Τις δεκαετίες που πέρασαν από τότε που ο Borg έκανε πρώτη φορά γνωστή την έννοια της "αντιληπτικής μέτρησης", οι κλίμακες προσπάθειας έχουν πολλαπλασιαστεί σε διάφορα αθλήματα και συγκεντρώσεις. Όλες τους όμως καταλήγουν στην αυτορρυθμιζόμενη προπόνηση στην ανάλογη προσαρμογή.
Στην άρση βαρών, οι ελίτ αθλητές μπορούν να μετρήσουν την ταχύτητα με την οποία σηκώνουν την μπάρα με τεχνολογία που φοριέται ή με συστήματα που βασίζονται σε κάμερες. Η προπόνηση με βάση την ταχύτητα (VBT) μπορεί να σηματοδοτήσει πόση δύναμη έχει κάποιος στη διάθεσή του σε μια δεδομένη ημέρα.
Στον κόσμο της αντοχής, εντωμεταξύ, οι μετρητές καρδιακών παλμών βοηθούν τους δρομείς και τους ποδηλάτες να δουν πόσο σκληρά εργάζονται σε πραγματικό χρόνο. Οι δρομείς τείνουν να έχουν εμμονή με τον ρυθμό, αλλά σε ορισμένες ημέρες ένας χαλαρός ρυθμός μπορεί να αποδειχθεί πιο δύσκολος από το συνηθισμένο. Αυτό θα παρουσιαστεί στα δεδομένα του καρδιακού ρυθμού. Αντί να ιδρώνουν για τον ρυθμό, οι δρομείς μπορούν να "αυτορρυθμιστούν" προς τα κάτω σε έναν ρυθμό που λαμβάνει υπόψιν την πρόσθετη προσπάθεια που προκύπτει από εξωτερικούς συντελεστές.
Πώς να "αυτορρυθμίσεις" λοιπόν την άσκησή σου
Όσο περισσότερα δεδομένα έχεις στη διάθεσή σου, τόσο πιο εύκολο θα είναι να παρακολουθείς πότε θα είσαι έτοιμος να ξεσπάσεις και πότε θα έχεις day off. Αυτό θα σε βοηθήσει να αποφύγεις τις παγίδες της "υπερπροπόνησης", οι οποίες επηρεάζουν αρνητικά τόσο τους ελίτ αθλητές όσο και τους απλούς ανθρώπους. Είναι δηλαδή η προπόνηση που μπορεί να σε "κάψει".
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.