Οι τάσεις έρχονται και παρέρχονται, ειδικά αυτές που σχετίζονται με την γαστρονομία. Κάποιες κουζίνες όμως παραμένουν σταθερές αξίες στις επιλογές των απανταχού foodies και σίγουρα μία safe επιλογή για φαγητό έξω. Μία από αυτές είναι και η μεξικάνικη, που μάλιστα συγκαταλέγεται στα μνημεία της άυλης Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco. Δυστυχώς, υπάρχουν και εκείνοι που εκμεταλλεύονται το hype και την παραποιούν, όπως κάποια εστιατόρια που δηλώνουν μεξικάνικα αλλά στην ουσία δεν είναι τίποτα άλλο παρά κακές εκδοχές αυτών.
Πρακτικά μιλώντας, ελάχιστα εστιατόρια εκτός Μεξικού αναδεικνύουν στο 100% την εν λόγω κουζίνα στην αυθεντική εκδοχή της, αρκετά το προσπαθούν με αξιόλογο τρόπο και υπάρχουν και κάποια που χρειάζεται να αποφύγεις. Βγάζοντας από το κάδρο την υπερβολική διακόσμηση με σομπρέρο να κρέμονται από παντού, σερβιτόρους ντυμένους matador ή mariachi και ένα σωρό άλλα στερεότυπα, την πραγματικότητα για ένα όχι και τόσο αυθεντικό μεξικάνικο εστιατόριο θα στην αποκαλύψει αυτό που πραγματικά μετράει: το μενού.
Κόλιανδρος
Παρότι μιλάμε για ένα ιθαγενές υλικό της Μεσογείου, έχει αρκετές και σημαντικές χρήσεις στην μεξικάνικη κουζίνα, ενώ συχνά προκαλεί και συγκρουόμενες απόψεις σχετικά με τη μυρωδιά και τη γεύση του. Το αρωματικό αυτό συναντάται από την σαλάτα quinoa έως τις enchiladas κοτόπουλο. Αν λείπει από τα πιάτα ενός εστιατορίου, τότε μάλλον βρίσκεσαι στο λάθος μέρος.
Fajitas
Όλοι το θεωρούν ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα πιάτα της μεξικάνικης κουζίνας. Δεν είναι, αντιθέτως αποτελεί το γνησιότερο τέκνο της Tex-Mex γαστρονομικής κουλτούρας (συνδυασμός της τοπικής κουζίνας του Τέξας με τη μεξικάνικη, που προέρχεται από τη συντομογραφία της σιδηροδρομικής γραμμής, μεταξύ Τέξας και Μεξικού). Ο όρος fajitas προέρχεται από την λέξη faja που μεταφράζεται ως ζώνη και αναφέρεται στο σημείο του μοσχαριού από το οποίο προέρχεται το κρέας (συνήθως από το skirt steak, δηλαδή το λεπτό διάφραγμα - πλέον fajitas συναντά κάποιος ακόμη και με άλλος είδος κρέατος). Σερβίρονται από τη δεκαετία του 1930, κυρίως στα ράντζα του Τέξας, ως μέρος της αμοιβής των καουμπόηδων. Είναι λοιπόν περισσότερο μέρος της αμερικάνικης παράδοσης και όχι της μεξικάνικης.
Μαργαρίτα
Είναι το frozen cocktail που συνοδεύει τέλεια το μεξικάνικο φαγητό. Η αυθεντική ωστόσο μαργαρίτα, ναι αυτή που φτιάχνεται ακριβώς έτσι από τα 40s, περιλαμβάνει μόλις 3 υλικά: τεκίλα, lime και triple sec. Ούτε φράουλα, ούτε μάνγκο, ούτε καρύδα, ούτε κάποιο άλλο παράξενο υλικό.
Σάλτσες
Το Μεξικό είναι γνωστό για τα καρυκεύματά του, τα οποία ποτέ δεν λείπουν σχεδόν από κανένα πιάτο και προσφέρονται σε ανεξάντλητους συνδυασμούς, χωρίς καθορισμένους κανόνες, αλλά ομαδοποιούνται γύρω από έναν και μόνο σκοπό: να εμπλουτίσουν τη γεύση σε κάθε τι. Αυτή άλλωστε είναι και η λειτουργία του pico de gallo ή της σάλτσας με πράσινο τσίλι. Αν θέλεις κάτι πικάντικο και αναγκαστείς να χρησιμοποιήσεις tabasco αντί για Valentina ή Cholula, τότε ηχούν τα καμπανάκια του κινδύνου.
Tacos
Μία από τις μεγαλύτερες συγχύσεις: Το αυθεντικό taco αποτελείται από τραγανή tortilla από καλαμπόκι με γέμιση από καρυκευμένο βοδινό κρέας, ψιλοκομμένο μαρούλι, κόλιανδρο, κρεμμύδι και τριμμένο τυρί. Ο ουρανίσκος σου οφείλει να το αναγνωρίζει.