φαίνεται σίγουρα λογικό, υπάρχουν στην πραγματικότητα περισσότερα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι τα πράγματα θα εξελισσόταν πολύ διαφορετικά. Αντί να χάσουν τον έλεγχο, οι αρχές θα μπορούσαν στην πραγματικότητα να ενισχύσουν την δύναμη τους. Και σε αντίθεση με τον απόηχο της προσάρτησης της Κριμαίας το 2014, δεν θα συνοδευόταν από λαϊκή ευφορία, αλλά από καταστολή και εξαναγκασμό.
Μια στρατιωτική κλιμάκωση θα ενίσχυε την αίσθηση μιας εθνικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης, στην οποία οι νόμοι μπορούν να αγνοηθούν. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, και δεν υπάρχει χώρος για συμβιβασμούς με τους αντιπάλους. Θα εστιάζει την προσοχή του προέδρου στη γεωπολιτική ατζέντα και θα έδινε στους siloviki περισσότερη ελευθερία ελιγμών εντός της Ρωσίας.
Αναπόφευκτα, ο πόλεμος θα οδηγούσε σε αυξημένη απομόνωση, στενότερο έλεγχο των ΜΜΕ και του διαδικτύου, και αυστηρότερο έλεγχο των πολιτικών κομμάτων. Σίγουρα θα υπήρχε περισσότερη καταστολή: όχι εναντίον της πραγματικής πολιτικής αντιπολίτευσης, η οποία έχει ήδη αποδεκατιστεί, αλλά ενάντια σε προσωπικότητες του πολιτισμού, μπλόγκερς, μη πολιτικοποιημένους ακτιβιστές, δημοσιογράφους, εμπειρογνώμονες. Οι αρχές θα αγανακτούσαν με οποιαδήποτε άσκηση επιρροής που δεν θα ήτανε εγκεκριμένη, είτε μέσω αναρτήσεων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τραγουδιών, άρθρων ή συνεντεύξεων. Ασφαλώς, αυτή η διαδικασία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, αλλά θα γινόταν ευρέως διαδεδομένη, ρουτίνα και χαοτική.
Αντιμέτωπη με οικονομικές δυσκολίες, η κυβέρνηση αναπόφευκτα θα αύξανε το φόρο στις επιχειρήσεις. Μια πρόσφατη πρωτοβουλία της ομοσπονδιακής αντιμονοπωλιακής υπηρεσίας ήταν να εξετάσει την επίταξη μεριδίων ξένων επενδυτών σε "στρατηγικές επιχειρήσεις”: μια σαφής ένδειξη ότι οι ξένες επιχειρήσεις στη Ρωσία θα γίνουν πιο ευάλωτες.
Η συνέχεια στο Capital.gr