Fabio Cannavaro, πάνω από όλους

Ο πρώην αρχηγός της Σκουάντρα Ατζούρα -που κλείνει σήμερα τα 49 του χρόνια- θεωρείται ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς όλων των εποχών και πλέον είναι ποοπονητής της Γκουανζού Έβεργκραντ, στο πρωτάθλημα της Κίνας. Ο Fabio Cannavaro θέλει να πετύχει και από τον πάγκο, όσα κατάφερε ως ποδοσφαιριστής ή τουλάχιστον, να προσπαθήσει. Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία της ζωής του. 

Η βιογραφία

Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1973, ο τραπεζικός υπάλληλος Pasquale Cannavaro και η οικιακή βοηθός Gelsomina Costanzo αποκτούσαν το δεύτερο παιδί τους μετά την κόρη τους, Renata (λίγα χρόνια αργότερα θα έρθει στη ζωή και ο επίσης ποδοσφαιριστής Paolo). Ο Fabio από πολύ μικρή ηλικία θα ξεκινήσει να παίζει ποδόσφαιρο στους δρόμους της γειτονιάς του (στο Μπανιόλι, μία παραθαλάσσια συνοικία στα δυτικά προάστια της Νάπολης), πριν βρεθεί, το 1988, στα τμήματα υποδομής της αγαπημένης του ομάδας.

Ήταν εξαιρετικά τυχερός καθώς συνέπεσε με την περίοδο δόξας της ομάδας και ασφαλώς με τα χρόνια όπου εκεί μεγαλουργούσε ο Diego Maradona αλλά και αρκετοί ακόμη σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως ένα από τα ινδάλματα του Fabio, ο Ciro Ferrara. Ο νεαρός τότε Cannavaro ονειρευόταν ότι μία μέρα θα γίνει ένας μέσος παγκόσμιας κλάσης όπως ο Marco Tardelli (επίσης από τα είδωλά του, ειδικά μετά το Μουντιάλ του 1982).

"Μία από τις πρώτες και πιο έντονες αναμνήσεις που θυμάμαι από το ποδόσφαιρο είναι ο τελικός του Μουντιάλ της Ισπανίας. Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ το γκολ του Marco Tardelli, τον πανηγυρισμό του, το βλέμμα του, τις γροθιές στον αέρα. Ήθελα να γίνω σαν κι αυτόν" έχει δηλώσει ο ίδιος ο Cannavaro. 

Συχνά καθόταν μετά το τέλος της δικής του προπόνησης για να βοηθήσει σε εκείνη της πρώτης ομάδας αλλά κυρίως να δει πώς δουλεύουν κάποιοι από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του Καμπιονάτο. Ο προπονητής της ομάδας νέων τον καθιέρωσε τελικά σαν κεντρικό αμυντικό, κάτι που του άνοιξε τελικά το δρόμο προς την αντρική ομάδα. Σε μία από τις πρώτες του προπονήσεις με αυτή έκανε ένα πολύ δυνατό μαρκάρισμα στον Maradona, με όλους -ποδοσφαιριστές και τεχνικούς- να του τη πέφτουν κανονικά.

Όλοι, εκτός από τον Diego που πήρε το μέρος του νεαρού αμυντικού, αγκαλιάζοντάς τον και χαρίζοντάς του τα παπούτσια μετά το τέλος του οικογενειακού διπλού. Κάπως έτσι, ο Cannavaro άρχισε να αποκτά φήμη, που σε συνδυασμό με τη σκληρή του δουλειά στην προπόνηση τον έφεραν σταδιακά στις αποστολές της Νάπολι, στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Το ντεμπούτο του θα γίνει τελικά στις 7 Μαρτίου του 1993, σε μία ήττα με 4-3 από τη Γιουβέντους στο Τορίνο.

Μαζί με τον Ferrara θα συνθέσουν ένα εξαιρετικό αμυντικό δίδυμο, που όμως δε θα συνεχίσει για πολύ καιρό να παίζει μαζί. Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της post-Maradona Νάπολι θα αναγκάσουν την ομάδα να πουλήσει αρχικά τον Ferrara στη μισητή Γιουβέντους (το 1994) και ένα χρόνο αργότερα τον Fabio Cannavaro στην Πάρμα. Εκεί όπου θα ξεκινήσει ουσιαστικά η τεράστια και άκρως ενδιαφέρουσα καριέρα του. 

Η Πάρμα, η Εθνική, το Μουντιάλ και η Χρυσή Μπάλα

Στην υπέροχη Πάρμα των 90s, ο Cannavaro θα καθιερωθεί αμέσως (29 συμμ. την πρώτη του χρονιά) και μαζί με τους Gianluigi Buffon, Lilian Thuram αλλά και τους Luigi Sartor, Roberto Mussi, Antonio Benarrivo, Luigi Apolloni και Néstor Sensini θα χτίσουν μία εκπληκτική άμυνα. Σε συνδυασμό με το ταλέντο που υπήρχε στην ομάδα από τη μέση και μπροστά θα οδηγήσουν την Πάρμα στην ενδεχομένως καλύτερη περίοδο της ιστορίας της, κατακτώντας μεταξύ άλλων το Κύπελλο Ιταλίας αλλά και το Κύπελλο UEFA τα χρόνια που ακολούθησαν.

Λίγο έλειψε να πάρουν και το Scudetto αλλά το 1996-97 τερμάτισαν μόλις 2 βαθμούς πίσω από τη Γιουβέντους, στο κατά γενική ομολογία πιο ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα των 90s. Στην πόλη της βόρειας Ιταλίας και την Εμίλια-Ρομάνα, ο Cannavaro έμεινε 8 χρόνια και εκεί καθιερώθηκε ως ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς όχι μόνο της Serie A αλλά και των ευρωπαϊκών γηπέδων γενικότερα.

Τα όσα έκανε δεν περνούσαν ασφαλώς απαρατήρητα από τους μεγάλους του ιταλικού ποδοσφαίρου και έτσι το καλοκαίρι του 2002, ο Massimo Moratti θα πληρώσει €23.000.000 στην Πάρμα (η οποία είχε ξεκινήσει ήδη να έχει σοβαρά οικονομικά προβλήματα) και θα ντύσει τον Cannavaro στα νερατζούρι χρώματα της Ίντερ.

Στο Μιλάνο θα μείνει δύο σεζόν, έχοντας πολλούς τραυματισμούς και γενικότερα δεν θα κολλήσει ποτέ με την ομάδα. Κάπως έτσι, θα έρθει η μεταγραφή του στη Γιουβέντους (φυσικά με υπόγειες μεθοδεύσεις του Luciano Moggi), όπου θα συναντήσει και πάλι τους Thuram και Buffon.

Στο Τορίνο θα κερδίσει 2 πρωταθλήματα που τόσο του έλειπαν ενώ τόσο το 2005 όσο και το 2006 θα κερδίσει το βραβείο του Αμυντικού της Χρονιάς. Μετά όμως θα ξεσπάσει το περιβόητο Calciopoli, οι τίτλοι θα αφαιρεθούν και η ομάδα θα υποβιβαστεί.

Όλα αυτά τα χρόνια, ο Fabio Cannavaro θα περάσει από όλα τα κλιμάκια της εθνικής Ιταλίας. Με την U-21 θα κατακτήσει δύο Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (το 1994 και το 1996) και από εκεί είναι που θα ξεκινήσει η συνεργασία του στο κέντρο της άμυνας της Σκουάντρα Ατζούρα με τον άλλο μεγάλο αμυντικό της γενιάς του, τον Alessandro Nesta, ενώ θα πάρει μέρος και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα.

Το ντεμπούτο του στην Εθνική Ανδρών θα γίνει στις 22 Ιανουαρίου 1997, σε ένα φιλικό με αντίπαλο την Βόρεια Ιρλανδία και λίγους μήνες μετά θα καταπιεί τον Alan Shearer σε ένα ματς για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γαλλίας. Ο δρόμος προς την καθιέρωση και σε διεθνές επίπεδο είχε πλέον ανοίξει. Μάλιστα, στις 12 Αυγούστου του 2009, θα ξεπεράσει τον Paolo Maldini και θα γίνει ο ρέκορντμαν συμμετοχών με την εθνική ομάδα (ρεκόρ που θα σπάσει αργότερο o Buffon).

Σημαντικότερη όμως στιγμή, ήταν η κατάκτηση του Μουντιάλ του 2006, όταν υπό τις οδηγίες του Marcello Lippi, η Ιταλία θα κερδίσει στα πέναλτι τη Γαλλία, στο τελευταίο ματς του Zinedine Zidane και ασφαλώς στο παιχνίδι που σημαδεύτηκε από την κουτουλιά στον Marco Materazzi. Τα όσα έκανε ο Cannavaro στα γήπεδα της Γερμανίας, ειδικά από τη στιγμή που τραυματίστηκε ο Nesta, χάνοντας όλα τα νοκ άουτ παιχνίδια, του χάρισαν και τη Χρυσή Μπάλα του 2006.

Έγινε έτσι ο μόλις τρίτος αμυντικός στην ιστορία του θεσμού που βραβεύεται με αυτήν μετά τους Franz Beckenbauer (1974, 1975, 1976) και Matthias Sammer (1996). Το γεγονός ότι στην τελετή απονομής, η παράδοση του βραβείου έγινε από την Monica Bellucci, προσθέτει έξτρα πόντους στο μύθο του. 

Trivia

• Είναι παντρεμένος με την Ναπολιτάνα Daniela Arenoso, την οποία γνώρισε στα 15 του. Έχουν τρία παιδιά (Christian, Martina, Andrea) που όλα έχουν γεννηθεί στη Νάπολη. Μάλιστα ο Christian κάνει τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα ως επαγγελματίας στη Μπενεβέντο. 
• Η παρουσία του στο Μουντιάλ του 2006 του χάρισε το παρατσούκλι Τείχος του Βερολίνου.
• Μαζί με τον Ciro Ferrara έχουν δημιουργήσει το ίδρυμα Fondazione Cannavaro Ferrara, που βοηθά σε έρευνες που αφορούν τον καρκίνο και έχει έντονη φιλανθρωπική δράση. 
• Έχει δηλώσει ότι αν δεν ήταν ποδοσφαιριστής, θα έψηνε πίτσες. Λατρεύει άλλωστε την κουζίνα της γενέτειράς του.

Διπλοθεσίτης στην Κίνα

Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Fabio Cannavaro θα βρεθεί στη Ρεάλ Μαδρίτης, όπου μάλιστα θα πα΄ρει και τη φανέλα με το νο.5 που μέχρι τότε άνηκε στον Zindedine Zidane. Τα πρώτα σημάδια της πτώσης του όμως είναι εμφανή, ειδικά κατά τη σεζόν 2008-09, όταν αντίπαλοι όπως ο Lionel Messi και ο Fernando Torres, θα του κάνουν πραγματικά δύσκολη τη ζωή. Μετά το τέλος του συμβολαίου του, θα γυρίσει στη Γιουβέντους για μία σεζόν - τη μάλλον χειρότερη της σύγχρονης ιστορίας της Μεγάλης Κυρίας στη Serie A, με την ομάδα να τερματίζει 7η.

Ο Cannavaro μένει ελεύθερος στο τέλος της χρονιάς και θέλει σαν τρελός να επιστρέψει στη Νάπολι για να κλείσει την καριέρα του. Οι Ναπολιτάνοι όμως δεν θα του καταθέσουν ποτέ πρόταση και αυτός θα καταλήξει στην Αλ Αχλί και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Θα τερματίσει την καριέρα του το 2011 μετά από παρότρυνση των γιατρών.

Εκεί όμως θα ξεκινήσει και η προπονητική του καριέρα, που μέχρι στιγμής περιλαμβάνει και τις Αλ Νασρ (ΗΑΕ), Τιανγίν Κουανγιάν (Κίνα) και Γκουανζού Έβεργκραντ. Στην τελευταία παραμένει μέχρι και σήμερα (από τον Νοέμβριο του 2017). Η δουλειά του έχει εκτιμηθεί δεόντως από τους Κινέζους, γι' αυτό και στις 15 Μαρτίου 2019 τον έχρισαν και ομοσπονδιακό τους προπονητή, περιμένοντας η νοοτροπία νικητή που ανέκαθεν είχε να περάσει και στους γηγενείς ποδοσφαιριστές και σε συνδυασμό με την εμπειρία, τις παραστάσεις και τις γνώσεις του, να τους οδηγήσουν κάποια στιγμή στα τελικά ενός Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Μετά από 1,5 μήνα, παραιτήθηκε για να επικεντρωθεί στις υποχρεώσεις της ομάδας του, όπου και συνεχίζει μέχρι σήμερα.  

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr