Όσα έμαθε η ζωή στον Jason Atherton

Ο Jason Atherton δεν είναι σε καμία περίπτωση κάποιος τυχαίος στον κόσμο της γεύσης, κάτι που μαρτυρά τόσο η πορεία του πριν τις κουζίνες, όσο -κυρίως- εκείνη που ακολούθησε μετά. Γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1971 στο Worksop του Nottinghamshire, στην κεντρική Αγγλία και μεγάλωσε ουσιαστικά στο Σέφιλντ, προτού ξεκινήσει η πορεία του προς την κορυφή. 

Μιλά στην ελληνική έκδοση του Esquire και τον Μπάμπη Δούκα, για όλα εκείνα που σημάδεψαν τη ζωή και την καριέρα του.  

Τα μαθήματα ζωής του Jason Atherton

> Η μητέρα μου διατηρούσε έναν ξενώνα, όταν ήμουν παιδί. Κάθε Παρασκευή, έφτιαχνε γαρίδες cocktail με κλασική κέτσαπ και σος. Η αδελφή μου και εγώ συνηθίζαμε να τοποθετούμε τα ορεκτικά στο τραπέζι, οπότε παίρναμε από μία γαρίδα, πριν από όλους τους άλλους, και πηγαίναμε κάπου κρυφά να τη φάμε. Πάντα αναπολώ με συγκίνηση αυτή την ανάμνηση.

> Η πρώτη μου δουλειά ήταν στο Country Hotel, στην παραλιακή πόλη του Skegness. Ήταν η αρχή για το μαγικό ταξίδι που θα ακολουθούσε. Μία μέρα, ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου μού είπε πως είμαι γεννημένος μάγειρας. Ήταν η στιγμή που ήξερα πως έχω ένα ταλέντο. Ήταν η στιγμή που αποφάσισα να γίνω chef.

> Δεν θυμάμαι καθόλου την πρώτη μέρα στο Army Catering Corps (την υπηρεσία σίτισης του βρετανικού στρατού), αλλά αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι πως μισούσα αυτή τη δουλειά. Τόσο, που ξαναγύρισα σαν βοηθός σε μία κουζίνα στο Skegness.

> Αν δεν ήμουν chef, θα ήμουν μάλλον αρχιτέκτονας. Οι designers εστιατορίων, βέβαια, συνήθως με μισούν, γιατί έχω την τάση να εμπλέκομαι αρκετά στα πλάνα τους και στη διαδικασία.

> Έμαθα πάρα πολλά από σημαντικούς chefs όπως οι Pierre Koffmann, Nico Ladenis και Marco Pierre White. Αυτό που με καθόρισε και με διαμόρφωσε, ήταν το ότι δούλεψα μαζί τους. Ειδικά με τον Marco Pierre White και Nico Ladenis, συνέπεσα στο διάστημα που βραβεύτηκαν με τρία αστέρια Michelin. Ή με τον Ferran Adria, την περίοδο που ξεκίνησε να αλλάζει την παγκόσμια γαστρονομική σκηνή. Όλα αυτά με βοήθησαν σημαντικά, μου έδωσαν κίνητρο και ώθηση. Με έσπρωξαν προς την επιτυχία.

> Το να βρίσκεσαι δίπλα στους σταρ των εστιατορίων σε βοηθά να αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά τόσο τον κόσμο όσο και τη δουλειά σου. Ανυπομονούσα να βάλω τη δική μου πινελιά πάνω σε εκείνα που με δίδαξαν. Ναι, ήταν οι μέντορές μου.

> Πάντα κουβαλώ μαζί μου μία συμβουλή του Marco Pierre White. Μου είχε πει: "Σαν μάγειρας, το μόνο που πρέπει να πουλήσεις, είναι το ταλέντο που βρίσκεται στα χέρια σου και τις γνώσεις που υπάρχουν στο μυαλό σου. Και όσο πιο σκληρά δουλεύεις, τόσο πιο πολύτιμος θα γίνεις".

> Πάθος, αποφασιστικότητα, αυτοπεποίθηση και ικανότητα. Αυτά πιστεύω πως συνθέτουν κάθε σπουδαίο chef. Και το να μην τα παρατάς ποτέ, επίσης.

> Είχα ταξιδέψει παλαιότερα στην Μύκονο μαζί με τους γονείς μου και τολμώ να πω ότι ανέκαθεν αποτελούσε έναν από τους αγαπημένους μου καλοκαιρινούς προορισμούς. Αγαπώ την ατμόσφαιρα στο νησί, τη μαγεία του και το buzz που δημιουργείται σε αυτό.

> Διάβασε ακόμη: Ο πρωτοπόρος Θάνος Προυναρούς και όσα του έμαθε η ζωή

> Η Ελλάδα έχει κάποιες από τις ποιοτικότερες πρώτες ύλες που υπάρχουν στον κόσμο, μία φανταστική ποικιλία προϊόντων, με τα οποία λατρεύω να μαγειρεύω και στο Mykonos Social. Γενικά με συναρπάζει η ομορφιά του νησιού και με εμπνέει η θέα στο Αιγαίο, που μας περιβάλλει.

> Κάθε εστιατόριο και μπαρ της Social Company διαθέτει τη δική του ταυτότητα και τα δικά του ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Δεν κάνουμε τίποτα χωρίς να έχουμε μελετήσει αναλυτικά τα πάντα: από την αγορά, το φαγητό, το οτιδήποτε. Αλλά όλα θα πρέπει να συμβαδίζουν με τις αξίες μας. Την κοινωνικότητα, τις αυθεντικές γεύσεις, την πολύ καλή εξυπηρέτηση, τις δίκαιες και προσεκτικές επενδύσεις. Οπουδήποτε κι αν έχουμε επεκταθεί στη Γη, θέλουμε να προσφέρουμε φαγητό και service κορυφαίας ποιότητας.

> Η διαχείριση της επιτυχίας και της αποτυχίας είναι μία απλή διαδικασία, για εμένα. Πρέπει να αποτύχεις κάποιες φορές, για να δεις πιο καθαρά τον δρόμο. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα πρέπει ποτέ να σταματάς να θέτεις στόχους.

> Για να γίνει κανείς σπουδαίος άντρας και σπουδαίος επαγγελματίας, πρέπει να γνωρίζει πώς να εργάζεται σκληρά, να είναι συμπονετικός με τους άλλους, αξιόπιστος και προνοητικός. Και να μη φοβάται να ξεπεράσει τα όριά του.

> Όπως και στη δουλειά, έτσι και στη ζωή, η σκληρή δουλειά, ο αλτρουισμός, η αφοσίωση και το πάθος σού δίνουν ώθηση για να προχωρήσεις.

> Η πιο δύσκολη απόφαση που έχω πάρει, ήταν πίσω στο 2011. Να στήσω τη δική μου εταιρεία. Βγήκα πάρα πολύ εκτός της comfort zone μου. Ήξερα πως μπορώ να το κάνω, αλλά είχα και μία οικογένεια να συντηρήσω, οπότε το επίπεδο ευθύνης μεγάλωνε. Ήταν, τελικά, η καλύτερη απόφαση που έχω πάρει ποτέ.

> Πολλές φορές, με φοβίζει η αβεβαιότητα του μέλλοντος, στον κόσμο που ζούμε. Προσπαθώ να μην ανησυχώ και το καταφέρνω απλά κάνοντας διαρκώς σχέδια και πλάνα. Ο μεγαλύτερος φόβος μου, πάντως, είναι η υγεία της οικογένειάς μου.

> Αν μπορούσα να δώσω μερικές συμβουλές στους νεότερους, θα τους έλεγα πως είναι ένας σκληρός κόσμος, αλλά αξίζει. Οφείλεις να πιέζεις τον εαυτό σου και να ακούς όσο περισσότερο μπορείς.

> Πώς θέλω να με θυμούνται; Σαν έναν επιτυχημένο chef και restaurater και έναν αφοσιωμένο σύζυγο και πατέρα.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr