Ένα χρόνο μετά την αποφοίτησή του από την Ακαδημία Πολεμικής Αεροπορίας, όπου ξεχώρισε για τις ικανότητές του στους αγώνες ταχύτητας και αντοχής, ο Jim Walmsley αγόρασε ένα βιβλίο σχετικό με την πεζοπορία. Ήταν το 2013 και ζούσε στο Great Falls της Μοντάνα, σε κοντινή απόσταση από το Glacier National Park και το Helena National Forest. "Άρχισα να κάνω διαδρομές δίπλα σε λίμνες και καταρράκτες, μέσα σε δάση και πάνω βουνοκορφές, ανακαλύπτοντας σιγά σιγά ότι το trail running ήταν κάτι παραπάνω από μια όμορφη εμπειρία μέσα στη φύση", λέει.
Μέσα στα επόμενα επτά χρόνια, ο 30χρονος σήμερα Walmsley έχει ανακηρυχθεί πολλές φορές πρωταθλητής σε κορυφαία γεγονότα αγώνων αντοχής εκτός δρόμου, όπως το Western States 100-Mile Endurance Run (με παγκόσμιο ρεκόρ 14 ωρών, 9 λεπτών και 28 δευτερολέπτων) και το 42-Μile Grand Canyon Rim-to-Rim (5 ώρες, 55 λεπτά, 20 δευτερόλεπτα).
Οι πιθανότητες να πιάσεις τους χρόνους του Walmsley είναι ελάχιστες, αλλά ο ίδιος δεν πιστεύει τόσο στα ρεκόρ, όσο στην μεγάλη αγάπη που μπορεί να σου δώσει για το τρέξιμο, μια διαδρομή μέσα σε άγνωστα μονοπάτια μέσα στη φύση. Και οι συμβουλές που δίνει για κάθε αρχάριο δρομέα περιπέτειας είναι πολύ απλές.
Ξέχνα το ρυθμό
Διάλεξε μέρη που ονειρεύεσαι να τρέξεις και που σε εμπνέουν να βγεις έξω από την "πεπατημένη”, όπως για παράδειγμα την κορυφή ενός λόφου που βλέπεις από το παράθυρο του σπιτιού σου ή ένα μεγάλο πάρκο μέσα στην καρδιά της πόλης, και βάλε ρεαλιστικές προσδοκίες. "Μπορεί ο χρόνος ανά χιλιόμετρο να μην είναι ίσος με αυτόν που έχεις συνηθίσει τρέχοντας στο δρόμο, αλλά αυτό δεν είναι ο στόχος σου ακολουθώντας μια διαδρομή σε ανώμαλο έδαφος. Τα κέρδη στο σώμα σου είναι πολλαπλάσια από μια απλή ρουτίνα στην άσφαλτο ή στο διάδρομο του γυμναστηρίου", λέει ο Walmsley.
Αγάπησε την πρόκληση
"Για να ζήσεις μια αληθινή δρομική περιπέτεια, ακολούθησε μονοπάτια που κατά κανόνα δεν περπατιούνται, και που σπάνια θα έχεις την εμπειρία να τα απολαύσεις", λέει ο Walmsley. Αυτό μπορεί να σημαίνει ένα πολύ βραχώδες έδαφος, το οποίο θα σε αναγκάσει να δουλέψεις πολύ διαφορετικά την τοποθέτηση των ποδιών σε κάθε διασκελισμό, να ενισχύσεις πολύ περισσότερο του μυς του πυρήνα σου και να δημιουργήσεις διαρκείς αυξομειώσεις στη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος, ειδικά εάν επιλέξεις διαδρομές με συχνές ανηφόρες και κατηφόρες.
Έχε τα μάτια σου σε διαρκή επιφυλακή
"Μάθε ότι ακόμη και οι καλύτεροι trail runners στον κόσμο, σκουντουφλάνε και πέφτουν πολλές φορές κατά τη διάρκεια ενός αγώνα", λέει ο Walmsley. "Γι’ αυτό και ένας αγώνας αντοχής στη φύση σε κάνει πολύ πιο επιφυλακτικό και έτοιμο για κάθε αναπάντεχο εμπόδιο, και πάνω απ’ όλα, δεν αφήνει τον εγκέφαλό σου να ρουτινιάσει ή να "ξεχαστεί”, όπως συμβαίνει σε έναν μαραθώνιο, για παράδειγμα. Εδώ, τα μάτια σου πρέπει να σκανάρουν κάθε επόμενο βήμα με αστραπιαία ταχύτητα και ο εγκέφαλος να παραμένει σε μόνιμη εγρήγορση".
Τα μεγαλύτερα οφέλη δεν είναι στους μυς, αλλά στην "ψυχή"
Μπορεί το trail running να αποτελεί μια αληθινά σκληρή δοκιμασία για το σύνολο της δύναμης και της αντοχής του σώματός σου, αλλά το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι ποτέ δεν θα αισθανθείς βαρεμάρα ή άγχος. "Ενώ τρέχεις σε άγρια και πρωτόγνωρα μονοπάτια μέσα στη φύση, θα δεις μερικές φορές ένα τετράποδο να περνά από μπροστά σου, θα ακούς συχνά κελαηδίσματα πουλιών, θα αντιλαμβάνεσαι ευωδιές από φυτά, βότανα και λουλούδια που δεν έχεις ξαναμυρίσει άλλη φορά, θα παρατηρείς δέντρα, τρεχούμενα ρυάκια ή λίμνες, και θα γεμίζεις τους πνεύμονές σου με καθαρό οξυγόνο. Όλα αυτά -και πολλά ακόμη- είναι τα στοιχεία που μεταμορφώνουν το τρέξιμό σου σε μια ανεπανάληπτη εμπειρία ζωής, λειτουργώντας προς όφελος και του εσωτερικού σου κόσμου", λέει ο Walmsley.
Από: Esquire UK