Το καλοκαίρι του 1987 δεν ήταν απλώς ζεστό. Ήταν αποπνικτικό, φονικό και τραγικό. Ήταν το καλοκαίρι που ο καύσωνας "γονάτισε" την Αθήνα και άφησε πίσω του έναν εφιάλτη με χιλιάδες νεκρούς – οι επίσημοι αριθμοί κάνουν λόγο για 1.300, αλλά μετεωρολόγοι όπως ο Γιώργος Μελανίτης και ο Δημήτρης Ζιακόπουλος εκτιμούν ότι ξεπέρασαν τους 3.500.
Η θερμοκρασία εκτοξεύτηκε στα μέσα Ιουλίου και δεν έπεσε κάτω από τους 40°C για τουλάχιστον δέκα μέρες. Στην Ελευσίνα καταγράφηκαν 45°C, στη Νέα Φιλαδέλφεια 44°C, ενώ η μέση θερμοκρασία ήταν στους 43°C, με τις νύχτες να παραμένουν γύρω στους 31°C. Δεν φυσούσε το παραμικρό και η υγρασία έκανε την ατμόσφαιρα αφόρητη.
Τα κλιματιστικά ήταν ελάχιστα
Η κατάσταση επιδεινώθηκε από την παντελή έλλειψη υποδομών. Κλιματιστικά υπήρχαν ελάχιστα, οι περισσότεροι είχαν μόνο έναν ανεμιστήρα, ενώ η έννοια "μέτρα προστασίας από τον καύσωνα" ήταν άγνωστη. Οι ηλικιωμένοι έμεναν μόνοι στα σπίτια, πολλές φορές σε κλειστά διαμερίσματα-φούρνους.
Το "Έθνος" της εποχής έγραφε: "Σε Τρένα οι Νεκροί". Τα νοσοκομεία και τα νεκροτομεία δεν μπορούσαν να διαχειριστούν τον όγκο των θυμάτων. Στρατιωτικά νεκροτομεία ενεργοποιήθηκαν, ενώ η ταφή καθυστερούσε λόγω έλλειψης χώρων.
"Στην οδό Πανεπιστημίου, κάποιοι συμπατριώτες μας πωλούσαν το νερό σε πλαστικά ποτήρια σε εξωφρενικές τιμές", αναφέρει ο Ζιακόπουλος, θυμίζοντας πως το εμφιαλωμένο νερό δεν υπήρχε ακόμη τότε.
Όλα άλλαξαν από τότε
Ο φονικός καύσωνας του ’87 άλλαξε τα πάντα. Από το 1988 και μετά, η Ελλάδα άρχισε να εγκαθιστά μαζικά κλιματιστικά σε δημόσια κτίρια και κατοικίες. Οι αρχές πλέον προετοιμάζονται καλύτερα και η ενημέρωση των πολιτών είναι συνεχής.
Όμως, όσο κι αν έχουν βελτιωθεί οι συνθήκες, η μνήμη εκείνου του καλοκαιριού παραμένει νωπή. Ένα μαύρο κεφάλαιο για την πόλη και την κοινωνία. Ένα ηχηρό "καμπανάκι" για το πόσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει ένας καύσωνας σε μια απροετοίμαστη χώρα.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.