Στις μέρες μας, ο φόβος της γήρανσης έχει αρχίσει να παίρνει διαστάσεις που ξεπερνούν το φυσιολογικό άγχος για τις αλλαγές της ηλικίας. Η λεγόμενη midorexia είναι μια σύγχρονη ψυχική κατάσταση που εμφανίζεται όλο και πιο συχνά, ιδιαίτερα σε ανθρώπους που βρίσκονται στη μέση ηλικία, και συνδέεται με την υπερβολική εμμονή στο να δείχνουν – και να αισθάνονται – νεότεροι απ’ όσο είναι.
Παρόλο που η γήρανση είναι μια φυσική και αναπόφευκτη διαδικασία (και, ας μην ξεχνάμε, η εναλλακτική είναι... ο θάνατος), η κοινωνία, τα social media και οι προσδοκίες του επαγγελματικού κόσμου έχουν μετατρέψει τη νεότητα σε κάτι που πρέπει να διατηρήσουμε πάση θυσία. Η αποδοχή της ηλικίας μας μοιάζει να έχει γίνει κάτι ενοχικό, σαν να σηματοδοτεί προσωπική αποτυχία.
Ο φόβος της γήρανσης και μια νέα "κρίση ηλικίας"
Η midorexia συχνά ξεκινά με μικρές αλλαγές – ένα botox εδώ, λίγη αυστηρή δίαιτα εκεί – αλλά μπορεί εύκολα να εξελιχθεί σε εμμονική συμπεριφορά. Επίκεντρο της είναι η ιδέα ότι η εξωτερική μας εμφάνιση καθορίζει την αξία μας.
Ορισμένοι άνθρωποι νιώθουν πολύ νεότεροι απ’ όσο είναι και προσπαθούν με κάθε τρόπο να ταιριάξουν και εξωτερικά σε αυτό το συναίσθημα – συχνά καταλήγοντας να συμπεριφέρονται, να ντύνονται ή να ζουν σαν να είναι σε άλλη δεκαετία.
Η midorexia δεν αφορά μόνο τις γυναίκες – αντίθετα, όλο και περισσότεροι άνδρες, ακόμα και από τα 30 τους, επηρεάζονται. Το κυνήγι της αιώνιας νεότητας έχει γίνει σχεδόν κοινωνική απαίτηση, ειδικά όταν η αισθητική ιατρική είναι πιο προσιτή από ποτέ και τα social media προβάλλουν διαρκώς πρότυπα "τέλειας" εμφάνισης.
Το να προσέχουμε τη διατροφή μας, να γυμναζόμαστε ή να κάνουμε κάποιες αισθητικές θεραπείες δεν είναι απαραίτητα κακό. Το πρόβλημα ξεκινά όταν το κίνητρο δεν είναι η υγεία ή η αυτοβελτίωση, αλλά ο φόβος και η ανασφάλεια. Αν κάθε φορά που "διορθώνουμε" κάτι εμφανίζεται μια νέα "ατέλεια" που πρέπει να καλυφθεί, τότε ίσως η ρίζα του προβλήματος να βρίσκεται στην εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας – και όχι στον καθρέφτη.
Ο τρόπος που βλέπουμε τον εαυτό μας είναι αποτέλεσμα εμπειριών, σχέσεων και εσωτερικής ισορροπίας. Αν το πέρασμα του χρόνου μας προκαλεί πανικό, τότε χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με την εικόνα και την ηλικία μας.
Η αποδοχή της φυσικής φθοράς δεν σημαίνει παραίτηση – σημαίνει συμφιλίωση με τον εαυτό μας, με την εμπειρία που φέρνει κάθε ηλικία και με την αξία που δεν περιορίζεται στο πώς φαινόμαστε, αλλά στο πώς νιώθουμε και ζούμε.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.