Το The Responder ξεκινά με μία σκηνή στην οποία βλέπουμε τον πρωταγωνιστή στο γραφείο του ψυχολόγου. Θα μπορούσε να είναι μία απλή σύμπτωση, ωστόσο, όπως και να έχει, ο συνειρμός είναι σχεδόν αυτόματος: Αμέσως σκεφτήκαμε την αρχή των Sopranos, με τον Tony να κάθεται στην καρέκλα του Dr. Melfi για πρώτη φορά. Πέρα από το συσχετισμό, εδώ έχουμε μία νέα αστυνομική σειρά παραγωγής BBC, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει σημειώσει ένα σωρό μεγάλες επιτυχίες άρρηκτα συνδεδεμένες με αυτό το είδος. Όλοι θυμόμαστε -ή έστω οι περισσότεροι που λατρεύουν τη δράση- το Line of Duty του Jed Mercurio που με την πάροδο των χρόνων εξελίχθηκε σε παγκόσμια επιτυχία.
Παρεμπιπτόντως, από τον ίδιο δημιουργό, είδαμε πριν από αρκετές σεζόν το Bodyguard με το Richard Madden στο ρόλο του σωματοφύλακα μίας υπουργού που έρχεται αντιμέτωπη με τους τζιχαντιστές. Μόλις πριν από λίγους μήνες επίσης, παρακολουθήσαμε και το Vigil με πρωταγωνίστρια τη σπουδαία Suranne Jones (Doctor Foster) ως ειδική ερευνήτρια σε ένα πυρηνικό υποβρύχιο.
>Διάβασε ακόμη: Η τηλεόραση στην εποχή των αντι-ηρώων
Η πλοκή
Από τα πρώτα λεπτά του συνειδητοποιήσαμε ότι το The Responder δεν ακολουθεί την πεπατημένη. Ο συγγραφέας και σεναριογράφος Tony Schumacher -ο οποίος προϋπήρξε αστυνομικός στο Λίβερπουλ- εστιάζει στον αντιήρωα, το συνηθισμένο άνθρωπο του οποίου τα ηθικά όρια στενεύουν ως αποτέλεσμα μίας υπαρξιακής κρίσης.
H πληροφορία αυτή αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρήσιμη για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε την πλοκή της σειράς. Ο Chris Carson, ένας αστυνομικός του Λίβερπουλ εργάζεται στη νυχτερινή βάρδια, πόστο στο οποίο υποβιβάστηκε ενώ ήταν επιθεωρητής. Μέσα στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει -πέρα από το ότι δε βλέπει όσο θα ήθελε τη σύζυγο και την κόρη του- είναι η κατά μέτωπο επίθεση με τον υπόκοσμο.
Και παρόλο που σκοπεύει να εκτονώσει όποια ένταση βιώνει μέσω της ψυχοθεραπείας, η σχέση του με τον άγριο Carl Sweeney (Ian Hart), έναν ντόπιο έμπορο ναρκωτικών που του εμπιστεύεται προσωπικές δουλειές, τον βυθίζει στον όλεθρο. Η νύχτα που αποφασίζει να αντικρούσει τον Sweeney μπορεί να σηματοδοτήσει ένα 'πριν και μετά' στη ζωή τη δική του, αλλά και της οικογένειάς του κατ᾽επέκταση.
Μερικές σκέψεις
Όπως προαναφέραμε, η πρώτη σειρά που μας έρχεται στο μυαλό όταν βλέπουμε το The Responder είναι το Line of Duty . Και παρόλο που φαίνεται ότι περισσότερα πράγματα τα χωρίζουν παρά τα ενώνουν, υπάρχει κάτι που βγάζει πολύ νόημα: Η γνώση του Tony Schumacher για τη δυναμική της βρετανικής αστυνομίας και τις εμπειρίες των πρακτόρων της, είναι παρόμοια με εκείνη του Jed Mercurio. Κάπως έτσι αισθανόμαστε ότι αυτά που αφηγείται το The Responder είναι ρεαλιστικά, ότι η ρουτίνα (και οι ζωές) των αστυνομικών είναι έτσι όπως την παρακολουθούμε στη μικρή οθόνη.
>Διάβασε ακόμη: Όλοι μιλούν για το Mare of Easttown
Εντούτοις, εστιάζοντας στο πορτρέτο του πρωταγωνιστή του, το The Responder ενδεχομένως να πλησιάζει περισσότερο στα Happy Valley και Mare of Easttown. Αυτές οι δύο σειρές, που μάλιστα τότε είχαν συγκριθεί μεταξύ τους από τους κριτικούς, προώθησαν μία πιο chiaroscuro εικόνα των αντιηρώων τους, δείχνοντας με ποιους τρόπους είναι αδύνατο να αφήσεις ένα επάγγελμα που απαιτεί τόσα πολλά από σένα στην πόρτα προτού μπεις στο σπίτι.
Υποψιαζόμαστε ότι ο Chris Carson είναι πολύ πιο ευέλικτος ως χαρακτήρες σε σχέση με τις δύο γυναίκες πρωταγωνίστριες όσον αφορά στα ηθικά του όρια. Παίρνει ορισμένες αποφάσεις υποκινούμενος από την απογοήτευσή του, από τα συναισθήματα που του προκαλεί η δουλειά του και τα οποία δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί, αλλά υπάρχει και κάτι στο παρελθόν του που μέχρι στιγμής δεν έχει αποκαλυφθεί. Ναι, το Netflix στερείται μίας πολύ δυνατής παραγωγής.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.