Όλοι αγαπούν την πίτσα, οπότε εύλογα η αγάπη αυτή μπορεί να μεταφερθεί και στο καλτσόνε. Σε μία τελική και αντικειμενική ανάλυση ουσιαστικά και πάλι για πίτσα μιλάμε, μόνο που είναι σκεπασμένη αυτή τη φορά. Η κλασικότερη συνταγή είναι εκείνη που περιλαμβάνει ζαμπόν, ντομάτα και μοτσαρέλα. Υπάρχει ωστόσο και ο ναπολιτάνικος τρόπος.
Η διαδικασία είναι η ίδια με την παρασκευή μίας κλασικής ναπολιτάνικης πίτσας, με την διαφορά ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί καλής ποιότητας νερό για τη ζύμη. Αυτό παίζει σημαντικό ρόλο καθώς το χλώριο και τα άλατα που περιέχονται στο νερό βρύσης μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο το ζυμάρι και την ανάπτυξή του.
Φυσικά, θα πρέπει να διαμορφώσεις το καλτσόνε με το χέρι και να έχεις υπομονή. Η βιασύνη θα καταστρέψει το τελικό αποτέλεσμα, ενώ μην ξεχνάς πως η ζύμη θα πρέπει να ξεκουραστεί, για να αναδειχθεί καταλλήλως. Ακόμη, θα πρέπει να είσαι ιδιαιτέρως προσεκτικός με τη χρήση του αλατιού, το οποίο τείνει να επιβραδύνει το φούσκωμα του ζυμαριού, γι' αυτό και θα πρέπει να προστεθεί στο τέλος της όλης διαδικασίας.
Η όλη διεργασία ξεκινά τοποθετώντας αλεύρι και ελάχιστο ελαιόλαδο στο μπολ που θα επεξεργαστεί η ζύμη, καθώς και ελάχιστη ποσότητα νερού. Έπειτα μεταφέρεις το ζυμάρι σε μία επιφάνεια, επίσης με απλωμένο αλεύρι, και προσθέτοντας ελάχιστο αλάτι, ζυμώνοντας πάντοτε. Όταν ολοκληρωθεί το ζύμωμα, αφήνεις το μείγμα να ξεκουραστεί για τουλάχιστον 3 ώρες.
Έπειτα, σχηματίζεις το καλτσόνε, το μήκος του οποίου δεν χρειάζεται να ξεπερνά τα 20 εκ. σε διάμετρο, τοποθετώντας στο εσωτερικό του τη γέμιση. Σε αυτήν πρέπει να υπάρχουν μία καλή σάλτσα ντομάτας, Mozzarella di Bufala, σαλάμι κομμένο σε κύβους, ρικότα και λίγα φύλλα βασιλικού. Μετά από αυτό, το "σκεπάζεις" με τον ίδιο τρόπο που γίνεται και στα ραβιόλι. Όσον αφορά το ψήσιμο, αρκούν 20 λεπτά στους 180°C.
Από: Esquire IT