Ήταν 27 Σεπτεμβρίου του σωτήριου έτους 1976, όταν στη Ρώμη της Ιταλίας έβλεπε για πρώτη φορά το φως ο Francesco Totti. Ακριβώς 46 χρόνια μετά, ο πρώην Ιταλός ποδοσφαιριστής παραμένει ένα πραγματικό σύμβολο για την Αιώνια Πόλη, την ομάδα της Ρόμα αλλά και το ίδιο το calcio.
Το προφίλ
Ο Francesco Totti, γιος του Lorenzo και της Fiorella, μεγάλωσε στη γειτονιά Porta Metronia, στη σκιά του Κολοσαίου. Από μικρός ήξερε τι ήθελε να κάνει στη ζωή του, έχοντας ως είδωλο τον Giuseppe Giannini, αρχηγό της Ρόμα πίσω στα 80s. Εντάχθηκε από τα 8 του σε μικρές ομάδες της Ρώμης όπως η SMIT Trastevere και η Lodigiani αλλά το ταλέντο του ήταν τέτοιο που σύντομα οι scouters τον εντόπισαν.
Η μητέρα του ήταν εκείνη που αρνήθηκε την προσφορά της Μίλαν, καθώς δεν ήθελε να δει τον γιο της να φεύγει από την πόλη του. Σε σημείο, που ο νεαρός Totti προοριζόταν για τις ακαδημίες της Λάτσιο - για φαντάσου. Τότε, επενέβη ο προπονητής των τμημάτων υποδομής της Ρόμα, Gildo Giannini, πείθοντας την οικογένεια πως εκεί βρίσκεται το μέλλον του μικρού. Το 1989 ο Francesco Totti πέρασε για πρώτη φορά τις πύλες του Ολίμπικο και στην πραγματικότητα δεν έφυγε ποτέ.
> Διάβασε ακόμη: Τι περιμένουμε από τον Jose Mourinho στη Ρόμα
Έκανε το ντεμπούτο του το 1993 σε ένα παιχνίδι εναντίον της Μπρέσια, σε ηλικία μόλις 16 ετών. Ένας ιδιοσυγκρασιακός έφηβος, μαθητής ακόμη, που έπαιρνε αδιάλειπτη χαρά με το να παίζει ποδόσφαιρο, παντρεύοντας το ταλέντο με το συναίσθημα, την ίδια στιγμή που κάνει πραγματικότητα το μεγαλύτερό του όνειρο.
Στις 28 Μαΐου του 2017 πραγματοποίησε την τελευταία του εμφάνιση, μπαίνοντας ως αλλαγή του Mohamed Salah σε ένα ματς εναντίον της Τζένοα.
Μέχρι σήμερα παραμένει ο ρέκορντμαν γκολ και συμμετοχών στην ιστορία των Τζιαλορόσι, με 307 γκολ σε 785 ματς, σε όλες τις διοργανώσεις. Με τη Ρόμα κατάφερε να κερδίσει το τελευταίο πρωτάθλημα της ομάδας, το 2001, καθώς και δύο Κύπελλα Ιταλίας.
Ασφαλώς, έκανε σπουδαία καριέρα με την εθνική Ιταλίας, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Μουντιάλ, το 2006, γράφοντας συνολικά 58 συμμετοχές και 9 γκολ.
Ο τελευταίος του είδους
Το αγαπημένο τέκνο της Ρώμης τυγχάνει να είναι και ο έσχατος ποδοσφαιριστής αυτού που στο χωριό λέμε dying breed στην εποχή του σύγχρονου ποδοσφαίρου: Ο Totti αποτελεί το πιο πρόσφατο παράδειγμα του One Club footballer. Παράλληλα, είναι και ένας από τους ελάχιστους συνδετικούς κρίκους που είχαν μείνει στα late 10s από τη χρυσή εποχή του Campionato.
Το τι ποδοσφαιριστής ήταν, είναι μάλλον περιττό να το αναλύσουμε. Θα αρκεστούμε στο "ένας world-class επιθετικός". Η Ρεάλ Μαδρίτης τον προσέγγισε αρκετές φορές, όπως και οι μεγαλύτεροι σύλλογοι από το Νησί. Δεν έφυγε ποτέ.
Σκέψου μόνο για τι είδους αποφάσεις μιλάμε, σε αντιπαραβολή με το σήμερα. Ένας τέτοιου είδους παίκτης κυνηγά πια ακόμη περισσότερη δόξα, ακόμη περισσότερα λεφτά, ακόμη περισσότερη ανέλιξη στο στάτους του. Κακά τα ψέματα, οι σταρ είναι πλέον εφήμεροι, παροδικοί και brands. Γι' αυτό και κανείς δεν πρόκειται να αγαπηθεί όπως ο Totti από τους Ρωμαίους.
> Διάβασε ακόμη: Nicolò Zaniolo, ο νέος αυτοκράτορας της Ρώμης
Τον Αύγουστο του 2016, είχε γράψει για το The Player's Tribune. Μεταξύ άλλων, ανέφερε: "Πολλοί με ρωτούν γιατί πέρασα ολόκληρη την καριέρα μου στη Ρόμα και όλη μου τη ζωή στη Ρώμη. Η απάντηση είναι απλή: Εδώ είναι οι φίλοι μου, η οικογένειά μου, όλα όσα αγαπώ. Η Ρώμη είναι το μπορντό και το κίτρινο. Είναι ο κόσμος μου. Πάντα".
Αυτό μάλλον εξηγεί τα πάντα.