Ένα γυναικείο σώμα πάνω σε ένα κρεβάτι νεκροτομείου˙ ένας λεκές από αίμα στη μοκέτα ενός φτηνού ξενοδοχείου, ό,τι απέμεινε από τη δολοφονία μιας κοπέλας˙ η αναπαράσταση ενός βιασμού στο περιθώριο μιας φιλικής συγκέντρωσης˙ μία νεκρή γυναίκα από το χέρι του συζύγου της˙ μία παράθεση αναφορών σε επιθέσεις εις βάρος γυναικών σαν από αστυνομικό δελτίο. Είναι όλες σκηνές από παραστάσεις που παίζονται ή παίχτηκαν αυτή τη σεζόν στην Αθήνα, έργα για το θέατρο που γράφτηκαν περισσότερα από είκοσι ή εκατό χρόνια πριν αλλά και σημερινά, ανδρών και γυναικών συγγραφέων, καθώς και συνθέσεις κειμένων και άλλων αναφορών σε devised παραστασιακή μορφή. 

Παραστάσεις που προβληματίστηκαν-αν και με διαφορετικούς σκηνικούς τρόπους- πάνω στις ίδιες παθογένειες: την τοξική αρρενωπότητα, τη φαλλοκρατική αντίληψη του κόσμου, την αντικειμενοποίηση του γυναικείου σώματος, την έμφυλη βία, το φαινόμενο των γυναικοκτονιών. Μέρος του ελληνικού θεάτρου δείχνει να θέλει να μεταβολίσει και να επεξεργαστεί την έξω πραγματικότητα, που είναι αμείλικτη. Στην Ελλάδα, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα, η βία κατά των γυναικών, που κάποιες φορές φτάνει μέχρι την αφαίρεση ζωής -πολύ συχνά από τους ίδιους τους συντρόφους τους-, δεν αποτελεί φαινόμενο σε έκλειψη.

Τα παραδείγματα

Στα "Αξύριστα πηγούνια" του Γιάννη Τσίρου, που ανέβηκε για δεύτερη σεζόν σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη, η δράση διαδραματίζεται σε ένα νεκροτομείο, με φόντο το νεκρό κορμί μίας στρίπερ. Πρόκειται για ένα έργο "μεταξύ ανδρών", που εκθέτει τη νοσηρότητα της ανδρικής θεώρησης του κόσμου εις βάρος του γυναικείου φύλου, ειδικά στις πιο ανυπεράσπιστες περιπτώσεις: η ηρωίδα είναι ξένη, και, επιπροσθέτως, ασκεί ένα επάγγελμα που ενισχύει την ανδρική πεποίθηση πως μπορούν να ασκούν εξουσία πάνω της. Η επιλογή του σκηνοθέτη να προσθέσει στην παράσταση δίπλα στους ήρωες (Γιώργος Πυρπασόπουλος, Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος) την ίδια τη γυναίκα (το ρόλο ερμήνευσε η Μαρία Νεφέλη Δούκα) ενίσχυσε την ιδέα της καταχρηστικής ανδρικής ασέλγειας και την αντικειμενοποίηση του γυναικείου φύλου.

Η συνέχεια στο Athinorama.gr