Μεγάλωσε κυριολεκτικά με γαλλικά και πιάνο – στο πιάνο, μάλιστα, απόκτησε και πτυχίο. Ο πρωτότοκος γιος δύο αξιοσέβαστων καθηγητών της Αμιένης ήταν από πολύ νωρίς σταθερά προσανατολισμένος στο τι ήθελε να κάνει στη ζωή του: το Δημόσιο αποτελούσε μονόδρομο στο μυαλό του Emmanuel Macron. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες σε ένα όχι και τόσο αξιοσέβαστο πανεπιστήμιο, όμως επειδή ο ίδιος ήταν φιλόδοξος τελείωσε και την ΕΝΑ, την περίφημη σχολή δημόσιας διοίκησης, χωρίς το πτυχίο της οποίας ουδείς στη Γαλλία στοχεύει σε υψηλές δημόσιες θέσεις.

Και όντως, ξεκίνησε ως Χάρης Θεοχάρης, σε μια καίρια θέση δηλαδή που αφορούσε τα δημόσια έσοδα, πέρασε για λίγο κι από τον ιδιωτικό τομέα, ώσπου ο σοσιαλιστής πρόεδρος Hollande τον έχρισε γενικό γραμματέα, έμπιστο σύμβουλό του και υπουργό Οικονομικών στο τέλος. Κι όλα αυτά σε μια δεκαετία μόλις...
Ίδρυσε το γαλλικό Ποτάμι, για να διεκδικήσει τις προεδρικές εκλογές. Σε αντίθεση με τον Σταύρο Θεοδωράκη πρώτευσε με 24,1%. Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο ίδιος εξελέγη εύκολα πρόεδρος στον β΄ γύρο.

Όταν ο Emmanuel Macron άδραξε το τιμόνι, οι σχέσεις της Γαλλίας με την Τουρκία ήταν καλές. Μάλιστα, ο Erdoğan δημοσίευσε ένα άρθρο στην εφημερίδα Le Figaro, με τίτλο "Τουρκία και Γαλλία, μια μακρά φιλία". Τα πρώτα σύννεφα φάνηκαν στον ορίζοντα όταν στον Erdoğan δεν καλάρεσε η επίσκεψη Macron στη Βηρυττό την επαύριο του τραγικού γεγονότος της φονικής έκρηξης στο λιμάνι της πόλης και, κυρίως, η θερμότατη υποδοχή που του επιφύλαξε μια χώρα όπου οι μισοί της κάτοικοι είναι μουσουλμάνοι.

Τα μεγάλα "εάν"

Οι πρώτες σταγόνες της βροχής έπεσαν όταν τρεις τουρκικές φρεγάτες "λόκαραν" μια γαλλική ανοιχτά της Λιβύης. Η μπάλα είχε μεταφερθεί από τη μικρή περιοχή της Τουρκίας στην αντίστοιχη γαλλική. Στη συνέχεια, ο Μacron θυμήθηκε το "Ελλάς - Γαλλία συμμαχία" και την ξαναπέρασε στη μικρή περιοχή του "Σουλτάνου" – το ματς άρχισε να αποκτά άγρια ομορφιά.

Η μπόρα ξέσπασε μετά τον αποκεφαλισμού ενός Γάλλου καθηγητή υπέρμαχου της ελευθερίας της έκφρασης από έναν "μοναχικό λύκο". Ο Γάλλος πρόεδρος το είδε ως καλή αφορμή για να γνωρίσει η ξεπεσμένη –είναι γεγονός– σημερινή Γαλλία νέες δόξες: έσπευσε να αυτοανακηρυχθεί ηγέτης του χριστιανικού κόσμου και υπερασπιστής τού ευρωπαϊκού τρόπου ζωής. Μια ιδιότυπη σταυροφορία έχει ξεκινήσει, με αντίπαλους δύο ηγέτες με ιδιαίτερα ανεπτυγμένο "εγώ", που ο ένας νομίζει πως ηγείται του χριστιανικού και ο άλλος του μουσουλμανικού κόσμου και κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί, αν, για παράδειγμα, πληγούν γαλλικοί στόχοι στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Ή –ακόμα χειρότερο για μας– εάν ο Erdoğan πυροδοτήσει ένα θερμό επεισόδιο με τη χώρα μας.

Θα εμφανίσει στην περιοχή ο Γάλλος "αυτοκράτορας" την αρμάδα του με επικεφαλής το καμάρι του στόλου του, το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle; Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, θα πρέπει να είναι αποφασισμένος να τραβήξει και τη σκανδάλη...