Ο γεννημένος στις 6 Ιουλίου του 2000 Zion Williamson θεωρείται το next best thing του αμερικάνικου μπάσκετ, σε μια αγορά που η αλήθεια είναι πως γεννά συνεχώς τέτοια. Ο Williamson, πρώην μαθητής και παίκτης της σχολικής ομάδας του Spartanburg, στην South Carolina, και για μία χρονιά παίκτης του φημισμένου Duke, βρίσκεται πλέον στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ με τη φανέλα των New Orleans Pelicans και όπως όλοι περιμένει το τουρνουά της Φλόριντα, που θα κρίνει τον φετινό πρωταθλητή στη -λόγω των συνθηκών- διαφορετική σεζόν της κορυφαίας λίγκας του πλανήτη.
Τα reports στη αντίπερα όχθη του Ατλαντικού αναφέρουν πως ο Zion δούλεψε πάρα πολύ κατά τη διάρκεια της καραντίνας και είναι στην καλύτερη κατάσταση, σωματικά και πνευματικά, που υπήρξε ποτέ μέχρι τώρα. Κάτι που μεγιστοποιεί το ενδιαφέρον για τη συνέχεια.
Πραγματικά ξεχωριστός
Με ύψος 2.01 μ. και βάρος 129 κ., ο χαρακτηρισμός που θα ταίριαζε στον Williamson περισσότερο από το rookie (πρωτοεμφανιζόμενος στο ΝΒΑ) είναι Autobot ή ακόμη πιο περιγραφικά Transformer-οδοστρωτήρας. Για να θέσουμε την αναλογία όγκου-βάρους του, μπορούμε να τον συγκρίνουμε με τον (ύψους 2.22 μ. και βάρους 132 κιλών) σέντερ των Dallas Mavericks Boban Marjanovic.
Ένα από τα στοιχεία όμως που κάνουν τον Zion να ξεχωρίζει πραγματικά είναι οι φυσικές του ικανότητες, δεδομένης της μάζας του. Το καλοκαίρι του 2018, ο Williamson έσπασε το ρεκόρ άλματος στα εργομετρικά του Duke, κάνοντας επιτόπιο άλμα -σύμφωνα με τον coach Mike Krzyzewski- σε ύψος 1,14 μ., κάτι που αυτομάτως τον τοποθετεί στο top-10 των πιο αλτικών παικτών της ιστορίας του αμερικάνικου μπάσκετ. Το άλμα του, πλαισιώνει το πραγματικά τρομακτικό footwork, που του επιτρέπει να μεταμορφώνεται σε μανιασμένο ανεμοστρόβιλο επιθετικά, ειδικά κοντά στη ρακέτα, αναγκάζοντας πολύ συχνά τους αντίπαλους προπονητές στο κολέγιο να στέλνουν δεύτερο ή και τρίτο παίκτη για να τον περιορίσουν.
Στο ΝΒΑ βέβαια θα χρειαστεί λίγη δουλειά ακόμη για να κερδίσει ένα τέτοιο "παράσημο". "Μοιάζει με ένα mix των Shaquille O'Neal και Charles Barkley σε όρους φυσικής. Έχουμε μπροστά στα μάτια μας έναν τεράστιο τύπο που χειρίζεται με απόλυτο έλεγχο το κορμί του. Ένα τανκ που ξέρει μπάσκετ" έλεγε στην αρχή της σεζόν που διανύουμε ο δημοσιογράφος και expert του ΝΒΑ Antonio Sanchez. Και έχει απόλυτο δίκιο. Όσο υπερβολικό μπορεί να ακουστεί κάτι τέτοιο, ο Zion Williamson είναι μία μεγαλύτερη σε μέγεθος και ίσως πιο γρήγορη εκδοχή του 18χρονου LeBron James, o οποίος σημειωτέον δεν έπαιξε ποτέ σε κολέγιο, με αποτέλεσμα το παιχνίδι του να αργήσει να ωριμάσει σε τακτικό επίπεδο.
Τα 7 συναρπαστικά λεπτά του ντεμπούτου
Στις 22 Ιανουαρίου του 2020, το hype στο Smoothie King Center της Νέας Ορλεάνης ήταν ιδιαίτερα μεγάλο πολύ πριν το τζάμπολ της αναμέτρησης των γηπεδούχων Pelicans με τους San Antonio Spurs. Ο λόγος είχε να κάνει ασφαλώς με το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο του next best thing του αμερικανικού μπάσκετ, Zion Williamson. Για να είμαστε απόλυτα ακριβείς άπαντες περίμεναν αφενός να τον δουν να πατά παρκέ και αφετέρου να γίνουν "μάρτυρες" στο πρώτο εκκωφαντικό του κάρφωμα στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Το τελευταίο δεν ήρθε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Τα πρώτα τρία δωδεκάλεπτα κυλούσαν μάλλον αδιάφορα, μέχρι να έρθει η τέταρτη περίοδος του ματς. Σε αυτήν, μέχρι και οι πιο δύσπιστοι κατάλαβαν για τι είδους αθλητή μιλάμε και πού ακριβώς εκτείνεται το potential του.
Ο coach των Pelicans Alvin Gentry επιστράτευσε ένα small ball σχήμα, με τον Williamson στη θέση του σέντερ, με απώτερο σκοπό να ανοίξει περισσότερο το γήπεδο στην επίθεση αλλά και να προστατεύσει τον παίκτη, τοποθετώντας τον σε μία θέση που θα απαιτεί λιγότερη καταπόνηση στην άμυνα, έχοντας πάντοτε κατά νου την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το πρόσφατα εγχειρισμένο δεξί γόνατο του Zion. Το νο.1 των γηπεδούχων, με λιγότερα από 9 λεπτά για το φινάλε του ματς να απομένουν και την ομάδα του να βρίσκεται πίσω στο σκορ, αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, σημειώνοντας 17 συνεχόμενους πόντους από τους 22 που πέτυχε συνολικά. Το έκανε μάλιστα με τον πιο απροσδόκητο τρόπο: Ευστοχώντας μεταξύ άλλων και στις 4 προσπάθειες τριών πόντων που επιχείρησε. Οι πιο προσεκτικοί -και οι στατιστικολόγοι- παρατήρησαν ότι στα τρία πρώτα quarters ο Williamson δεν αγωνίστηκε περισσότερα από 5 λεπτά, σε κάθε ένα από αυτά.
O Gentry υποστήριξε ότι δεν είχε λάβει κάποια σχετική οδηγία από το ιατρικό team της ομάδας αλλά δεν ήθελε να ρισκάρει να χάσει εκ νέου και επ' αόριστον τον παίκτη. Προτίμησε να προσεγγίσει τον χρόνο του μάλλον συντηρητικά και να "πιέσει" λίγο περισσότερο στην τελευταία, καθοριστική περίοδο. Οι New Orleans Pelicans έχασαν τελικά το παιχνίδι. Αλλά τα 18 λεπτά συμμετοχής του Zion και κυρίως η εικόνα του ήταν αρκετά για να ξεκινήσουν τα "MVP” chants στην εξέδρα.
Ήταν ένα σχεδόν κινηματογραφικό φινάλε για μία αθλητική ιστορία που όλος ο πλανήτης περίμενε με περιέργεια. Το περίφημο Zion dunk δεν ήρθε ποτέ σε αυτό το ματς αλλά η βραδιά της πρεμιέρας του 20χρονου πια Αμερικανού στη μεγάλη σκηνή έδωσε στο κοινό κάτι πολύ σημαντικότερο: 7 από τα πιο συναρπαστικά λεπτά της σεζόν στο ΝΒΑ μέχρι στιγμής.
Ακολούθησαν και κάποια ακόμη καλά παιχνίδια του αλλά είναι προφανές πως τα καλύτερα βρίσκονται μπροστά. Και όλοι τα αναμένουμε, αρχής γενομένης από το τελικό τουρνουά του ΝΒΑ για τη φετινή χρονιά, στο Disney World.
Διάβασε ακόμη για τον Kobe Bryant στο εξώφυλλο του Legend Edition για το NBA 2K21, τον προγραμματισμένο για να κερδίζει Kawhi Leonard, τον Vince Carter που ήταν το θέαμα, τον μύθο Drazen Petrovic και τον Mr. NBA Jerry West.