Σε ηλικία 24 ετών είχε το κεφάλι κάτω, χαμένο βλέμμα, μια στάση καταδικασμένου. Ο Jadon Sancho έμοιαζε να έχει ήδη προδώσει όλες τις υποσχέσεις του, να έχει ξεχάσει εκείνες τις στιγμές λάμψης που μας είχε χαρίσει στα θριαμβευτικά χρόνια της Borussia Dortmund.
Είναι μάλιστα δύσκολο να καταλάβει κανείς πόση ευθύνη έφερε η φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από την πλευρά ενός νέου ποδοσφαιριστή. Για τον Sancho το εγχείρημα αυτό είχε μια δόση τρέλας· στην πράξη λειτούργησε σαν μια αυτοκαταστροφική επιλογή που ήταν σχεδόν χειρότερη από τις "χρυσές εξορίες" στη Σαουδική Αραβία, γιατί τουλάχιστον σε αυτές τις περιπτώσεις η παράδοση είναι δηλωμένη, φανερή. Από την άλλη πλευρά, η απόφαση να πάει στη Γιουνάιτεντ με την επίγνωση ότι καταλήγει κάπου από όπου δε θα έβγαινε με τον ίδιο τρόπο που μπήκε, παρότι βρισκόταν στην κορυφή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, για εκείνον αποτελούσε το απόλυτο παράδοξο.
Επιστροφή στο σπίτι
Ο Sancho έψαχνε για ένα σπίτι. Νόμιζε ότι το είχε βρει επιστρέφοντας στην Αγγλία, αυτός που είχε φύγει από τη Μάντσεστερ Σίτι όταν ήταν 17 ετών. Αντ' αυτού, έπρεπε να ξαναφορέσει τα κίτρινα και τα κόκκινα για να νιώσει ξανά ότι τον αγαπούν όλοι. Ο Edin Terzic τον πήρε υπό την προστασία του, του ζήτησε ταυτόχρονα να θυμηθεί και να ξεχάσει. Του ζήτησε να διασκεδάσει.
Την επομένη του Dortmund-Παρί Σεν Ζερμέν είναι η στιγμή που ο Jadon σήκωσε ξανά κεφάλι, ξαναβρήκε το θράσος του. Το δώδεκα είναι ο αριθμός-κλειδί, ο αριθμός σε επιτυχημένες ντρίμπλες σε έναν ημιτελικό του Champions League, μια επίδοση που είχαμε να δούμε από την εποχή του Lionel Messi στα 21 του χρόνια. Δεν ήταν ακόμα ο τακτικός σέντερ φορ και ο παίκτης της περιόδου των γκαρντ, αλλά ένας πολύ ταλαντούχος εξτρέμ με τη φανέλα με το νούμερο 19 στους ώμους του και τον Frank Rijkaard στον πάγκο. Τοποθετήθηκε στα δεξιά ο Sancho και άρχισε να ψάχνει συστηματικά το μαν του μαν. Θυμήθηκε τι ήταν, ξέχασε το Μάντσεστερ και όλα άρχισαν να λειτουργούν. Ο Sancho ξαναβρήκε τη "γεύση" στο παιχνίδι, αλλά και το τι σημαίνει να κάνεις λάθη, γιατί αν παίξεις ένα παιχνίδι σε αυτό το επίπεδο, πρέπει να ξέρεις και το ρίσκο.
"Πρέπει να του ζητήσετε συγγνώμη"
Ο επίσημος λογαριασμός Χ της Borussia Dortmund έκανε μια ανάρτηση: "Πρέπει όλοι να του ζητήσετε συγγνώμη", λέει κάπως παθητικά-επιθετικά. Και μετά, για να κλείσει το μήνυμα: "Πάντα ξέραμε πώς παίζει", με το "πάντα" να τίθεται με κεφαλαία γράμματα, σαν να φωνάζει την επιστροφή του άσωτου υιού που, όμως, στην Dortmund είναι μόνο δανεικός.
Οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ ξεσηκώθηκαν, γιατί είναι πεπεισμένοι ότι ο Sancho είναι αυτός που οφείλει να ζητήσει συγγνώμη από τον σύλλογο που είχε επενδύσει 85 εκατομμύρια το καλοκαίρι του 2021, λίγες μέρες μετά το λάθος του από το σημείο του πέναλτι στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, το οποίο απέκρουσε ο Gigio Donnarumma. Ο ίδιος βρέθηκε χθες απέναντί του στον αγώνα που, ίσως, επέστρεψε μια ποδοσφαιρική κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται με στοργή και φροντίδα.
Στο τέλος του αγώνα βρέθηκε ανάμεσα στον Jamie Carragher και τον Peter Schmeichel για τις τελετουργικές συνεντεύξεις που αρμόζουν σε όσους έχουν βραβευτεί ως οι καλύτεροι παίκτες του γηπέδου και ευχαρίστησε τον κόσμο της Dortmund που του δίνουν ξανά την απόλυτη αυτοπεποίθηση που είχε χάσει στα χρόνια που έπαιζε στην Αγγλία.
"Ήρθα εδώ όταν ήμουν δεκαεπτά ετών, αυτός ο σύλλογος μου έδωσε την ευκαιρία να γίνω επαγγελματίας παίκτης. Επέστρεψα και με υποδέχτηκαν υπέροχα το προσωπικό και οι συμπαίκτες μου, πρέπει να τους ευχαριστήσω όλους, συμπεριλαμβανομένων των οπαδών", είπε. Όταν ρωτήθηκε από τον Schmeichel για το ενδεχόμενο να παραμείνει, ο Sancho έβαλε τη δέκατη τρίτη ντρίμπλα της βραδιάς του, γλιστρώντας και δηλώνοντας συγκεντρωμένος μόνο στο παρόν, σύμφωνα με το πρωτόκολλο του τέλειου ποδοσφαιριστή.
Ο διωγμός
Μόλις πριν από λίγους μήνες, ο Erik ten Hag είχε διώξει τον Sancho από την ομάδα, με αφορμή μια αμφιλεγόμενη ανάρτηση που έκανε ο παίκτης στο Instagram, αφού ο Ολλανδός προπονητής είχε αποφασίσει να τον κρατήσει εκτός αποστολής στον αγώνα με την Άρσεναλ.
Τις εβδομάδες κατά τις οποίες έπρεπε να τρέχει μόνος του, προσπαθώντας να κρατηθεί σε φόρμα, ενώ ο σύλλογος δεν του επέτρεπε καν την πρόσβαση στο προπονητικό κέντρο του Carrington, κάτι πρέπει να έκανε κλικ στο μυαλό του Sancho. Επαναστάτησε ενάντια σε ένα πεπρωμένο που ήταν ήδη γραμμένο, ενάντια σε έναν αρνητικό βρόγχο που έχει επηρεάσει τόσα πολλά ταλέντα σαν κι αυτόν.
Την ημέρα της παρουσίασής του τον Ιανουάριο, ξαφνικά ξαναβρήκε το χαμόγελό του: "Εδώ νιώθω μια σύνδεση με τους ανθρώπους, με τον Edin (Terzic), με τον Sebastian (Kehl, τον αθλητικό διευθυντή της Dortmund), με τον arco (Reus) και τα άλλα παιδιά. Αυτή ήταν η σωστή απόφαση για μένα". Υποσχέθηκε γκολ και ασίστ, ενώ έριξε το βλέμμα του σε εκείνο το νούμερο 10 που δεν φόρεσε στην πρώτη του ενσάρκωση στους κιτρινόμαυρους, όταν φορούσε το 7, σκεπτόμενος το είδωλό του, τον Ronaldinho.
Εν μέρει χάρη στην απίθανη εμφάνιση του Sancho, η Dortmund έβαλε τον εαυτό της σε θέση να φτάσει με ένα μικρό πλεονέκτημα στο Παρίσι, σε έναν ημιτελικό ρεβάνς, με θέα το Wembley. Κατά σύμπτωση, πρόκειται για το ίδιο γήπεδο με τον τελευταίο τελικό του Champions που έπαιξαν οι κιτρινόμαυροι και τον έχασαν με γκολ του Arjen Robben στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Ο Sancho ήταν 13 ετών, οι Hummels και Reus ήταν ήδη εκεί, στο γήπεδο, δίνοντας τη μάχη της Μπάγερν Μονάχου, ακολουθώντας τις οδηγίες του Jürgen Klopp. Ο Sancho ελπίζει να φτάσει εκεί, να πατήσει ξανά το πόδι του στην Αγγλία ως παίκτης-σταρ, αυτή τη φορά με υψηλές βλέψεις. Και να ακούσει τους πάντες να του ζητούν συγγνώμη.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.