Πριν μιλήσουμε για το πιο σκληρό άθλημα του πλανήτη, μία ματιά στην ποδοσφαιρική σχέση του με τους Βιόλα: Η Φιορεντίνα, εκτός από την κλασική μωβ εμφάνισή της, συνηθίζει να αγωνίζεται ενίοτε με μπλε, λευκή, κόκκινη ή ακόμη και πράσινη εμφάνιση στους αγώνες της. Αυτό δεν θα έπρεπε να προκαλεί σε κανέναν εντύπωση και όχι για τους λόγους που φαντάζεσαι.
Ουσιαστικά είναι ένας φόρος τιμής προς τις γειτονιές της πόλης και στα χρώματα της κάθε μίας από τις ομάδες-γειτονιές που συμμετέχουν (υπό κανονικές συνθήκες και όχι στην εποχή του κορονοϊού) στον περίφημο ετήσιο αγώνα του Calcio Storico (ή Calcio Fiorentino).
Ο τελευταίος διεξάγεται από τον 16ο αιώνα μέχρι και τις μέρες μας στην Piazza Santa Croce. "4 γειτονιές, 1 μωβ καρδιά".
Ένα παιχνίδι, μία ολόκληρη κουλτούρα
Το ποδόσφαιρο στην πόλη του Λεονάρντο ντα Βίντσι και του Μιχαήλ Αγγέλου, του Δάντη και του Γαλιλαίου, του Μακιαβέλι και του Βερρόκκιο, έχει μακρά ιστορική παράδοση και έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο να έρθει πιο κοντά η Αναγέννηση με την λαϊκότερη ιταλική κουλτούρα.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο τελευταίος μεγάλος ήρωας της πόλης, ο Gabriel Batistuta, δίνει σχεδόν κάθε χρόνο το παρών στην Piazza Santa Croce στον τελικό του Calcio Storico, την προτελευταία εβδομάδα του Ιουνίου.
Πολύ μικρό για να θεωρηθεί πόλεμος, πολύ σκληρό για να είναι παιχνίδι.
Η φράση ανήκει στον βασιλιά της Γαλλίας, Ερρίκο τον Γ', ο οποίος είχε παρακολουθήσει ένα ματς το 1574. Πέντε αιώνες μετά, τα λόγια του αρκούν για να περιγράψουν ακριβώς τη φύση και το ύφος του αθλήματος, που ωστόσο φυλάσσεται και διατηρείται από τους ντόπιους σαν μια σημαντική παράδοση. Το πρώτο καταγεγραμμένο Calcio Storico χρονολογείται το 1530, όταν και η Φλωρεντία βρισκόταν υπό γαλλική κατοχή.
Τι ακριβώς όμως είναι αυτό το Calcio Fiorentino που τόσο πολύ επηρεάζει τα αθλητικά δρώμενα της πόλης ακόμη και σήμερα; Είναι μία πρώιμη μορφή ποδοσφαίρου σε συνδυασμό με ράγκμπι και MMA, ενώ θεωρείται μια αναβίωση του αρχαιο-ρωμαϊκού harpastum.
> Διάβασε ακόμη: Όσα έμαθε η ζωή και το ποδόσφαιρο στον Sir Alex Ferguson
Διεξάγεται από τον 16ο αιώνα στη γνωστότερη πλατεία της Φλωρεντίας, η οποία για αρκετές ημέρες (όσο διαρκούν δηλαδή οι ημιτελικοί και ο τελικός) καλύπτεται με χώμα και διαμορφώνεται σε κάτι ανάμεσα σε γήπεδο ποδοσφαίρου και αρένα.
Η κάθε ομάδα- γειτονιά (Santa Croce / μπλε, Santa Maria Novella/ κόκκινοι, Santo Spirito/ λευκοί και San Giovanni/ πράσινοι) αποτελείται από 27 παίκτες, στους οποίους επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν οποιονδήποτε τρόπο (συμπεριλαμβάνονται από γροθιές και κλωτσιές μέχρι λαβές) προκειμένου να αποσπάσουν τη μπάλα από τους αντιπάλους τους και να σκοράρουν στην άλλη άκρη του γηπέδου.
> Διάβασε ακόμη: Κι αν ο Mario Balotelli ξαναβρήκε τη φόρμα του;
Ο κάθε αγώνας διαρκεί 50 λεπτά και είναι πάρα πολύ συχνό φαινόμενο αρκετοί από τους συμμετέχοντες εγκαταλείπουν με φορείο τον αγωνιστικό χώρο.
Στη Φλωρεντία έχουν αποφασίσει να κρατήσουν τις παραδόσεις. Ακόμη κι αν το κάνουν με, κυριολεκτικά, τον πιο σκληρό τρόπο.
Από: Esquire IT
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.