Το NCAA και ειδικά η τελική του φάση δεν παύουν ποτέ να αποτελούν ένα από τα πιο συναρπαστικά γεγονότα για τους Αμερικανούς φίλους των σπορ και της πορτοκαλί μπάλας γενικότερα - ακόμη και υπό τις πολύ ιδιαίτερες συνθήκες που διεξάγεται σχεδόν κάθε αθλητικό event τον τελευταίο χρόνο, λόγο κορονοϊού. Το κολεγιακό μπάσκετ είναι πάντοτε ένας από εκείνους τους λόγους που το συγκεκριμένο άθλημα αποκτά συνεχώς φίλους, τουλάχιστον στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, αποτελεί ένα από τα events με τον περισσότερο τζίρο για τις στοιχηματικές εταιρείες σε κάθε γωνιά του πλανήτη και το hype του είναι μεγαλύτερο ακόμη και από εκείνο του Super Bowl.
Η March Madness ξεκινά απόψε, 20 Μαρτίου, με τις 68 ομάδες που κατάφεραν να κερδίσουν μία θέση στο τελικό τουρνούα (από τις συνολικά 350 που ξεκίνησαν τη σεζόν στην Division I του NCAA) να ρίχνονται στη μάχη. Όλοι ασφαλώς θα προσπαθήσουν να πετάξουν εκτός το Duke των Mike Krzyzewski (που βρίσκεται στον πάγκο των Blue Devils για 39η συνεχή χρονιά), R.J. Barrett, Tre Jones, Cam Reddish και ασφαλώς του Zion Williamson αλλά και τα άλλα δύο φαβορί για τον φετινό τίτλο: Τους Virginia Cavaliers του coach Tony Bennett και των Ty Jerome (1,96 μ., γκαρντ) και De'Andre Hunter (2,01 μ., φόργουορντ) και τους Gonzaga Bulldogs του coach Mark Few και των Brandon Clarke (2.03 μ., φόργουορντ, ίσως ο καλύτερος αμυντικός σε όλο το NCAA αυτή τη στιγμή) και Rui Hachimura (2.03 μ., φόργουορντ).
Οι περσινοί πρωταθλητές Villanova Wildcats εμφανίζονται με αρκετά νεανική ομάδα (βλέπεις οι Mikal Bridges, Donte DiVincenzo, Jalen Brunson βρίσκονται ήδη στο ΝΒΑ) αλλά αν βρεθούν στην Elite 8, δύσκολα θα τους ξεγράψει κάποιος.
Παρακάτω ακολουθούν οι καλύτεροι λόγοι αφενός για να κατανοήσεις και αφετέρου για να απολαύσεις το τελικό τουρνουά, που κορυφώνεται με το Final Four στη Μινεσότα, στις 6 και 8 Απριλίου.
Για τον Zion Williamson
Ο βασικότερος λόγος, τουλάχιστον για φέτος, δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από το πιο καυτό project του παγκόσμιου μπάσκετ αυτή τη στιγμή. Ο Zion Williamson, που γράφει μέχρι στιγμής 22,1 π., 8,9 ρ., 2,2 κλ., 2,1 ασ. και 1,8 κ. ανά παιχνίδι, καλείται να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω στη μεγαλύτερη μέχρι στιγμής πρόκληση της πορείας του.
Για τα outsiders
Ένας από τους σπουδαιότερους λόγους για τους οποίους φημίζεται η March Madness. Το τουρνουά ξεκινά με 68 ομάδες και σχεδόν οι μισές μονομαχίες φαντάζουν ως αυτό που τα δημοσιογραφικά κλισέ αναφέρουν ως "αναμετρήσεις μεταξύ Δαυίδ εναντίον Γολιάθ". Κάθε χρόνο θα βρεθεί ένα μικρό κολέγιο που θα κάνει την έκπληξη και θα φτάσει αρκετά μακριά -αν όχι στο FF- δημιουργώντας όμορφες ιστορίες ή ακόμη και σενάρια για ταινίες. Πέρυσι η ευχάριστη έκπληξη ήταν το Chicago Loyola με την υπέροχη fan τους Sister Jean που έφτασε μέχρι την τετράδα, φέτος ποιος (ίσως οι Wofford Terriers ή οι Old Dominion Monarchs);
Για τα buzzer beaters
Δεν υπάρχει τίποτα πιο απόλυτα θριαμβευτικό στον κόσμο των σπορ από μια καθοριστική κίνηση που χαρίζει τη νίκη, την τελευταία στιγμή. Και ευτυχώς η March Madness περιλαμβάνει -διαχρονικά και στατιστικά- αρκετά τέτοια. Αποτελούν έναν από τους πιο εθιστικούς παράγοντες για το NCAA.
Για τους μελλοντικούς σταρ του ΝΒΑ
Ας μην γελιόμαστε. Όσοι ασχολούνται με το μπάσκετ από οποιοδήποτε πόστο γουστάρουν στις μεταξύ τους συζητήσεις να παρέχουν μια πληροφορία για εκείνον τον παίκτη που πρώτοι αυτοί διέκριναν πως "θυμήσου με, αυτός θα κάνει τεράστια καριέρα στο ΝΒΑ". Έτσι και εδώ, παρελαύνουν οι περισσότεροι από τους αθλητές που θα πρωταγωνιστήσουν στο επόμενο draft. Φυσικά και δεν αποτελώ εξαίρεση, οπότε σου δίνω μερικά ονοματάκια: R.J. Barrett (Duke), Grant Williams (Tennessee), Ja Morant (Murray State), Ethan Happ (Wisconsin), Markus Howard (Marquette), Rui Hachimura (Gonzaga), De'Andre Hunter (Virginia), P.J. Washington (Kentucky).
Για την ατμόσφαιρα στις εξέδρες
Ποτέ, κανένα ματς του ΝΒΑ δεν πρόκειται να έχει την ένταση, τη ζωντάνια και το πάθος στην εξέδρα σε σχέση με όλα όσα γίνονται στα παιχνίδια της March Madness. Άλλοι το βλέπουν σαν μια ένδειξη πίστης και υποστήριξης στο κολέγιό τους, άλλοι σαν χαβαλέ και άλλοι σαν τα 15 λεπτά δημοσιότητας που τους αναλογούν. Όπως και να έχει το αποτέλεσμα είναι πολύχρωμο και θορυβώδες, plus ότι τα τελευταία χρόνια προσφέρεται άφθονο υλικό για memes. Όπως ακριβώς οφείλει να είναι ένα γήπεδο δηλαδή.
Για τους προπονητές
Dean Smith, Mike Krzyzewski, Bobby Knight, John Wooden ή ακόμη και Rick Pitino είναι κάποια ονόματα που κάτι λένε στους φίλους του σπορ. Όχι άδικα αφού ουσιαστικά έγραψαν την ιστορία του κολεγιακού (και όχι μόνο) μπάσκετ, με πολλά από τα plays που δημιούργησαν να υπάρχουν στο πινακάκι της πλειοψηφίας των προπονητών παγκοσμίως μέχρι σήμερα. Εκτός από αυτούς όμως, υπήρχαν και πολλοί άλλοι που μπορεί να μην είχαν τις ίδιες προπονητικές ικανότητες, έδωσαν όμως μερικές από τις πιο συγκινητικές ομιλίες προς τους παίκτες τους και γι' αυτό κέρδισαν το δικό τους κομμάτι στην αθλητική ιστορία.
Για τα ονόματα των παικτών
Πέρα από την αξία αρκετών μελλοντικών σταρ, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι παράγοντες -όχι απαραίτητα αγωνιστικοί- για να θυμάσαι μερικούς από αυτούς. Ιστορικά, μερικοί από τους πιο αγαπητούς είναι οι Chief Kickingstallionsims (Alabama State, 2007-2009), God Shammgod (Providence, 2012–2015), Majestic Mapp (Virginia, 1999-2003), Yempabou Kevin "Bubu" Palo (Iowa State, 2014-2015 - φωτό πάνω, πρώην παίκτης του Προμηθέα Πατρών), God'sGift Achiuwaof (St. John’s, 2012-2014) και Bak Bak (University of California, 2009-2012).
Γιατί δεν χρειάζεται να γνωρίζεις απολύτως τίποτα
Ο κυριότερος λόγος για να δεις την τελική φάση του κολεγιακού πρωταθλήματος μπάσκετ. Δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζεις τις ομάδες ή τους παίκτες. Αυτά είναι πράγματα που μαθαίνεις στην πορεία και αναλόγως δένεσαι μαζί τους ή όχι. Η March Madness είναι ένα συγκλονιστικό τουρνουά 3 εβδομάδων, ένα θαυμάσιο αυτοτελές mini-drama και αυτό το καθιστά σπουδαίο.