Όλοι λατρεύουν να μισούν τον Diego Costa

Ο πιο μισητός ποδοσφαιριστής του κόσμου. Αυτός είναι ένας χαρακτηρισμός που έχει αποδοθεί πολλάκις στον Diego Costa, που γεννήθηκε μία ημέρα σαν σήμερα (πιο συγκεκριμένα στις 7 Οκτωβρίου του 1988). Ενδεικτικά, το είχε κάνει η L' Equipe το 2015 και το έγκριτο Goal.com έναν χρόνο μετά. Δεν είναι οι μόνοι. Ο γεννημένος στο Lagarto της Βραζιλίας αλλά διεθνής με την εθνική Ισπανίας επιθετικός τυγχάνει να είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση που από πολλούς χαρακτηρίζεται προκλητικός, από άλλους εριστικός και από μπόλικους κάποιος που δεν θα έπρεπε να παίζει καν ποδόσφαιρο λόγω συμπεριφοράς. Όλα τα παραπάνω δεν αναιρούν ότι πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους strikers των ευρωπαϊκών γηπέδων την τελευταία δεκαετία. 

Η βιογραφία

Η καριέρα του Diego Costa ξεκινά ουσιαστικά το 2015, όταν εγκατέλειψε την επαρχία Sergipe για να μετακομίσει στο Σάο Πάουλο, όπου ξεκίνησε να δουλεύει στο κατάστημα του θείου του Jarminho. Ο τελευταίος, έχοντας δει τον ανιψιό του να παίζει ποδόσφαιρο στο δρόμο, τον παρακίνησε να δοκιμαστεί στην άσημη ομάδα Barcelona Esportivo Capela - ένα club από τις κακόφημες νότιες συνοικίες της πόλης όπου κυριαρχούσαν οι συμμορίες και οι έμποροι ναρκωτικών. Έγινε σχεδόν αμέσως επαγγελματίας λόγω των ικανοτήτων του, με μισθό περίπου €100/μήνα.

Εκτός από το ταλέντο του, έγιναν γρήγορα γνωστές και οι άλλες πτυχές του. Μόλις στον δεύτερο μήνα του στην ομάδα τιμωρήθηκε για σφαλιάρα σε αντίπαλο και εξύβριση διαιτητή. Παρόλα αυτά κατάφερε να συμμετέχει κανονικά στο τουρνουά Taça de São Paulo (για ομάδες με παίκτες κάτω των 20 ετών). Εκεί, τον εντόπισε το έμπειρο μάτι του περιβόητου ατζέντη Jorge Mendes. Στο πρώτο ματς του τουρνουά ο Diego Costa αποβλήθηκε αλλά ο Mendes είχε προλάβει να δει αυτά που ήθελε, με αποτέλεσμα να του βρει συμβόλαιο για την από εδώ όχθη του Ατλαντικού και την πορτογαλική Μπράγκα.

Ικανός striker, ικανότερος στις φασαρίες

Στον κρύο πορτογαλικό βορρά ένιωσε μοναξιά και γενικά δεν ήταν εύκολη η προσαρμογή του. Δόθηκε δανεικός στην Πενιαφέλ, ομάδα δεύτερης κατηγορίας, όπου συνάντησε τον προπονητή Rui Bento, ο οποίος γνώριζε πως έχει στα χέρια του ένα ακατέργαστο διαμάντι. Ένα "τραχύ διαμάντι", όπως συνήθιζε να λέει ο ίδιος. Χρειάστηκαν μόλις 13 παιχνίδια και 5 γκολ για να τον αποκτήσει η Ατλέτικο Μαδρίτης, το 2007. Στα επόμενα 7 χρόνια εξελίχθηκε σταδιακά (μετά από αρκετούς δανεισμούς και ένα ετήσιο διάλειμμα στη Βαγιαδολίδ) σε έναν από τους πιο δολοφονικούς επιθετικούς της Γηραιάς Ηπείρου. Όχι τυχαία, στην ποδοσφαιρική "συμμορία" που έφτιαξε ο Diego Simeone στην ερυθρόλευκη πλευρά της Μαδρίτης. 

Η δύναμη και η ιδιοσυγκρασία του Costa, μαζί με την τεχνική και την αίσθηση του γκολ ταίριαξαν απόλυτα με την Ατλέτικο και τον τρόπο λειτουργίας του παιχνιδιού της, ειδικά από τη στιγμή που ο ποδοσφαιριστής απέκτησε μεγαλύτερη συνέπεια (τη διετία 2012-14). Επειδή όμως πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι, ο Diego Costa δεν σταμάτησε ποτέ να παίζει ξύλο -κυριολεκτικά και μεταφορικά- με τους αντίπαλους αμυντικούς, να τους κάνει αγωνιστικό bullying και να συλλέγει κάρτες.

Στο peak του όμως ήταν ένας top-class παίκτης, κάτι που επιβεβαιώνεται το 2014 με τη μεταγραφή του στην Τσέλσι αλλά και τη γεμάτη -από κάθε άποψη- παρουσία του εκεί. Στο Λονδίνο, συνάντησε έναν άλλον villain του ποδοσφαίρου, τον Jose Mourinho, και μαζί κατέκτησαν την Premier League της σεζόν 2014/15, ενώ ήταν μέλος και της ομάδας του Antonio Conte που κέρδισε και πάλι το πρωτάθλημα, το 2017. Στην Αγγλία ο Diego Costa εξακολούθησε να είναι πάντοτε ο εαυτός του.

Παρότι είχε προβλήματα στο να μάθει τη γλώσσα, έδινε τα πάντα στο γήπεδο. Οι οπαδοί των Μπλε τον λάτρεψαν, όλοι οι υπόλοιποι τον μίσησαν. Οι αντίπαλοι αμυντικοί, ακόμη και στη σκληροτράχηλη Γηραιά Αλβιώνα, τον φοβόντουσαν τόσο για το ταλέντο του όσο και για τις βρώμικες μεθόδους που συχνά επιστράτευε. Οι αριθμοί λένε την αλήθεια άλλωστε: Έπαιξε σε 89 παιχνίδια πρωταθλήματος και έβαλε 52 τέρματα. Έχασε όμως και περισσότερα από 10 ματς για λόγους που σχετίζονται με τιμωρίες. Τη σεζόν 2016/17 ήταν ο παίκτης με τα περισσότερα κερδισμένα φάουλ σε όλη την Premier League, ενδεικτικό του ότι δεν κρυβόταν ποτέ στη μάχη. Ίσως γιατί ο ίδιος ήταν αυτός που την ξεκινούσε.

Ο τελευταίος του είδους του

Ο Diego Costa έχει επιστρέψει στην Ατλέτικο Μαδρίτης την τελευταία τριετία και συνεχίζει. Μάλιστα έχει πια στο πλευρό του στην επιθετική γραμμή της ομάδας τον παρομοίου κοσμοθεωρίας (αλλά πολύ πιο ικανό ποδοσφαιρικά) Luis Suarez.

Αν μπορούσαμε να τον κατατάξουμε σε μία κατηγορία ή να του αποδώσουμε έναν συγκεκριμένο χαρακτηρισμό, θα λέγαμε πως πρόκειται για τον τελευταίο ποδοσφαιριστή του breed του: Ένας θηριώδης επιθετικός παλιάς κοπής που τρομοκρατεί τους αμυντικούς και κάνει τα πάντα για να κερδίσει η ομάδα του, ανεξαρτήτως του αν περνά κάποιες κόκκινες γραμμές. Εκείνος ο παίκτης που μπορεί να είναι καθοριστικός χωρίς να είναι ο κορυφαίος του γηπέδου. Και σίγουρα ένας από αυτούς που αφήνουν το στίγμα τους, ίσως και πάνω στα κορμιά των αντιπάλων.

---

Φωτογραφίες ©Getty Images

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr