Είναι το F1 η πιο πολυσυζητημένη ταινία του καλοκαιριού; Είναι, αν και η ερώτηση είναι καθαρά ρητορική. Και Brad Pitt και Formula 1 και Joseph Kosinski (ο σκηνοθέτης του σαρωτικού από άποψη εισπράξεων Top Gun: Maverick) δημιουργούν άχαστο συνδυασμό και κυρίως προεξοφλούν το γεγονός ότι πολύς κόσμος θα σπεύσει ακόμα και από περιέργεια για να δουν το αποτέλεσμα στη μεγάλη οθόνη.
Μία ανάσα πριν από την πρεμιέρα της ταινίας που έχει σχολιαστεί ήδη με κάθε πιθανό τρόπο, εμείς βρήκαμε ό,τι είπαν για αυτήν, οι συντελεστές της. Όσα θα διαβάσεις παρακάτω, είναι σα να σε βάζουν backstage, σα να μπορείς να κοιτάξεις μέσα από μία αόρατη κλειδαρότρυπα σε ένα σετ που στήθηκε κανονικότατα και με το νόμο στην πίστα του Σίλβερστόουν.
Όσα δήλωσαν οι Pitt, Kosinski, Bruckheimer, Condon, Gardnerκαι Bampton
"Το να γυρίζεις μια ταινία είναι πρόκληση ακόμα κι όταν βρίσκεσαι σε ελεγχόμενο περιβάλλον. Το να το κάνεις όμως κατά τη διάρκεια ενός ζωντανού event είναι κάτι εντελώς διαφορετικό", λέει ο Kosinski. "Δεν υπήρχε περίπτωση να μπορέσουμε να κάνουμε αυτή την ταινία χωρίς τη στενή συνεργασία με τη Formula 1, και η πρόσβαση που μας έδωσαν ήταν πέρα από κάθε προσδοκία μου. Πράγματι, η δική μας ομάδα APXGP και το συνεργείο παραγωγής — εκατοντάδες άνθρωποι, πολύ περισσότεροι από τους περίπου 100 που φέρνει ένα πραγματικό αγωνιστικό team σε ένα τυπικό αγωνιστικό τριήμερο — έπρεπε να ενσωματωθούν άψογα στο ελεγχόμενο χάος που είναι ένας αληθινός αγώνας Formula 1."
Για τη Formula 1, το πρόσωπο που θα έκανε αυτή την ενσωμάτωση πραγματικότητα ήταν ο Tim Bampton, ο εκτελεστικός παραγωγός και επικεφαλής του πρότζεκτ F1® The Movie. Με εμπειρία τριών δεκαετιών στο άθλημα, σε διάφορους ρόλους και σε πολλές ομάδες και οργανισμούς, ο Bampton είχε τις κατάλληλες διασυνδέσεις και την εμπιστοσύνη που απαιτούνταν από τον 'κύκλο' του αθλήματος για να ανοίξει πόρτες, λειτουργώντας ως πρεσβευτής της παραγωγής, σύμβουλος, αλλά και ενδιάμεσος.
Οι κινηματογραφιστές εργάστηκαν σκληρά για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ομάδων και ειδικά των οδηγών. "Το να έχουν την ευκαιρία ο Brad, ο Damson, ο Joe και ο Jerry να μιλήσουν με τους οδηγούς για το όραμα που έχουμε και το γεγονός ότι βρίσκονταν εκεί για να αναδείξουν τις ικανότητες, τη δέσμευση, το θάρρος και την τόλμη των οδηγών, ήταν εξαιρετικά σημαντικό", εξηγεί ο Bampton.
Αναπολώντας, ο Bampton επισημαίνει ότι υπήρχαν μόνο δύο αδιαπραγμάτευτοι κανόνες όσον αφορά την παραγωγή: τα γυρίσματα έπρεπε να είναι ασφαλή και να μην επηρεάσουν την ακεραιότητα της αγωνιστικής διαδικασίας παρεμβαίνοντας σε αυτήν. Όλα τα υπόλοιπα ήταν υπό συζήτηση και για να συμβουλευτούν πώς θα γινόταν όλο αυτό εφικτό, ο Bruckheimer έφερε σε επαφή τον Bampton με τον Διοικητή Christopher 'Pops' Papaioanu, ο οποίος υπηρέτησε ως επικεφαλής της Σχολής Μαχητικών Όπλων του Ναυτικού — ευρύτερα γνωστής ως TOPGUN. Ο Διοικητής Παπαϊωάννου, που επέβλεπε το πρόγραμμα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Top Gun: Maverick, είχε μερικές πολύτιμες συμβουλές για το πώς θα ενσωματωνόταν μια τόσο μεγάλης κλίμακας κινηματογραφική παραγωγή σε μια ήδη υπάρχουσα και σύνθετη μονάδα: "Μας εξήγησε τη σημασία του να εκμεταλλευόμαστε τα 'κενά διαστήματα' στο πρόγραμμα, ακόμη κι αν ήταν μόλις δέκα λεπτά".
Σε ένα συνηθισμένο κινηματογραφικό σετ, το συνεργείο μπορεί να έχει ολόκληρη την ημέρα για να στήσει μια λήψη. Και αυτός ήταν μόνο ένας από τους δεκάδες παράγοντες που μπορούσαν να ανατρέψουν τα πάντα. "Έχεις τον καιρό, το χρονοδιάγραμμα, τεχνικά προβλήματα, ή περιστατικά που μπορούν να μετατρέψουν το προγραμματισμένο σου δεκαπεντάλεπτο σε πεντάλεπτο", τονίζει ο Kosinski και συμπληρώνει: "Απαιτούνταν συνεχείς προσαρμογές, αλλά αυτό γέμισε τη διαδικασία του γυρίσματος με μια ενέργεια που πιστεύω ότι θα φαίνεται ξεκάθαρα στην οθόνη".
Αυτό σήμαινε συχνά ότι οι ηθοποιοί είχαν μόνο μία λήψη για να πετύχουν τη σκηνή τους. "Ήταν σαν ζωντανό θέατρο — το ότι έχω τέτοιο υπόβαθρο με βοήθησε πολύ", προσθέτει η Kerry Condon. "Υπήρχε μια πίεση που δεν συναντάς σε άλλες ταινίες. Αλλά μου αρέσει η πίεση. Τη βρίσκω συναρπαστική".
Ο Bruckheimer από την άλλη, αναφέρει ότι, ακόμα και με το στενό χρονικά πρόγραμμα γυρισμάτων, άξιζε τον κόπο: "Όταν βρίσκεσαι στην πίστα, με κόσμο στις εξέδρες, νιώθεις τον ενθουσιασμό όταν περνούν τα αυτοκίνητά μας από μπροστά τους".
"Ήταν τόσο γενναιόδωροι και μας άνοιξαν όλες τις πόρτες. Καταφέραμε να γυρίσουμε μέσα στο σαββατοκύριακο των αγώνων, να κάνουμε γυρίσματα στο βάθρο, κατά τη διάρκεια του εθνικού ύμνου. Είχαμε δικό μας γκαράζ. Κάναμε γυρίσματα ακόμα και πάνω στον pit wall ενώ ο αγώνας βρισκόταν σε εξέλιξη", λέει ο Pitt με ευγνωμοσύνη.
"Ήταν έντονο, σα να κουμαντάρεις ένα αεροπλανοφόρο — αλλά όλοι τραβούσαν κουπί προς την ίδια κατεύθυνση", εξηγεί η Dede Gardner. "Ήταν μια τεράστια προσπάθεια, αλλά όλοι ήθελαν να πραγματοποιηθεί. Οπότε, παρότι από άποψη logistics ήταν εξαιρετικά περίπλοκο, η Formula 1 το έκανε εφικτό".
Στο πρώτο Grand Prix της παραγωγής, η ενσωμάτωση ήταν πλήρης: το pit lane του Σίλβερστοουν φιλοξενούσε το γκαράζ της APXGP, ανάμεσα στη Scuderia Ferrari και τη Mercedes, ενώ το paddock είχε χώρο και για τη δική μας μαζί με αυτά των υπόλοιπων ομάδων. "Λειτουργούσαμε ακριβώς όπως μια κανονική ομάδα Formula 1 κατά τη διάρκεια των αγώνων — κάναμε pit stops, κινούμασταν ανάμεσα στα sessions", διευκρινίζει ο Kosinski.
Στο τέλος, σχεδόν κάθε οδηγός της F1 εμφανίζεται με cameo στην ταινία — Hamilton, Max Verstappen, Charles Leclerc, Carlos Sainz, Lando Norris και Oscar Piastri, Pierre Gasly και Fernando Alonso, Yuki Tsunoda — μαζί με τον CEO της F1 Stefano Domenicali, υπεύθυνοι ομάδων όπως ο Christian Horner (Red Bull) και ο Toto Wolf (Mercedes), προσωπικότητες της F1 όπως οι σχολιαστές David Croft (γνωστός και ως Crofty) και Martin Brundle, αναλυτές όπως ο Will Buxton και πολλοί ακόμη. Αυτές οι εμφανίσεις δεν είναι απλώς μικρές εκπλήξεις για τους φανς, παρά ακόμη ένας τρόπος για τους κινηματογραφιστές να αποδώσουν αυθεντικότητα στην ταινία.
Το πώς ενσωματώθηκε η παραγωγή σε έναν κανονικό αγώνα φαίνεται καλύτερα στο Grand Prix Μεγάλης Βρετανίας του 2023 στο Σίλβερστοουν, όπου δύο μονοθέσια της APXGP στάθηκαν στη γραμμή εκκίνησης για τον γύρο σχηματισμού, πίσω από τα 20 αγωνιστικά της F1. "Νομίζω ότι οι περισσότεροι πίστευαν ότι αυτό δεν θα γινόταν ποτέ", θυμάται ο Bampton. "Αλλά μετά από εξαντλητικό σχεδιασμό, πολλές πρόβες και επιδείξεις και επικοινωνία με τη FIA, όλοι ένιωθαν σίγουροι ότι δεν θα παραβίαζε τη δεύτερη αρχή, αυτήν της μη παρέμβασης στην αγωνιστική διαδικασία ή της διακύβευσης της ακεραιότητας του αθλητικού διαγωνισμού". Κι έτσι, στο τέλος του grid, βρέθηκαν τα δύο μαυρο-χρυσά μονοθέσια της APXGP — χωρίς κανείς θεατής από το σπίτι να μπορεί να υποψιαστεί το παραμικρό.
Ακόμα και για έναν πραγματικά έμπειρο τύπο όπως ο Jerry Bruckheimer, ο οποίος έχει χτίσει την καριέρα του πάνω στην αδρεναλίνη, αυτή ήταν μια κορυφαία στιγμή: "Όταν υπάρχει ένα τεράστιο πλήθος που βλέπει τους ηθοποιούς και τα αυτοκίνητά μας να στέκονται δίπλα στους σπουδαίους οδηγούς και τις ομάδες της F1, είναι συγκλονιστικό. Ήταν πραγματικά κάτι ξεχωριστό".
"Μας είχε επιτραπεί η είσοδος σε ιερό έδαφος. Ήταν πολύ ταπεινωτικό να μπαίνεις σε ένα άθλημα που τυγχάνει τέτοιας εκτίμησης, σχεδόν σαν θρησκεία. Θέλαμε απλώς να σιγουρευτούμε ότι δε θα στεκόμασταν εμπόδιο σε κανέναν — να πούμε την ιστορία μας, ενώ οι άλλοι έκαναν αυτό που έπρεπε [...] Στο τέλος, ενάμιση χρόνο μετά, το νιώθαμε πια σαν την αυλή μας", καταλήγει ο Pitt. "Είχαμε κάνει πολλές κουβέντες, είχαμε γελάσει πολύ, και όλοι ήταν τόσο ευγενικοί και καταδεχτικοί μαζί μας. Παραδόξως αισθανόμασταν μέλη της F1", καταλήγει ο Pitt.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.