Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά δεν είναι ποτέ τυχαίες. Αποκαλύπτουν τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας –και συχνά, την αυτοπεποίθησή μας. Αν λοιπόν πιάνεις τον εαυτό σου να λέει ξανά και ξανά κάποιες από τις παρακάτω φράσεις, μην το προσπερνάς. Μπορεί να είναι το σημάδι ότι βλέπεις τον εαυτό σου με λιγότερη αξία απ’ όση του αξίζει.

Ο στόχος δεν είναι να κρίνεις τον εαυτό σου. Είναι να καταλάβεις πώς η γλώσσα που χρησιμοποιείς μπορεί, χωρίς να το καταλάβεις, να σε κρατάει πίσω.

"Συγγνώμη" (ακόμα κι όταν δεν φταις)

Το "συγγνώμη” είναι μια υπέροχη λέξη μέχρι να γίνει τρόπος ύπαρξης. Όταν τη χρησιμοποιείς χωρίς λόγο, για να "μαζέψεις” τον χώρο που πιάνεις ή τις ανάγκες σου, τότε δεν είναι πια ευγένεια· είναι φόβος. Αν δεν έκανες κάτι λάθος, γιατί ζητάς συγγνώμη;

"Δεν είμαι σίγουρος, αλλά…"

Αυτή η φράση μοιάζει αθώα, όμως κρύβει ανασφάλεια. Είναι ένας τρόπος να "μαλακώσεις” τη γνώμη σου πριν καν την εκφράσεις, φοβούμενος μήπως απορριφθεί. Δοκίμασε να πεις απλώς αυτό που σκέφτεσαι χωρίς προλόγους. Θα εκπλαγείς με το πόσο διαφορετικά σε ακούνε οι άλλοι.

"Είναι πιθανώς χαζό, αλλά…"

Η φράση αυτή είναι σχεδόν συνώνυμη με την έλλειψη αυτοπεποίθησης. Υπονομεύεις ο ίδιος την ιδέα σου πριν καν τη μοιραστείς. Αντί να την χαρακτηρίσεις "χαζή”, παρουσίασέ τη με σιγουριά. Οι άνθρωποι γύρω σου δεν ακούν μόνο τα λόγια σου, αλλά και τον τρόπο που τα πιστεύεις.

"Είμαι απλώς τυχερός"

Όταν κάποιος νιώθει ότι δεν αξίζει όσα καταφέρνει, συχνά αποδίδει την επιτυχία του στην τύχη. Το να υποτιμάς τη δική σου προσπάθεια δεν είναι μετριοφροσύνη, είναι απόρριψη. Η τύχη μπορεί να βοηθά, αλλά η δουλειά και η συνέπεια είναι αυτές που σε φέρνουν εκεί που είσαι.

"Δεν είμαι αρκετά καλός"

Ίσως η πιο οδυνηρή φράση από όλες. Κανείς δεν είναι "αρκετός” σε όλα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει. Αν αυτή η σκέψη επανέρχεται συχνά, είναι ώρα να τη ρωτήσεις: "Για ποιον δεν είμαι αρκετός;” Τις περισσότερες φορές, η απάντηση είναι "για τον ίδιο μου τον εαυτό”.

Το να αναγνωρίσεις αυτές τις φράσεις στον λόγο σου δεν σημαίνει αδυναμία — σημαίνει επίγνωση. Και η επίγνωση είναι το πρώτο βήμα για να αλλάξεις όχι μόνο τον τρόπο που μιλάς, αλλά και τον τρόπο που βλέπεις τον εαυτό σου.

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.