Στη γλώσσα της διπλωματίας -και του brand awareness επίσης- μία πρεσβεία έχει μεταξύ άλλων συμβολική, αλλά και χρηστική αξία. Στην αντίστοιχη της αγαύης από την άλλη, η ύπαρξη μίας πρεσβείας στο φετινό Athens Bar Show, είναι επιπρόσθετα πρωτότυπη και οπωσδήποτε τιμητική για ένα πρόσωπο του Bar Community και του κόσμου των Agave Spirits που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή. Ο Tomas Estes υπήρξε ένας εκ των μεγαλύτερων υποστηρικτών της ελληνικής bar κοινότητας και φυσικά του Athens Bar Show. Στην πράξη, η Tomas Estes’ Agave Embassy αποτελεί έναν χώρο γευσιγνωσίας και εκπαίδευσης αποσταγματων αγαύης, με κύριο πρωταγωνιστή την κατηγορία της τεκίλα.

Στο πλαίσιο της λειτουργίας της, γνώρισα τον Νίκο Ζήση, τον οικοδεσπότη της, αλλά και δημιουργό του Dos Agaves, του θρυλικού, πρώτου Agave Spirits Bar της Ελλάδας και του ζήτησα να μου λύσει μερικές βασικές μου απορίες σε σχέση με την τεκίλα.

Γεννημένος κατά κάποιο τρόπο μέσα στην εστίαση και με μακρά οικογενειακή παράδοση στον τομέα, ο Νίκος όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, προσγειώθηκε μέσα σε ένα μπαρ τέλος του '90-αρχές του '00 και λίγα χρόνια αργότερα αποφάσισε να ασχοληθεί λίγο παραπάνω με το συγκεκριμένο "γοητευτικό" απόσταγμα.

Όσα μου είπε, διαβάζεις παρακάτω.

Η γοητεία της τεκίλας

Ο Tomas είχε επισκεφθεί την Ελλάδα το 2010 για πρώτη φορά, τον είχε φέρει ο Μπάμπης Καϊδαλίδης με το Bar Academy για ένα σεμινάριο και όσοι ήμασταν εκεί διακρίναμε μία ιδιαίτερη αύρα. Τον ρωτούσες κάτι, σε άκουγε και δεν υπήρχε περίπτωση να μην προσπαθήσει με κάποιο τρόπο να σου απαντήσει, αγαπούσε πολύ τους ανθρώπους και δη τους barmen. To εισέπραττες αυτό αμέσως μόλις τον γνώριζες. Εντωμεταξύ, έκτοτε συνέχισε να έρχεται συχνά στην Ελλάδα. 

Η ιστορία, η παραγωγή και η γεύση συνδυαστικά σε κάνουν να ερωτευθείς ένα απόσταγμα. Για μένα η τεκίλα έχει ένα δικό της μυστήριο που εν μέρει οφείλεται και στο γεγονός ότι η αρχική της επεξεργασία όσον αφορά στις αγαύες παίρνει χρόνο.

Το 2005 είχαμε φανταστικά μαγαζιά, πολύ όμορφα, αλλά άποψη ποτού και παροχής υπηρεσιών όσον αφορά στο cocktail υστερούσαν κατά πολύ. Τα τελευταία περίπου 15 χρόνια ο Έλληνας καταναλωτής έχει περισσότερη πληροφορία στη διάθεσή του για το ποτό και το cocktail. Οι επαγγελματίες είναι περισσότεροι, υπάρχει παραπάνω επικοινωνία, ακόμη και για το πώς απολαμβάνεις ένα ποτό. Δεν υπάρχουν πολλά που δε γνωρίζει και κυρίως αυτά είναι λεπτομέρειες σχετικά με την τεκίλα που παραμένουν πίσω στο Μεξικό για τους ευνόητους λόγους. Έχουν να κάνουν κυρίως με τη διαδικασία της παραγωγής. Δε χρειάζεται να τα ξέρεις αυτά για να πιεις τεκίλα.

Χωρίς να ακουστεί περίεργο αυτό που θα πω, νομίζω ότι Ελλάδα και Μεξικό διαθέτουν κοινό ταμπεραμέντο, ταιριάζουμε σε πολλά με τους Μεξικανούς. Υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία, ταιριάζουμε ως άνθρωποι και ιδιοσυγκρασία. Διακρίνω ένα είδος fun που κουμπώνει στους δύο λαούς.

Μην ξεχνάς επίσης πως η Ελλάδα είναι τουριστικός προορισμός, όπως επίσης, οι Έλληνες κουβαλάμε μία κουλτούρα διασκέδασης που ακριβώς επειδή είναι σημαντική για εμάς, άλλο τόσο βασικό είναι να μπορούμε να την πάμε παρακάτω για να μπορούμε να τη μοιραστούμε. 

>Διάβασε ακόμη: Μπάμπη Καϊδαλίδη, γιατί έχει τόσο πολύ κόσμο στα μπαρ αυτές τις μέρες;

Η ελληνική bartending σκηνή δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από καμία σκηνή παγκοσμίως. Σαν Έλληνες γενικά νομίζω πως παθιαζόμαστε. Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι κάτι το αγαπάμε, το κάνουμε πάρα πολύ καλά. Υπάρχουν αξιόλογα, βραβευμένα μαγαζιά και εξειδικευμένοι επαγγελματίες που πραγματικά διατηρούν το επίπεδο γνώσης του αντικειμένου και κατανάλωσης αντίστοιχα σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Πώς δημιουργείται ένα πολύ επιτυχημένο μπαρ; Ένα μεγάλο κομμάτι της δουλειάς είναι η ανταλλαγή ιδεών και το networking που γίνεται με ταξίδια και guest εμφανίσεις σε αντίστοιχα μπαρ στο εξωτερικό. Δε μιλάμε για μία απλή σταθερή παρουσία σε ένα μαγαζί, είναι πάρα πολλοί οι κρίκοι που πρέπει να συνδεθούν για να ενταχθεί ένα μπαρ στους καλύτερους του είδους. Χρειάζεται πολλή δουλειά από τους ανθρώπους του, επικοινωνία και εξέλιξη. 

Γενικά, η αγορά είναι τεράστια και στην Ελλάδα πιστεύω ότι έχουμε κινηθεί πολύ σωστά ως προς το κομμάτι της προώθησης και προβολής της αγαύης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Barro Negro που είναι το νο 52 στη λίστα των καλύτερων μπαρ στον κόσμο, όχι τυχαία προφανώς. 

Στην Tomas Estes’ Agave Embassy έχουμε πάρα πολλά προϊόντα, πάνω από 23 brands που φιλοξενούνται για όποιον θέλει να τα γνωρίσει καλύτερα. Είναι ένας χώρος γεμάτος από επαγγελματίες και ειδήμονες που γνωρίζουν όσο κανείς άλλος την τεκίλα και τις ιδιαιτερότητές της, γίνονται γευστικές δοκιμές... Ό,τι και να σου πω είναι λίγο, καλύτερα να έρθεις να μας επισκεφθείς. 

Προσωπικά πίνω την τεκίλα neat, απλά ως έχει. Είναι καθαρά υποκειμενικό το πώς την απολαμβάνει κάποιος, γουλιά γουλιά, σε cocktail ή σφηνάκι... Ένα σωρό τρόποι υπάρχουν, όλοι σωστοί. Η απόλαυση άλλωστε, είναι πάντα καλή. 

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.