Την ώρα που ο Ταϊρίς Χαλιμπάρτον σωριάστηκε στο παρκέ 5 λεπτά πριν το τέλος της 1ης περιόδου του Game 7 των τελικών του NBA ανάμεσα σε Oklahoma City Thunder και Indiana Pacers, αμέσως όλοι καταλάβαμε πώς κάτι πολύ κακό έχει συμβεί.
Ο σταρ των Indiana έκοψε τον αχίλλειο τένοντα του δεξιού του ποδιού. Δεν χρειάστηκε κάποια διάγνωση. Όσοι έχουν έστω και μια μικρή επαφή με τον αθλητισμό, κατάλαβαν από το ριπλέι τι είχε συμβεί μόλις. Το βίντεο του τραυματισμού του 25χρονου μπασκετμπολίστα είναι δύσκολο να το παρακολουθήσει κάποιος. Η καθημερινότητα των αθλητών με έναν τέτοιο τραυματισμό αλλάζει τελείως τους επόμενους μήνες για την επιστροφή εκ νέου στο ανώτερο επίπεδο.
NBA: Γιατί αυξάνονται δραματικά οι σοβαροί τραυματισμοί;
Ο σοβαρός τραυματισμός του Χαλιμπάρτον δεν ήταν ο μοναδικός στα φετινά πλέι οφ. Μόνο στην post season η οποία ολοκληρώθηκε πριν λίγα 24ωρα, άλλοι δύο παίκτες έπαθαν την ίδια ζημιά στον αχίλλειο τένοντα. Ο λόγος για τους Τζέισον Τέιτουμ και Ντέμιεν Λίλαρντ. Συμπτωματικά και οι 3 αγωνίζονται με τον αριθμό 0 στις ομάδες τους.
Τα στοιχεία είναι σοκαριστικά. Σε 50 σεζόν του NBA από το 1970 εώς το 2019 υπήρξαν συνολικά 47 ρήξεις αχίλλειου τένοντα. Αυτό σημαίνει πως κατά μέσο όρο είχαμε 0.94 τέτοιους τραυματισμούς ανά έτος. Μόνο το 2024-2025 υπήρξαν 8 σοβαροί τραυματισμοί στον αχίλλειο τένοντα. Γιατί συμβαίνει όμως αυτό;
Πολλοί έχουν κατηγορήσει την αρμόδια αρχή του NBA για τους συχνότερους σοβαρούς τραυματισμούς. Τα παιχνίδια συνεχώς αυξάνονται στον βωμό της τηλεθέασης και είναι πιο απαιτητικά από ποτέ. Ευθύνεται όμως μόνο αυτό; Μιλήσαμε με τον γυμναστή και ειδικό στην αποκατάσταση σοβαρών τραυματισμών Δήμο Μακράκη, ο οποίος απάντησε σε πολλές από τις απορίες μας.
"Το NBA είναι μια ειδική κατηγορία αθλητισμού. Τα παιχνίδια είναι πάρα πολλά, οι προπονήσεις δεν είναι συχνές, όπως και η ενδυνάμωση. Φυσικά οι αθλητές δεν έχουν χρόνο για ξεκούραση αποκατάσταση, διότι προσπαθούν να τα χωρέσουν όλα σε λίγο χρόνο.
Ότι πατέντες και να λανσάρονται ο χρόνος αποκατάστασης είναι συγκεκριμένος για να αναπλαθεί ξανά ο μυϊκός ιστός μετά από την καταπόνησή του. Αν προσπαθούσε ο μέσος άνθρωπος να κάνει τα ίδια πράγματα με έναν αθλητή αυτού του βεληνεκούς θα τραυματιζόταν πολλαπλά.
Αν δούμε το παιχνίδι των παικτών του NBA το 1950 θα παρατηρήσουμε πόσο διαφορετικά αλλά σωστά έκαναν τις κινήσεις τους. Ο Μάικλ Τζόρνταν άλλαξε κατά πολύ το άθλημα σε αυτό το κομμάτι, καθώς πατένταρε κινήσεις, που μπορούσε να κάνει μόνο αυτός λόγω του κορμιού του. Στον προσπάθειά τους να τον μιμηθούν οι παίκτες επιχειρούν απαιτητικές κινήσεις για να ντριμπλάρουν τον αντίπαλό τους στο man to man" μας είπε ο Δήμος Μακράκης και συνέχισε
"Το False Step επιβαρύνει πολύ τον αχίλλειο. Πρόκειται για ένα βήμα που γίνεται προς τα πίσω για να δώσει ώθηση στον αθλητή. Την ίδια ώρα τόσο τα σπριντ όσο και οι πολλές αλλαγές στην κατεύθυνση φθείρουν τον αχίλλειο τένοντα"
Στη φετινή σεζόν είδαμε πολλούς να χρησιμοποιούν τις παραπάνω κινήσεις αλλά δεν τραυματίστηκαν σοβαρά. Μήπως αυτό δηλώνει ότι κάποιοι παίκτες είναι πιο επιρρεπείς από κάποιους άλλους; Ο Δήμος Μακράκης μας απαντά "Δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν πιο επιρρεπείς αθλητές αλλά υπάρχουν διαφορετικά κινητικά πρότυπα. Κάποιος μπορεί να χρησιμοποιεί πολύ περισσότερο το false step σαν κίνηση και εκθέτει τη συγκεκριμένη περιοχή του σώματος σε μεγάλη πίεση".
Πολλοί είναι εκείνοι που ρίχνουν μεγάλο φταίξιμο στο ιατρικό team των Indiana Pacers, καθώς ο Χαλιμπάρτον ταλαιπωρούνταν από μία θλάση στη γάμπα, κάτι που τον έκανε αμφίβολο για τα τελευταία παιχνίδια της σειράς. Ο ίδιος "έσφιξε" τα δόντια και έπαιξε. Θα μπορούσε αυτή η ενόχληση να του προκαλέσει μια τόσο μεγάλη ζημιά στο τέλος; "Ο πιο βασικός παράγοντας για σοβαρό τραυματισμό στον αχίλλειο τένοντα είναι οι τενοντίτιδες στο σημείο και οι θλάσεις στη γάμπα.
Δεν ξέρουμε τι στοιχεία είχe στα χέρια του το ιατρικό team των Indiana Pacers αλλά είναι απορίας άξιο το πώς ο αθλητής πήρε το ΟΚ των γιατρών να αγωνιστεί στη σειρά" είναι με λίγα λόγια η απάντηση των πιο ειδικών από εμάς.
Υπάρχει πρόληψη σε ό,τι έχει να κάνει με αυτούς τους τραυματισμούς; Η απάντηση είναι μάλλον πως όχι. " Ο αχίλλειος είναι ένας από τους πιο παχείς τένοντες και θέλουμε να έχει πλαστικότητα. Όταν διατείνεται πολύ, τότε ξεδιπλώνονται οι ίνες του και γίνεται πολύ ευάλωτος. Αυτό δικαιολογεί και το γεγονός ότι οι ρήξεις αχίλλειου γίνονται με το πόδι πλήρη διάταση. Πρόληψη είναι δύσκολο να υπάρξει. Το πιο σημαντικό είναι το τι κινητικά πρότυπα χρησιμοποιεί ο αθλητής. Επίσης πάντα αυτοί οι παίκτες πιέζουν έστω και 5% παραπάνω από το κανονικό τους εαυτούς τους. Γι’ αυτό άλλωστε είναι και πρωταθλητές" μας είπε ο Δήμος Μακράκης.
Η αποκατάσταση και επιστροφή ενός τραυματία στην ενεργό δράση είναι αυτό που καίει και τους ίδιους αλλά και τις ομάδες. Μεγάλο ερωτηματικό είναι η κατάσταση στην οποία θα γυρίσουν και αν θα είναι σε θέση να ξαναπαίξουν στο ίδιο επίπεδο με πριν. "Ο τραυματισμός στον αχίλλειο είναι πολύ σοβαρός. Δεν μιλάμε για διάστρεμμα ή χιαστό. Τα ποσοστά επιστροφής στο ίδιο επίπεδο είναι μικρότερα. Η αποκατάσταση διαρκεί έναν χρόνο. Στο NBA υπάρχουν όλα τα καλύτερα διαθέσιμα μέσα για αποθεραπεία. Οι παίκτες σε αυτό το επίπεδο κάνουν προπόνηση και αποθεραπεία 6-7 ώρες την ημέρα.
Το πεδίο της αποκατάστασης τραυματισμών είναι πίσω σαν επιστήμη δυστυχώς, ενώ παράλληλα υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις και πολλά εμπειρικά δεδομένα. Τα μέσα με τον καιρό αλλάζουν. Στόχος είναι να επιταχύνουμε τη διαδικασία αλλά παράλληλα πρέπει να σεβόμαστε τη φύση. Ο χρόνος επούλωσης είναι συγκεκριμένος" κατέληξε ο Δήμος Μακράκης.
Το μόνο που μένει να δούμε για το αν ο Κομισσάριος του ΝΒΑ Άνταμ Σίλβερ προτίθεται να αλλάξει πράγματα στο χρονοδιάγραμα του πρωταθλήματος. Σίγουρα οι τελευταίοι πολύ σοβαροί τραυματισμοί είναι κάτι που όλοι σκέφτονται στη λίγκα, καθώς εκτός από την ασφάλεια των αθλητών, μπορεί να καταδικάσουν την επένδυση ενός φρανσάιζ σε δευτερόλεπτα.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.