"Το σκέφτηκα 5 λεπτά αφ' ότου έκλεισα το τηλέφωνο όταν πήρα να μάθω πληροφορίες για το ενοικιαστήριο. Είδα την αγγελία, έκλεισα το μαγαζί, και μου ήρθε η ιδέα". Ο Χρόνης Δαμαλάς μιλάει για το όνομα του καινούργιου, δικού του εστιατορίου που ανοίγει σήμερα στο κοινό ∙ πανέξυπνο λογοπαίγνιο με δύο μεγάλες αγάπες του σεφ, τη γιαπωνέζικη ψησταριά robata και τα ωμά raw. Γωνία μαγαζί πάνω στην πράσινη πλατεία Λακωνίας στους Αμπελόκηπους πολύ κοντά στο μετρό Πανόρμου, με το κτίριο που το στεγάζει να μοιάζει με αρ – ντεκό καράβι στην πόλη. Πάω δυο μέρες πριν το opening, στα δοκιμαστικά, και γίνεται χαμός από την ενέργεια και την αδρεναλίνη. Ο Δαμαλάς βγαίνει από την ανοιχτή κουζίνα και με ταΐζει με το κουτάλι μια πλούσια γευστικότατη κακαβιά φτιαγμένη με σαγόνια (kokotxas)σφυρίδας που γλασάρουν όμορφα το ζουμί τους.
Η κουζίνα έχει τη δυναμική αύρα του λευκού μαρμάρου και απ τη μεριά της σάλας υπάρχει μπάρα/ chef’s table με λίγες θέσεις για άμεση θέα της δράσης και επικοινωνία με τους σεφ. Η κουζίνα θα είναι πολύ προσωπική όπως δηλώνει και το μότο γραμμένο με κόκκινο νέον "Me and my fusion". Θα είναι περισσότερο ελληνική και λιγότερο jap – asian όπως έχουμε γνωρίσει το Δαμαλά μέχρι τώρα.
Στο "κοκορέτσι" του αφαιρεί το εντεράκι και σε κάθε "σουβλάκι" περνάει όλα τα εντόσθια (νεφρό, πνευμόνι, καρδιά, σπλήνα, γλυκάδια, συκώτι) και ανάμεσά τους γλυκοφάγωτη μπόλια για να νιώθεις διαφορετικές υφές και γεύσεις. Το κεμπάπ της προβατίνας το τυλίγει σε λεπτές φέτες μελιτζάνας και κολοκυθιού και το σερβίρει με καρυκευμένο γιαούρτι. Το κρουστό και μελωμένο κριθαράκι το βράζει σε ζωμό ψαριού με σαφράν και το σερβίρει με γιακά σφυρίδας στη σχάρα.
Η συνέχεια στο Athinorama.gr