Η αμφιφυλοφιλία αποτελεί θέμα ενδιαφέροντος και συζήτησης στην επιστήμη εδώ και πολύ καιρό. Έτσι, μία πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Science Advances, ήρθε να "ρίξει" νέο φως στο θέμα αυτό, εντοπίζοντας γενετικές παραλλαγές που σχετίζονται με την ανθρώπινη αμφισεξουαλική συμπεριφορά.
Σύμφωνα λοιπόν με τη μελέτη αυτή, η αμφιφυλοφιλία έχει σημαντική γενετική συνιστώσα, η οποία αντιπροσωπεύει το 40% της επιρροής της, ενώ το περιβάλλον συμβάλλει κατά 60%.
Για να καταλήξουν σε αυτά τα συμπεράσματα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από περισσότερα από 450.000 άτομα ευρωπαϊκής καταγωγής που είχαν εγγραφεί στη βρετανική βιοτράπεζα. Κατά την ανάλυση των γενετικών υπογραφών που σχετίζονται με την αμφιφυλοφιλία, διαπίστωσαν ότι αυτές ήταν διαφορετικές από εκείνες που σχετίζονται με την ομοφυλοφιλία. Επιπλέον, διαπίστωσαν ότι οι γενετικοί δείκτες που σχετίζονται με την αμφιφυλοφιλία συνδέονταν με μεγαλύτερη συγγένεια κινδύνου στους άνδρες, η οποία θα μπορούσε να ευνοήσει περισσότερο σεξ χωρίς προφυλάξεις καθώς και μεγαλύτερο αριθμό παιδιών στους ετεροφυλόφιλους άνδρες.
Ο Jianzhi "George" Zhang, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, εξήγησε ότι το εύρημα αυτό συμβάλλει στην απάντηση του μακροχρόνιου εξελικτικού ερωτήματος γιατί η φυσική επιλογή δεν εξάλειψε τη γενετική που διέπει την έλξη του ίδιου φύλου. Ο Zhang σημείωσε ότι "μιλάμε εδώ για τρία χαρακτηριστικά: τον αριθμό των παιδιών, την ανάληψη ρίσκου και την αμφιφυλόφιλη συμπεριφορά, τα οποία μοιράζονται όλα γενετικά στοιχεία".
Επιπλέον, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι γενετικοί δείκτες που σχετίζονται με ομοφυλοφιλικές συμπεριφορές συσχετίστηκαν με λιγότερα παιδιά σε ετεροφυλόφιλους άνδρες γεγονός που υποδηλώνει τη σταδιακή εξαφάνιση αυτών των χαρακτηριστικών. Ωστόσο, τα δεδομένα της UK Biobank αποκάλυψαν επίσης ότι ο αριθμός των ατόμων που αναφέρουν τόσο ομοφυλοφιλική όσο και αμφιφυλόφιλη συμπεριφορά έχει αυξηθεί, πιθανώς λόγω του αυξανόμενου κοινωνικού ανοίγματος.
Αυτή η αποκαλυπτική μελέτη συμβάλλει στην ποικιλομορφία, τον πλούτο και την καλύτερη κατανόηση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Δείχνει ότι η αμφιφυλοφιλία έχει σημαντική γενετική βάση και ότι η επιμονή της σε όλη τη διάρκεια της εξέλιξης μπορεί εν μέρει να εξηγηθεί από το αναπαραγωγικό της πλεονέκτημα σε ορισμένα πλαίσια. Οι συγγραφείς τονίζουν ότι αυτό δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως δικαιολογία για διακρίσεις με βάση τη σεξουαλική συμπεριφορά, αλλά ως πρόοδος στην κατανόηση της πολυπλοκότητας της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.
Η σημασία αυτής της μελέτης έγκειται στην ικανότητά της να αμφισβητήσει τις παραδοσιακές αντιλήψεις για την αμφιφυλοφιλία και τη σεξουαλική ποικιλομορφία. Εντοπίζοντας τη γενετική βάση της αμφιφυλοφιλίας, οι ερευνητές παρείχαν μια νέα προοπτική για την εξέλιξη της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και άνοιξαν νέους δρόμους έρευνας στον τομέα αυτό.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.