Τα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα βρίσκονται σε αναβρασμό. Τα social media έχουν πάρει φωτιά, στο Twitter γίνεται χαμός. Πολιτικοί, ειδικοί αναλυτές, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες κι εκατομμύρια απλοί πολίτες διασταυρώνουν τα ιντερνετικά τους ξίφη λίγο πριν τις ενδιάμεσες εκλογές· τις midterms της 6ης Νοεμβρίου που χαρακτηρίστηκαν ως ένα σημαντικό "δημοψήφισμα" για τη κυβέρνηση του Donald Trump από τα μέσα. Εκείνο όμως που προκάλεσε τη μεγαλύτερη εντύπωση παγκοσμίως ήταν μία ξεχασμένη εικόνα, μία σκηνή βγαλμένη από άλλες περισσότερο πολιτικοποιημένες εποχές: άνθρωποι να σχηματίζουν ουρές για ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.
Δεν μπορείς να κερδίσεις τα "λεφτά” με λεφτά. Πρέπει να τα κερδίσεις με άλλο τρόπο
Μία ημέρα αργότερα, με τη σκόνη από την εκλογική μάχη να μην έχει καταλαγιάσει ακόμη, υπάρχουν κάποιες σημαντικές νίκες και κάποιες πικρές ήττες για τα δύο στρατόπεδα: ο Ted Cruz κέρδισε, όπως αναμενόταν, στο Τέξας το νέο αγαπημένο παιδί των Δημοκρατικών (Beto O'Rourke) ενώ η Νέα Υόρκη υποδέχθηκε με φρενίτιδα τη νεότερη γυναίκα που εκλέχθηκε ποτέ στη Βουλή των Αντιπροσώπων ή πιο απλά Κογκρέσο. H 29χρονη Alenxandria Ocasio-Cortez από το κόμμα των Δημοκρατικών δείχνει έτοιμη να γράψει πολιτική ιστορία.
"Πιστεύω ότι η αμερικανική εργατική τάξη έχει ανάγκη από έναν πεντακάθαρο πρόμαχο" είχε πριν, λίγους μήνες πριν, σε συνέντευξή της μετά τη νίκη της στις εσωκομματικές εκλογές του Ιούλιου. "Και δεν μπορεί να υπάρχει τίποτα το ριζοσπαστικό στην καθαρή ηθική το 2018". Μεγάλα λόγια από μία νεαρή πολιτικό; Ίσως, μπορεί, θα δείξει. Σίγουρα όμως η Cortez, μέχρι στιγμής, δε μασά τα λόγια της ούτε τις απόψεις της.
"Δεν μπορείς να κερδίσεις τα "λεφτά” με λεφτά. Πρέπει να τα κερδίσεις με άλλο τρόπο" σχολίαζε σχετικά με την προεκλογική της εκστρατεία το καλοκαίρι. Ο αντίπαλός της, Joe Crowley, δεν είχε κανένα πρόβλημα να λαμβάνει χορηγίες από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα -ανάμεσά τους το Facebook και η Google. Η καμπάνια του κόστισε περίπου 3,5 εκ δολάρια με τα περισσότερα να προέρχονται από τον χώρο των επιχειρήσεων. Στην αντίπερα όχθη, η Cortez χρειάστηκε λιγότερα από 200 χιλιάδες δολάρια, με το 75% αυτών να προέρχεται από δωρεές απλών πολιτών, για να τον κερδίσει.
Λατινοαμερικανικής καταγωγής, γεννημένη στο ζόρικο Μπρονξ, έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής της σχετικά άνετα. Όταν στο πρώτο έτος των σπουδών της έχασε τον αρχιτέκτονα πατέρας της εκείνη βρέθηκε να δουλεύει σερβιτόρα κι η μάνα της να καθαρίζει σπίτια για να τα βγάλουν πέρα. Η εμπειρία αυτή, της ξαφνικής βουτιάς στα χαμηλότερα κοινωνικά σκαλοπάτια, φαίνεται ότι ριζοσπαστικοποίησε τις πολιτικές της πεποιθήσεις.
Εκλεγμένη σε μία περιοχή όπου μιλιούνται περισσότερες από 60 διαφορετικές γλώσσες πιστεύει ότι πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος οι μετανάστες να λαμβάνουν "υπηκοότητα"
Είναι υπέρ της δωρεάν περίθαλψης για όλους. Δηλώνει υπέρμαχη της δωρεάν εκπαίδευσης σε μία χώρα όπου δεν αποτελεί νόρμα. Διαφωνεί κάθετα με την αμερικανική πολιτική που δίνει μικρή σημασία στα προβλήματα του περιβάλλοντος. Ήταν, μόλις στα 29 της χρόνια, μία από τους ελάχιστους Αμερικανούς πολιτικούς που τόλμησε να στηλιτεύσει την στάση του Ισραήλ στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Όσο για τα ζητήματα μετανάστευσης; Εκλεγμένη σε μία περιοχή όπου μιλιούνται περισσότερες από 60 διαφορετικές γλώσσες πιστεύει ότι πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος οι μετανάστες να λαμβάνουν "υπηκοότητα" -είτε έχουν εισέλθει νόμιμα είτε όχι στην χώρα. Τέλος, σε αντίθεση, με το μεγαλύτερο μέρος του Δημοκρατικού Κόμματος δεν αποκηρύσσει τον όρο democratic socialist που πολύ συχνά της βάζουν ταμπέλα τα media.
Γενικά, η νεαρή πολιτικός δεν δείχνει να φοβάται τίποτα και κανέναν. Τι δουλειά όμως έχει μία 29χρονη Λατίνα που δηλώνει υπέρμαχη της εργατικής τάξης στην Χώρα της Επαγγελίας; "Δεν μπορεί να υπάρχουν παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα σήμερα στην Αμερική" λέει σε μία σκηνή από το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Netflix, Bobby Kennedy for President, o εμφανώς σοκαρισμένος πρωταγωνιστής του. Το μακρινό 1968 υπήρχαν παιδιά στην Αμερική που έπασχαν από αβιταμίνωση. Το εξωφρενικό όμως είναι, ότι 50 χρόνια αργότερα, υπάρχουν ακόμα αντίστοιχα φαινόμενα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ίσως, λοιπόν, εκεί είναι που έρχεται να μπει στην εξίσωση ο πολιτικός λόγος που πρεσβεύει η Cortez.
Υπάρχουν αρκετές φωνές, εντός κι εκτός των Αμερικανικών συνόρων, που κάνουν λόγο για politically correct φαινόμενο. Τα "προοδευτικά" media, λένε, έχουν ανάγκη από μία νέα, εμφανίσιμη, δυναμική, όχι λευκή αλλά Λατίνα πολιτικό για να προβάλλουν. Ακόμη κι αν υπάρχει όμως αλήθεια σε αυτήν την κατηγορία ενάντια στην Alenxandria Ocasio-Cortez, ίσως αποτελεί πρόοδο: δεν είναι δυνατόν το πολιτικό φάσμα της πιο ισχυρής χώρας του κόσμου να εκπροσωπείται μονάχα από λευκούς άντρες με αστραφτερά χαμόγελα και μεγαλοαστική καταγωγή που καπνίζουν ευτυχισμένοι τα πούρα τους σε κάποιο golf club ενώ οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί παχαίνουν μέσω του lobbying.