Το ποδοσφαιρικό μάθημα ζωής του Παρί Σεν Ζερμέν-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Λένε ότι κάποια πράγματα είναι γραμμένα στο DNA. Όπως το πεπρωμένο. Μεταξύ άλλων, μπορείς να είσαι νικητής ή ηττημένος. Ο Ole Gunnar Solskjaer είναι γεννημένος νικητής. Πολύ συχνά, από εκεί που δεν το περιμένει κανείς ή ακόμη και χωρίς να χρειάζεται να έχει πάντοτε το ρόλο του πρωταγωνιστή, κάτι άλλωστε που έκανε σε όλη την καριέρα του σαν ποδοσφαιριστής, κυρίως με τη φανέλα της ομάδας στην οποία σήμερα είναι προπονητής. 

Ο Gianluigi Buffon έχει μία πραγματικά σπουδαία καριέρα, την οποία όμως σημαδεύει μία μεγάλη μαύρη τρύπα, εκείνη του Champions League. Το κυνηγάει ακόμη και τώρα που περπατά στα 41. Άλλαξε ομάδα, αφήνοντας την αγαπημένη του Γιουβέντους, για να κυνηγήσει το σπουδαιότερο διασυλλογικό τρόπαιο φορώντας τη φανέλα ενός εκ των πλέον πλουσιότερων κλαμπ του πλανήτη. 

Η Παρί Σεν Ζερμέν είχε ξεκάθαρο προβάδισμα μετά τη νίκη της στο Old Trafford με 0-2 και το πλεονέκτημα του δεύτερου παιχνιδιού στην έδρα της. Το μυαλό του Gigi βρισκόταν ήδη στην επόμενη φάση, όπως ενδεχομένως και της πλειοψηφίας παικτών, ανθρώπων και οπαδών των Παριζιάνων. Από την άλλη, ο Solskjaer και η ομάδα του έμοιαζαν να είναι πιο κοντά στον αποκλεισμό, κάτι όμως που δεν επηρέασε την κρίση, τις επιλογές και την αντιμετώπιση του ματς από τον 46χρονο Νορβηγό.  

Οι παίκτες της Παρί Σεν Ζερμέν μπήκαν με μία σιγουριά που άγγιζε τα όρια της αφέλειας στο γήπεδο, προφανώς χωρίς να υπολογίζουν ότι απέναντί τους βρισκόταν, όσο κλισέ κι αν ακουστεί αυτό, μία ομάδα με πολύ πιο βαριά φανέλα από τη δική τους. Την ίδια στιγμή ο Thomas Tuchel προτιμούσε να αφήσει τον πάγκο τον Edinson Cavani.

Ο Ole Gunnar Solskjaer γνωρίζει από ανατροπές, κανείς άλλωστε δεν θα ξεχάσει ποτέ τον τελικό του 1999 στη Βαρκελώνη, όταν η Γιουνάιτεντ χρειαζόταν ένα ακόμη γκολ για να ολοκληρώσει το θαύμα μετά από εκείνο του Teddy Sheringham, δύο λεπτά νωρίτερα. Το βρήκε από τον δολοφόνο με το αγγελικό πρόσωπο.

Στο Parc des Princes η Γιουνάιτεντ χρειαζόταν και πάλι ένα γκολ για να τρομάξει τους εξαιρετικούς αλλά συνάμα ανασφαλείς παίκτες της Παρί. Το βρήκε με τον Romelu Lukaku την ίδια στιγμή που οι συμπαίκτες του Βέλγου φορ έμπαιναν σε όλες τις φάσεις σαν να πρόκειται για το τελευταίο παιχνίδι της ζωής τους. Ίσως και για πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό αναλογίστηκαν ποιο ακριβώς είναι το έμβλημα στο σημείο της καρδιάς, στη φανέλα τους. Στο δεύτερο γκολ της Γιουνάιτεντ, ο Buffon δεν κατάφερε να συγκρατήσει την μπάλα στο σουτ του Rashford και ο Lukaku δεν δυσκολεύτηκε να τη στείλει στα δίχτυα.

Για να αποκλειστεί η Παρί Σεν Ζερμέν χρειάστηκε ένα αμφισβητούμενο πέναλτι (έπειτα από χρήση του VAR) στο φινάλε των καθυστερήσεων, μετά από χέρι του Kimpembe. Ένα πέναλτι για οποίο αντέδρασε έντονα ο Neymar μέσα από τα αγαπημένα του social media. Ο Βραζιλιάνος ενδεχομένως να ήταν πιο χρήσιμος στο χορτάρι αλλά ένας τραυματισμός τον έχει καθηλώσει εδώ και λίγο καιρό στην εξέδρα.

Από την αρχή της σεζόν η Παρί Σεν Ζερμέν κάνει παρέλαση στο γαλλικό πρωτάθλημα, με πολλούς να την είχαν ανάμεσα στα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του φετινού Champions League. Ίσως κάποιοι εκ των ποδοσφαιριστών της να επαναπαύτηκαν σε αυτό, αν και κρίνοντας από την πρόσφατη  προϊστορία δεν θα έπρεπε να το κάνουν.

Κάποιοι θα το προχωρήσουν λίγο πιο μακριά κάνοντας λόγο για νεοπλουτίστικες συμπεριφορές μεταφρασμένες σε ποδοσφαιρική υπεροψία. Για κάθε τέτοια, θα υπάρχει μία Γιουνάιτεντ να υπενθυμίζει αυτό που ο λογαριασμός του Johan Cruyff στο Twitter επισήμανε μόλις ένα 24ωρο νωρίτερα, χρησιμοποιώντας μία φράση του Ιπτάμενου Ολλανδού, μετά την επική πρόκριση του Άγιαξ επί της Ρεάλ: "Γιατί να μην κερδίσεις ένα πλουσιότερο κλαμπ; Δεν έχω δει ποτέ μία τσάντα με χρήματα να σκοράρει".

Πριν βιαστείς να πεις ότι και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι μία από τις πλουσιότερες ομάδες του κόσμου (κάτι που ισχύει), ρίξε μία ματιά στην αρχική της ενδεκάδα καθώς και στους ποδοσφαιριστές που μπήκαν ως αλλαγή. Κάτι που σίγουρα δεν μπορεί να αγοραστεί είναι το μέταλλο μίας φανέλας, ακόμη κι αν μιλάμε για τη ροζ που επέλεξε χθες η Γιουνάιτεντ. Αυτό χτίζεται με υπομονή και επιμονή, πάθος, γνώση και αποφασιστικότητα, περνώντας από γενιά σε γενιά. Φτάνοντας σε τέτοιο σημείο που κάθε κλαμπ συνεχίζει να προχωρά είτε φορά τη φανέλα του ο Pogba, είτε ο Greenwood. 

Η πρώτη φορά που έκλαψε για το Champions League ο Buffon ήταν το 2003, στον τελικό του Μάντσεστερ όταν η Μίλαν κέρδιζε τη Γιουβέντους στα πέναλτι. 16 χρόνια μετά, η ιστορία περιλαμβάνει και πάλι Μάντσεστερ, με παρόμοιο αποτέλεσμα και ενδεχομένως σκέψεις από τον ίδιο τον Ιταλό πορτιέρο για επέκταση της ποδοσφαιρικής του καριέρας προκειμένου να πετύχει έναν από τους στόχους που δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής.

Ο Solskjaer από την πλευρά του έχει σηκώσει το τρόπαιο υπό συνθήκες που μόνο ευνοϊκές δε φάνταζαν. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι αυτό που έχει καταφέρει με μία ομάδα που πριν λίγους μήνες έμοιαζε ένα βήμα πριν την καταστροφή. Πλέον, οι παίκτες του μοιάζουν να έχουν ξεχάσει τη λαίλαπα Mourinho, δείχνοντας ικανοί για περαιτέρω ευρωπαϊκή δόξα.

Αυτό που ξέρουν καλά ομάδες όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι να νικούν, ακόμη κι όταν όλα μοιάζουν να έχουν τελειώσει. Είναι στο ομαδικό DNA αυτό και σίγουρα δεν μπορεί να αγοραστεί μέσα σε λίγα καλοκαίρια χάρη στα πετροδόλαρα οποιουδήποτε Κροίσου. Η τέχνη του να νικάς, μόνο εύκολη δεν είναι. Ομάδες όπως η Παρί Σεν Ζερμέν χρειάζονται πολλά περισσότερα πράγματα από οικονομικούς πόρους για να το πετύχουν. 

Μέχρι τότε, η ιστορία και τα πρόσωπα που την έχουν γράψει θα φροντίζουν να τους το υπενθυμίζουν με ευφάνταστους έως και οδυνηρούς τρόπους. 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr